همشهری آنلاین: از دوره هفتم صفت بینالمللی رسما به فیلم فجر اضافه میشود و نتیجه افزایش قابل توجه فیلمهای خارجی است. بینالمللیبودن جشنواره هفتم، بیشتر محصول برگزاری همزمان جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان با فیلم فجر است. تنها بخش رقابتی بینالملل هم مربوط به فیلمهای کودک است. از ۸ جایزه اهداشده در این بخش سهم سینمای ایران ۴ جایزه ازجمله جوایز بهترین فیلم و کارگردانی، بهترتیب برای فیلم «ماهی» کامبوزیا پرتوی و ابوالفضل جلیلی برای فیلم «گال» بود. فیلم فجر اما برای آثار سینمای جهان، بخش رقابتی نداشت.
در بخش «نمایشهای ویژه» مجموعهای از فیلمهای برگزیده فستیوالهای جهانی به نمایش درمیآید که میانشان فیلمهایی چون «ذرت سرخ» ژانگ ایمو، «بابا به ماموریت رفته» امیر کوستوریتسا، نخستین معارفه جدی ایرانیان با کارگردانهایی هستند که بعدها دیگر آثارشان را هم دنبال کردند. اگر تارکوفسکی کشف مهم جشنواره ششم بود، سرگئی پاراجانف پدیده دوره هفتم محسوب میشد که در بخشی ویژه هر ۴ ساختهاش به نمایش درآمد.
«سایههای نیاکان از یاد رفتهمان»، «رنگ انار»، «افسانه قلعه سورام» و «عاشق غریب» باب آشنایی با فیلمساز ارمنیتبار غریبی را گشود که درک فیلمهایش محتاج مطالعه کتاب «پاراجانف» و نقدهای مجله فیلم بود. کتاب مجله فیلم درباره پاراجانف همزمان با برگزاری جشنواره هفتم در زمستان ۱۳۶۷ منتشر شد.
مرور آثار یاسوجیرو ازو و آندره وایدا از دیگر بخشهای مهم این دوره بود و به همراه نمایش ۲ فیلم از روبر برسون، مقابل سینما عصر جدید را شلوغ کرد. نمایش «پول» روبر برسون در سینما عصر جدید یکی از هیجانانگیزترین سکانسهای جشنواره هفتم بود.
نظر شما