دستان خشن و پینه‌بسته پیرمرد کم‌بینا و هنرمند مهریزی به سرعت ترکه‌های بادام کوهی را از میان هم عبور می‌دهد و کم‌کم ظرفی زیبا شکل می‌گیرد که حاصل ذوق و نوآوری اوست.
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از مهر، غلامحسین زارع بیدکی با ۹۲ سال سن، با کمک پسرش محمود و گاه همکاری نوه‌هایش به کوه‌های دام گاهان، آدوروشک، «تنگ پَس پَسوُک» و … می‌رود تا با جمع آوری ترکه‌های انجیر و بادام کوهی، هنر رو به افول ترکه بافی را زنده نگاه دارد.
وی که پدر شهید ابوالقاسم زارع بیدکی است در منطقه بیدک مهریز ساکن است و با وجود اینکه در اثر برخورد ترکه با چشمانش بینایی خود را تقریباً از دست داده، هنوز هم با شوق و علاقه‌ای مثال‌زدنی به ترکه بافی مشغول است و همسرش مشوق اصلی او در مسیر زنده نگاه داشتن این هنر اصیل است.
نظر شما