تأسیس ارکستر مجلسی ایرانیان هم یکی از خبرهای خوبی است که این روزها در دنیای موسیقی ایران به گوش می‌رسد. ارکستر مجلسی ایرانیان به خوانندگی علیرضا قربانی، با آهنگسازی فردین خلعتبری و رهبری بردیا کیارس در روزهای 19 تا 21 آذر به اجرای برنامه پرداخت.
در این کنسرت 15 قطعه اجرا شد. 13 قطعه ساخته فردین خلعتبری با اشعار افشین یداللهی، فردوسی و مولانا اجرا شد. 2 قطعه «زندگی» و «خون دل» با اشعار و آهنگ‌های غلامحسین مین‌باشی هم از دیگر قطعات اجرا شده در این کنسرت بود.
باید امیدوار بود که این ارکستر در فضای سخت و دشوار امروز موسیقی با تمامی مشکلاتی که برسر راه گروه‌هاست، همچنان پابرجا بماند و اجرای‌های متناوب و مدوام داشته‌باشد.
2)شنیدن قطعات آشنا در کنسرت برای مخاطب جذاب است. اجرای قطعات «عقل و جنون» و «من عاشق چشمت شدم» که مخاطبان قبلا آنها را در سریال‌های «شب دهم» و «مدار صفر درجه» شنیده بودند دراجرای زنده، بخشی از جذابیت‌های این کنسرت بود. تعجبی‌هم نداشت از اول تأکید بر اجرای این 2 قطعه بود؛ اسم کنسرت «مدار صفر درجه» بود.
3)چیدمان قطعات موسیقی در یک کنسرت اصول خاص خودش را دارد؛ شروع و پایانی که شنونده را از ابتدا تا انتهای کنسرت با خود همراه می‌سازد. اگر به این نکته اعتقاد داشته‌باشیم که شنیدن قطعات آشنا برای مخاطب جذاب است، به‌نظر می‌رسد که این چیدمان در این کنسرت مدنظر برگزار‌کنندگان نبوده‌است.
شروع کنسرت با قطعه جدید «آدم به زمین آمد» بود و پایان بخش اول با قطعه معروف «عقل و جنون». بخش دوم با قطعه «من عاشق چشمت شدم» آغاز و با قطعه جدید «چل عشق» به پایان رسید.
اگر جای قطعات آغازین و پایانی هر بخش با هم عوض می‌شد چه اتفاقی می‌افتد؟ طبیعتا تنها اتفاق، حس رضایت بیشتر مخاطب بود که کنسرت را با دو قطعه معروف و البته محبوب شروع کرده و به پایان رسانده بود.
4) نمی‌شود به راحتی از اشعار سروده افشین یداللهی گذشت؛ اشعاری که زیبایی و مفهوم آن خودش را بیشتر از موسیقی و خوانندگی به رخ می‌کشید.
5)وجود اسپانسر در موسیقی موضوعی مهم وجدی است. در حقیقت کمبود اسپانسر و منابع مالی در موسیقی معضل بزرگی بر سرراه گروه‌های موسیقی است. اسپانسر، بار بزرگی از گرانی تولید کنسرت را برعهده می‌گیرد اما حضور اسپانسر در موسیقی و نحوه استفاده آن بسیار مهم است.
این کنسرت را شرکتی برگزار کرد که در 10سال گذشته فعالیت مستمری در برگزاری کنسرت، بخصوص پاپ داشته و به نقش اسپانسر واقف است؛گرچه این شرکت سال‌ها در موسیقی پاپ فعالیت کرده‌است و حضور اسپانسر برای یک گروه موسیقی پاپ چه به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم مناسب است، درست برخلاف ژانرهای دیگر موسیقی که استفاده از اسپانسر شکل و نوع خودش را می‌طلبد. باعث خوشحالی است که اسپانسری حاضر به سهیم شدن در این کنسرت شده‌است اما نکته‌ای که در این کنسرت به چشم می‌خورد، استفاده مستقیم از اسپانسر بود.
بنرهای تبلیغی روی سن قرار گرفته بودند. در نشست خبری این کنسرت، مدیر شرکت برگزارکننده هم تأکید کردکه اسپانسر خواهد گرفت، آن هم حامی مالی که در شأن این گروه موسیقی باشد. می‌توان مشکلات گروه را برای تأمین مالی و ضرورت استفاده از اسپانسر درک کرد حتی محدودیت آنها در تأمین نظر حامی مالی نیز قابل درک است .
اما استفاده مستقیم و حتی انداختن نور مستقیم روی این بنرها نه تنها دور از شأن موسیقی است بلکه مانع تمرکز مخاطب حین کنسرت هم می‌شد. به هرحال قرار بود که آرم فلان شرکت دیده شود که بارها دیده شد.
