تاریخچه و کاربرد هواپیما‌های بدون سرنشین

از طرف دیگر یکی از مشکلات استفاده از نیروی انسانی مانند خلبانان، اطلاعاتی بود که آن‌ها داشتند و اگر اسیر می‌شدند دشمن شروع به تخلیة اطلاعات نظامی آن‌‌ها می‌کرد.

یکی از راه‌های فرار از چنین مشکلاتی ساخت هواپیماهای بدون سرنشین (Unmmand Air Vehid = UAV) بود و کشورهای مقتدر صنعت هوا فضا با صرف بودجه‌های هنگفت تحقیقاتی، شروع به ساخت انواع هواپیمای بدون سرنشین کردند.

ساخت یک هواپیمای بدون سرنشین احتیاج به ائتلاف مهندسان هوافضا، ‌الکترونیک و مخابرات دارد، که مشخصا نقش مهندسان هوافضا متمایزتر است.

ساخت یک هواپیمای بدون سرنشین مشکلات بسیاری دارد. طراحان و مهندسان با نگاه به نوع عملیاتی هواپیماهای بدون سرنشین باید ضامن میزان برد و مدار مداومت پروازی متناسب آن و از همه مهم‌تر پایداری پروازی آن باشند.

ایجاد شرایط پایداری پروازی برای پرنده‌ای که به دور از ارتباط مستقیم نیروی انسانی عمل می‌کند احتیاج به حسگرهای ارتباطی قوی و عملگرهای دقیق دارد.

به عنوان مثال اگر یک هواپیما بدون سرنشین در زمان پرواز با یک جبهه‌ هوای نامناسب برخورد کند، باید وضعیتش را سریع به مراکز زمینی یا هوایی مخابره کند و بلافاصله فرمان‌های تصحیح و پایداری را برای تعادلش بگیرد . البته بسیاری از این مسائل در یک هواپیمای بدون سرنشین به صورت هوشمند انجام می‌شود.

یکی از شاهکارهای طراحی در هواپیمای بدون سرنشین، هواپیمای شاهین جهان (global Hawk)آمریکا است که بیشتر برای مقاصد جاسوسی و اطلاعاتی استفاده می‌شود.

از سال2000 میلادی تاکنون طرح‌های بسیار شگفت‌آوری از هواپیماهای بدون سرنشین ارائه شده که در میان آن‌ها چندین هواپیمای جنگنده بدون سرنشین (UCAV) نیز وجود داشته و حتی به مرحلة عملیاتی رسیده است. مانند X-46 ملقب به پگاسوس.

از کشورهایی که در زمینة ساخت هواپیماهای بدون سرنشین تاکنون فعالیت‌های بسیاری کرده‌اند می‌توان به آمریکا، روسیه، انگلستان، فرانسه، آلمان و از همه مهم‌تر رژیم اشغالگر قدس  اشاره کرد.