سراب نیلوفر، نگین فیروزهای کرمانشاه، این روزها در سکوتی غمانگیز جان باخته است؛ جایی که روزی مظهر طراوت و زندگی بود، اکنون به زمینی ترکخورده بدل شده است. خشکی این سراب، نه قهر طبیعت بلکه نتیجه سالها بیتوجهی و سوءمدیریت است؛ هشداری جدی برای مدیرانی که هنوز بحران آب را باور نکردهاند.
به گزارش همشهری آنلاین، «سراب نیلوفر» زمانی نگین فیروزه ای و درخشان طبیعت کرمانشاه بود؛ جایی که آب زلال و آرامشبخش آن در میان دشتهای سبز میدرخشید و گلهای نیلوفر آبی بر سطح آب میرقصیدند.
پرندگان مهاجر هر سال به این پناهگاه طبیعی بازمیگشتند و صدای بال زدنشان با وزش نسیم درهم میآمیخت. برای مردم شهر، سراب نیلوفر نه فقط یک جاذبه گردشگری، که نشانهای از حیات، لطافت و زیبایی طبیعت بود.
اما امروز دیگر خبری از آن زیباییها نیست و تنها در خاطرهها مانده است. آب سراب سالهاست که فروکش کرده و بستر آبی آن به زمینی ترکخورده و خاموش تبدیل شده است.
دیگر نه ردّی از نیلوفرهای آبی دیده میشود و نه صدای پرندگان در فضا طنینانداز است. سکوتی سنگین جای شور و زندگی را گرفته و چشم هر رهگذری را به اندوه مینشاند.
نظر شما