به گزارش همشهریآنلاین، سیدمحمدعلی صدرینیا، مستندساز گفت: مستند در میز تدوین متولد میشود؛ جایی که تلاش میکنیم هیچ صحنه مهمی از دست نرود.
وی افزود: تجربه سفر پرکار روسیه نشان داد که روایت رسمی سفر باوجود موفقیتهای آن، تحت تأثیر حواشی رسانهای قرار گرفت.
صدرینیا،ادامه داد: به همین دلیل در سفرهای نیویورک تصمیم گرفتیم هر روز مستندی کوتاه ارائه کنیم تا روایت سریعتر و مؤثرتری به مخاطب برسد.
وی اظهار کرد: خب طبیعتاً در مستند روزانه ممکن است چیزی از دست ما در برود یا در آن لحظه تصور کنیم فلان تصویر خوب نیست اکنون پخش شود.
این مستندساز گفت: مثل لحظهی احساسی شدن رئیسجمهور در هواپیما که اشکهای ایشان در پاسخ به این سؤال «شما بهعنوان نماینده مردم ایران چه حسی دارید؟» جاری شد و با تأثر گفتند: نماینده مردم ایران، شهداء و مادران شهدا هستند؛ کسانی که قدرت آفریدند. من چه کسی هستم که نماینده مردم ایران باشم؟!
وی بیان کرد: این حال و هوا بیشتر حالت شخصی داشت و گویی نهیب خودسازی و مسئولیتپذیری عمیق در درون ایشان بود.
صدرینیا افزود: این تصویر به دلیل فضای حساس سیاسی و رسانهای ابتدا منتشر نشد تا سوءتفاهم ایجاد نکند، اما بعدها منتشر و عمق تعهد و احساس ایشان بهتر درک شد.
نظر شما