از زمانی که جنگ داخلی سودان در منطقه دارفور شروع شده است تا حالا 22 صلح‌بان سازمان ملل و اتحادیه افریقا جانشان را از دست داده‌اند. چند هفته قبل هم افراد مسلح به پایگاه صلح‌بانان حمله کردند و سه نفر را کشتند. این حوادث نشان می‌دهد که صلح به راحتی در منطقه دارفور ادامه پیدا نمی‌کند.
«صلح‌بان» (peacekeeper) نیروی مسلحی است که بعد از توقف جنگ در یک منطقه مستقر می‌شود تا مراقب ادامه پیداکردن شرایط صلح یا آتش‌بس باشد. معروف‌ترین صلح‌بان‌ها نیروهای سازمان ملل هستند که کلاه‌های آبی و خودروهای سفیدرنگ دارند. اگر کشور جنگ‌زده یا طرف‌های درگیر موافق اعزام کلاه‌آبی‌ها باشند، شورای امنیت این نیروها را به مناطق جنگی می‌فرستد تا از درگیری دوباره جلوگیری کنند. آنها از مراکز اصلی شهری، اردوگاه‌های آوارگان و منابع غذایی و تجهیزات پزشکی و داروها محافظت می‌کنند و در جاده‌ها گشت می‌زنند. صلح‌بان‌ها ظاهراً شبیه بقیه نیروهای نظامی هستند و سلاح‌هایی مثل نفربر و تیربار دارند؛ ولی ارتش واقعی محسوب نمی‌شوند. هر واحد از کلاه‌آبی‌های سازمان ملل از نیروهای نظامی یک کشور تشکیل شده است که زیر نظر فرماندهی مرکزی کار می‌کنند. صلح‌بان‌ها نیروی حفاظتی هستند و از درگیر شدن یا حمله کردن پرهیز می‌کنند. به ندرت پیش می‌آید که صلح‌بان‌ها به عملیات جنگی بپردازند یا مثلاً به تعقیب یک گروه مسلح بروند. همین مسئله باعث شده است تعدادی از گروه‌های شبه‌نظامی یا ارتشی‌ها از آنها هراسی نداشته باشند؛ مثلاً در جنگ بالکان در سال 1995، 400 سرباز هلندی کلاه‌آبی در نزدیکی شهر «سربرنیتسا» مستقر بودند ولی وقتی صرب‌ها به شهر حمله کردند، صلح‌بان‌ها هیچ مقاومتی نکردند؛ در نتیجه بعد از یک هفته جنگ هشت هزار بوسنیایی کشته شده بودند.
اتحادیه افریقا یکی دیگر از سازمان‌هایی است که نیروی صلح‌بان افریقایی تشکیل داده است، ولی به دلیل آشفتگی سیاسی و درگیری‌های شدید این نیروها نتوانسته‌اند کمک مؤثری به پایان جنگ‌ها بکنند و در مناطق مختلف بعد از صلحی کوتاه، جنگ دوباره شروع می‌شود.
