روزگاری سفر دریایی در جنوب ایران از دشوارترین کارها بود. تجارت چوب و خرما از آفریقا و هند و جابه‌جایی ادویه و میوه‌جات از این کشور به آن کشور گاهی تا یک‌سال زمان می‌برد.
همشهری آنلاین: برای همین هم رفتن یک لنج یا کشتی از ساحل به معنی جدا شدن ده‌ها نفر از خانواده خود بود. پس خانواده و نزدیکان مردان دریانورد به بدرقه آنها می‌رفتند و بادبان کشتی یا لنج را با دمام و آواز بالا می‌بردند. حالا دیگر سال‌ها از آن زمان گذشته و دیگر شناوری با بادبان برافراشته در آب‌های جنوب ایران به دریا نمی‌رود اما مراسم بادبان‌کشی یا به زبان محلی «هوزار» هنوز برگزار می‌شود.
نظر شما