به گزارش همشهری آنلاین به نقل از پاپساینس، این کهکشان که به دلیل ظاهر تکهتکه و پر از برآمدگی به «انگورهای کیهانی» شهرت یافته، تنها ۹۰۰ میلیون سال پس از بیگبنگ شکل گرفته است.
دادههای جدید نشان میدهد این کهکشان به جای یک دیسک ستارهای هموار، متشکل از دستکم ۱۵ «توده عظیم ستارهزا» درون یک دیسک چرخان است؛ عددی بسیار بیشتر از آنچه مدلهای کنونی کیهانشناسی پیشبینی میکنند.
پیشتر تصاویر هابل این جرم را همچون یک دیسک یکنواخت نشان میداد، اما وضوح بیسابقه جیمز وب و آلمـا ــ همراه با بزرگنمایی طبیعی ناشی از «عدسی گرانشی» ــ ساختار واقعی و پرچینوچروک آن را آشکار کرد. محققان با تکیه بر این تصاویر برای نخستینبار نیز موفق شدهاند ارتباط میان ساختارهای کوچک داخلی یک کهکشان اولیه با حرکت چرخشی کل دیسک آن را بهطور مستقیم رصد کنند.
بیشتر بخوانید:
- گام بلند پکن برای تحقق رویاهای فضایی | چین قدرتمندترین موشک ماهنشین تاریخ خود را آزمایش کرد
- باورهای غلط درباره گوشیهای هوشمند | گوشی شما پمپبنزین را منفجر نمیکند!
- صاعقه در این حالت هم میتواند انسان را از پا درآورد
نکته مهم این است که «انگورهای کیهانی» برخلاف انتظار، یک نمونه استثنایی یا عجیب به شمار نمیرود؛ بلکه در ویژگیهایی چون جرم، نرخ شکلگیری ستارهها و ترکیب شیمیایی روی «ردیف اصلی کهکشانها» قرار دارد. این موضوع احتمال میدهد که بسیاری از کهکشانهای نخستین که تاکنون در تصاویر بهصورت صاف و ساده دیده شدهاند، در واقع ساختاری تودهای و پویا داشته باشند.
به گفته رصدخانه ملی رادیویی آمریکا، این کشف نشان میدهد شبیهسازیهای کنونی توانایی بازتولید چنین تعداد بالایی از تودههای ستارهای در کهکشانهای اولیه را ندارند و باید درک کنونی از «فرایندهای بازخورد» و «تشکیل ساختارهای کیهانی» بهطور اساسی بازنگری شود.
مترجم: فرخنده رفائی
نظر شما