به گزارش همشهری آنلاین، محمودرضا کبیری یگانه، معاون ارتباطات و امور بین الملل شورای اسلامی شهر تهران در یادداشتی دراین باره نوشته است: نشست اخیر پایتختهای عضو بریکس، تنها گردهمایی معمول دیپلماتیک نبود؛ نشستی بود که در آن «شهر» بهعنوان یک بازیگر واقعی در نظم جدید جهانی دیده شد. حضور مهدی چمران، رئیس شورای اسلامی شهر تهران، و جعفر شربیانی عضو هیات رئیسه شورای شهر نیز از همین زاویه اهمیت دارد؛ جایی که تهران، بهجای تماشاگر بودن، وارد میدان طراحی آینده شهری در جهان غیرمتکی به غرب شد.
نگاه مطرحشده از سوی تهران، بر چند اصل استوار است؛ ایجاد ساختار عادلانه برای جهان، تفکر بدون وابستگی به بلوکهای قدرت و استفاده از ظرفیتهای سنتی و هویتی هر کشور برای ساختن شهرهای مدرن. این نگاه میگوید توسعه شهری جهان آینده قرار نیست تنها از پشت شیشه آسمانخراشها تعریف شود؛ بلکه باید بر واقعیتهای اجتماعی، نیازهای مردم و عدالت شهری تکیه کند.
چمران در این نشست بارها به نکتهای اشاره کرد که پیام آن برای جهان امروز روشن است: «شهرها وارد مرحله قدرتسازی شدهاند.» در بریکس، شهرها فقط پیوست سیاسی کشورها نیستند، بلکه موتور تحقق نظم جدید به شمار میآیند. به همین دلیل، حمایت از شرکتهای کوچک و نوپا، نوآوری شهری، شهری سازی دیجیتال، استفاده از هوش مصنوعی و اقتصاد شهری مردمی بهعنوان محورهای عمل مشترک میان پایتختها مطرح شد.
این رویکرد بهویژه برای ایران اهمیت دارد. شهری مثل تهران که زیر فشار تحریم، بحرانهای جمعیتی و چالشهای پیچیده مدیریت شهری است، نشان داده که میتواند با ظرفیتهای داخلی و خلاقیت اجتماعی، خود را بازیابی و بازآفرینی کند. بریکس، این تجربه را وارد یک زمین بزرگتر میکند؛ زمین همافزایی میان کشورهای مستقل.
در حوزه های مختلف و گوناگون نیز پیشنهادهای تهران معنادار بود:
استفاده از پول ملی کشورها در تبادلات شهری و تجاری، ایجاد بانک توسعه شهری، استفاده از ورزش های بومی و منطقه ای به عنوان موتور محرک و مردمی سازی ارتباطات فی ما بین، ایجاد ساز و کار مشترک برای حفظ و حفاظت از محیط زیست، مقابله با شیوع بیماریها و اپیدمی های مشترک برای مدیریت بحرانها، استفاده از ظرفیت ها و هم افزایی بین شهرها برای هم گرایی تغییرات اقلیمی و آب و هوایی!
این محورها، اگر اجرایی شوند، میتوانند وابستگی به زیرساختهای مالی آمریکایی و اروپایی را کاهش دهند و شهرها را در مدیریت اقتصاد محلی، آزاد و قدرتمند کنند.
چمران همچنین مبارزه با تروریسم و فساد را لازمه امنیت شهری دانست؛ نکتهای که در بسیاری از پایتختهای جهان، از آمریکای جنوبی تا آسیا، یک چالش جدی است. شهر بدون امنیت، بهظاهر شهر است، اما در واقع یک سکونتگاه اضطراری است؛ و بریکس به دنبال تغییر همین معادله است.
اما مهمترین بخش این گفتمان، «مردمیسازی بریکس» است. برخلاف سازوکارهای کلاسیک جهانی که معمولا پشت درهای بسته باقی میمانند، این مدل بر دیپلماسی عمومی، تبادلات ورزشی، گردشگری، محیطزیست و ارتباط مستقیم شهروندان بنا شده است. شهرها در بریکس قرار است میزبان مردم باشند، نه آمار و پروتکل.
جهان با سرعت در حال تغییر است. اگر دیروز قدرت از مسیر ارتشها و قلدری و دیکتاتوری بین المللی عبور میکرد، امروز از مسیر شهرها، نوآوری و توان مردم عبور میکند. بریکس میخواهد این مسیر را از سطح دولتها به سطح ملتها برساند. حضور تهران در این فرایند، پیام روشنی دارد: ایران فقط همراه تحولات نیست؛ در حال شکلدادن به آن است.
نظر شما