گریه‌های ریاض منصور آخرین ایستگاه ترکِ مقاومت است|عافیت‌طلبان داخلی ایران را به حقارت فرامی‌خوانند

به گزارش همشهری آنلاین، در هفته‌های اخیر بار دیگر شدت حملات نیروهای صهیونیستی علیه مردم غزه افزایش یافته است. این بار نیروهای صهیونیستی سعی دارند به شکل دیگری پروژه نسلکشی اهالی غزه را پیگیری نمایند تا از این طریق پاکسازی قومی فلسطینیان با موفقیت به ثمر بنشیند. گرسنگی عمدی که از عناوین مهم مجرمانه در حقوق کیفری بین‌المللی است، این بار سلاح اصلی نیروهای اسرائیلی برای فشار به مردم غزه است.

در وضعیتی که باید قریب به 45هزار کامیونِ حامل مواد غذایی وارد غزه بشوند؛ اسرائیلی‌ها تنها اجازه ورود چند ده کامیون را داده‌اند، به شکلی که این رقم کمتر از 100 عدد کامیون است. اسرائیل سعی دارد؛ به وسیله سلاح گرسنگی، با هزینه کمتر، موضوع نسلکشی ساکنین غزه را محقق سازد. یونس الخطیب، رئیس جمعیت هلال احمر فلسطین در مورد موضوع ورود کمک‌های مربوط به مواد غذایی در یک گفتگوی مطبوعاتی اظهار داشت: ما می‌توانیم ثابت کنیم که در غزه هیچ‌کس هیچ کمکی دریافت نکرده است و این کمک‌ها به دست غیرنظامیان نرسیده است و بیشتر کامیون‌ها در گذرگاه مرزی کرم ابوسالم باقی مانده‌اند، جایی که تحت بازرسی هستند اما وارد غزه نشده‌اند. در کنار این مسأله شاهدیم که بار دیگر رژیم صهیونیستی موشک‌باران چادر آوارگان غزه را از سر گرفته است این بار با وضوح کامل و بدون هیچ‌گونه تعارفی از عمد به مناطقی حمله موشکی می‌کند که تجمع کودکان و زنان است.

این شرایط بغرنج و اسف‌باری که قریب به 19 ماه است که در غزه ادامه دارد، وضعیتی را فراهم آورد که ریاض منصور، نماینده دائم فلسطین در سازمان ملل در جلسه شورای امنیت هنگام ارائه گزارشی از فجایعی که رژیم صهیونیستی از هفتم اکتبر ۲۰۲۳ تا به امروز در نوار غزه رقم زده، نتوانست جلوی اشک‌هایش را بگیرد و گریه کرد.

ریاض منصور در ادامه با گریه گفت: تصاویر مادران فلسطینی که کودکان بی‌جان خود را در آغوش گرفتند، سر آنها را نوازش می‌کنند، با آنها حرف می‌زنند و از آنها عذرخواهی می‌کنند، تصاویری غیر قابل تحمل است، من خودم فرزند دارم می‌دانم نوه‌ها چه جایگاهی برای خانواده‌ها دارند، تحمیل این شرایط به فلسطینی‌ها بدون اینکه دل‌هایشان برای انجام کاری بلرزد، فراتر از تحمل انسان است.

طبق آمارهای رسمی فلسطین، شمار شهدای حملات رژیم اشغالگر صهیونیستی به نوار غزه به بیش از ۵۴ هزار نفر و تعداد زخمی‌ها به بیش از ۱۲۳ هزار نفر رسیده و هزاران فلسطینی دیگر نیز زیر آوارها مفقود شدند.

اما نکته مهم در اینجاست که گریه‌های ریاض منصور نماینده دولت خودگردان فلسطین در سازمان ملل که امروزه با همکاری خود صهیونیست‌ها به مبارزه با مقاومت در کرانه باختری رفته است؛ ایستگاه آخر ترک مقاومت در برابر آپارتاید صهیونیستی است که با تمام قوت و همت قیام به نسلکشی و پاکسازی قومی کرده است. ریاض منصور که نماینده دولت تشکیلات خودگردان است خودشان با ترک مقاومت در برابر اسرائیل و واگذاری اراضی به این دولت فاشیستی بستر این نسلکشی را به شکل ناخواسته فراهم آوردند؛ وقتی مقاومت به بهانه زندگی در آسایش ترک شود و ارض سرزمین اجدادی ساکنان به بهانه صلح با آپارتایدِ دینی و قومی اسرائیلی معامله شود، نتیجه آن تضعیف قدرت مردم فلسطین و افزایش دسترسیِ اسرائیل برای آدم‌کشی است.

گریه‌های ریاض منصور که متعلق به تشکیلاتی است که با کنار گذاشتن سلاح در برابر اسرائیل مقاومت را به عنوان یک نوستالژی مذموم برای خودش باقی گذاشت، انتهای تمنّای ترک مقاومت و مبارزه‌ای است که امروزه متأسفانه در ایران و برخی دیگر از کشورهای منطقه صدا بلند کرده است.