همشهریآنلاین - مجیدجباری: با فرارسیدن ماه محرم، استان لرستان رنگ و بویی متفاوت میگیرد. از خیمههایی که در میادین برپا میشود تا کوچههایی که سیاهپوش میشوند، همه چیز حکایت از آمادگی مردم این دیار برای استقبال از عزای حضرت اباعبدالله(ع) دارد.
در این رسم کهن، عزاداران لرستانی از شب تاسوعا خاکی نرم را در حوضچههایی که کنار خیمهها ساختهاند، آماده میکنند. بامداد عاشورا، این خاک با آب و گلاب ترکیب شده و به گل تبدیل میشود. مردان و نوجوانان، گل را بر سر و روی و لباس خود میمالند و در سکوت و وقار به دستههای عزاداری میپیوندند. این عمل نماد فروتنی، همدلی با کاروان کربلا و غمی است که از دل تاریخ به امروز رسیده است.
معاون میراثفرهنگی ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی لرستان در گفتوگو با همشهریآنلاین درباره اهمیت این آیین میگوید: «گلمالی فقط یک رسم محلی یا مذهبی نیست، بلکه بخشی از هویت فرهنگی لرستان است که عمق پیوند مردم این خطه با عاشورا را نشان میدهد. این آیین از دیرباز نهتنها در عزاداریهای محرم، بلکه حتی در سوگ شخصی نیز رواج داشته و مردم برای ابراز اندوه، چهره و تن خود را با گل میپوشاندهاند.»
زهرا بهاروند در ادامه میگوید: «ما شواهدی از قدمت بالای این رسم در لرستان داریم؛ از جمله نقوش حکاکیشده بر سنگگورها، که صحنههایی از آیینهای سوگ را به تصویر کشیدهاند. این شواهد امروز در موزه قلعه فلکالافلاک نگهداری میشوند. همین اصالت و استمرار باعث شد که این آیین در سال ۱۳۸۸، با عنوان 'مراسم عزاداری محرم در لرستان' و به شماره ۵۳، در فهرست آثار ملی و میراث ناملموس ایران به ثبت برسد. ما امروز وظیفه داریم این آیین را مستند، حفاظت و به نسلهای آینده منتقل کنیم؛ بدون آنکه اصالت آن تحت تأثیر نمایش یا گردشگری افراطی قرار گیرد.»
به گزارش همشهریآنلاین ،گلمالی، زبان خاموشی است که بلندترین فریاد را در دل خود دارد؛ آیینی که خاک را به پیام عاشورا تبدیل کرده و از نسلهای پیش تا امروز، همچنان زنده مانده است.
نظر شما