به گزارش همشهریآنلاین، قهرمانی اسپانیا در یورو۲۰۲۴ پس از ۱۲سال فوتبال ملی این کشور را وارد یک دوره طلایی دیگر کرد. اسپانیاییها تقریبا در همه ردهها، پایهها و در هر دو گروه مردان و زنان قهرمان همه جامها شدند و حتی در لیگ قهرمانان هم رئال آنها را به قهرمانی رساند. حالا سالها باید شاهد سلطه لاروخا بر فوتبال اروپا و جهان باشیم. شاید اگر آن اشتباه فاحش داوری و نادیده گرفته شدن پنالتی آلمان در نیمهنهایی یورو نبود و اسپانیا قهرمان نمیشد، باز هم کسی در این نظریه تردیدی نداشت. ۷بازی، ۷برد، ۱۵گلزده، ۱۴گلخورده در ۷۱۵دقیقه فوتبالی که آنها در طول آن مسابقات بازی کردند، گویای همهچیز بود. اسپانیا فقط در ۳۳دقیقه از حریفان خود عقب افتاد و کمتر مورد تهدید قرار گرفت. جوانانی نظیر لمینه یامال و نیکو ویلیامز در کنار بازیکنان باتجربهای همچون کارواخال، رودری و اوج گرفتن دنی اولمو و... میتواند سلطه آنها را در سالهای آینده هم تضمین کند.
جوانان از تیم ملی تا باشگاهی
یامال و ویلیامز در یورو۲۰۲۴، روی هم ۹۱۱دقیقه بازی کردند، درحالیکه کل دقایق بازی اسپانیاییهای ۲۱ساله یا کمتر در یورو۲۰۰۸، جامجهانی۲۰۱۰ و یورو۲۰۱۲ رویهم ۹۸۴دقیقه بود. با آغاز فصل۲۵-۲۰۲۴ لالیگا، جوانان تیمها بیشتر هم شده. هانسی فلیک بهخاطر اوضاع اقتصادی بارسلونا چارهای جز استفاده از بازیکنان جوان نداشته. او غیراز جوانانی که در دوره ژاوی بازی را شروع کردند، یک پدیده به نام کاسادو را رو کرده و به تیم ملی داده است. بازیکنان جوان دیگری مثل پدرو، گاوی و بالده هم حالا باتجربه شدهاند. رئالمادرید متأسفانه در این جوانگرایی فوتبال اسپانیا هیچ نقشی نداشته است. آنها پس از مصدومیت کارواخال و تغییر تابعیت براهیم به مراکشی حتی یک نماینده هم در تیم ملی بزرگسالان ندارند.
زمانی که والنسیا و بارسلونا در ماه آگوست مسابقات لیگ خود را در مستایا آغاز کردند، نیمی از بازیکنانی که خارج از زمین برای شروع بازی آماده میشدند، اسپانیاییهای ۲۳ساله یا کمتر بودند. این نخستین بار پس از ۱۲سال بود که ۱۰بازیکن جوان (از جمله دروازهبانان)، یک بازی لالیگایی را آغاز میکردند. در هر دو تیم، ۵بازیکن جوان در ترکیب اصلی بهکار گرفته شدند. بعد از آن بازی و درحالیکه در یک دهه قبل این وضعیت دیده نشده بود، فقط ۲ماه طول کشید تا پدیده مستایا دوباره رخ دهد. در سفر اسپانیول به مصاف بارسلونا در ماه نوامبر، ۱۰اسپانیایی دیگر که فقط ۲۳سال سن داشتند، در ترکیب اصلی ۲تیم حضور داشتند. بیش از ۱۷درصد از کل دقایق بازیهای این فصل لالیگا را، اسپانیاییهای ۲۳ساله یا جوانتر انجام دادهاند که بیشترین سهم در یک فصل از این قرن است.
اسپانیا و دیگران
در فرانسه که مهد بازیکنسازی است، بالاترین نرخ استفاده تیمهای لیگ یک از بازیکنان زیر ۲۳سال به فصل ۲۰-۲۰۱۹ برمیگردد، آن فصل بازیکنان بومی جوان در ۱۶.۷درصد از کل دقایق بازیها به میدان رفتند. این دومین نرخ بالا برای بازیکنان جوان بومی در لیگهای اروپایی است. فرانسویها ردههای سوم تا ششم را نیز بهخودشان اختصاص دادهاند و لالیگای فصل ۲۴-۲۰۲۳ هم که در ۱۵.۱درصد از دقایق کل دیدارها بازیکن جوان اسپانیایی بازی کردند، در رده هفتم بهسر میبرد. بقیه لیگها نزدیک به این لیگها هم نیستند.
اما چرا بازیکنان جوان اسپانیایی اینقدر بازی میکنند؟ دقیقاً نیمی از ۲۰تیم لالیگا ۳هزار دقیقه به بازیکنان اسپانیایی ۲۳ساله یا کمتر بازی دادهاند. بهعنوان مثال والنسیا را درنظر بگیرید؛ آکادمی آنها برای مدت طولانی در فوتبال اسپانیا مرجع بوده است. بهنظر میرسد وضعیت اقتصادی در این مسیر بیش از حد معمول به آنها سرعت بخشیده است. شاید اگر لالیگاییها هم مثل لیگ برتریها پول زیادی از حق پخش میگرفتند یا باشگاههای بیشتری به خارجیها و نفتیها فروخته میشد، این همه جوان در اسپانیا رو نشده بود. والنسیا اوضاع اقتصادی بدی دارد و برای این باشگاه چارهای نیست جز تکیه بر جوانان آکادمی خودش. بارسلونا هم که نیازی به توضیح ندارد؛ آنها ورشکستهاند و درآمدهای سالهای آینده خود را نیز پیشخور کردهاند. با اینحال بارساییها که از ایالت جداییطلب کاتالونیا هستند، پیش از این هم بیش از رئالمادرید که نماینده پایتخت است، به تیم ملی فوتبال اسپانیا خدمت کردهاند. در قرن حاضر، آکادمی لاماسیا ستارههای زیادی به تیم ملی داده و در ۲قهرمانی یورو و یک قهرمانی جامجهانی در حوالی سال۲۰۱۰سهم زیادی داشته است.
متکی به تولیدات خودی
آکادمیهای اتلتیک بیلبائو و رئال سوسیداد هم بیکار ننشستهاند. همین نیکو ویلیامز را که میبینید محصول آکادمی همین باشگاه از ایالت جداییطلب باسک است. باسکیها و اهالی سنسباستین هم بیش از رئال سلطنتی به تیم ملی خدمت کردهاند. باسکیها که اصلا حساسیت دارند حتما باید بازیکن بومی استفاده کنند، البته سالهای اخیر پای بازیکن خارجی و سیاهپوست به این تیم هم باز شده است اما فلسفه همچنان همان است. در حالحاضر ۶۰درصد فهرست تیم اصلی را بازیکنان آکادمی تشکیل میدهند. در رئال سوسیداد این درصد وحشتناکتر است؛ ۸۰درصد بازیکنان آکادمی هستند و ۲۰درصد بازیکن وارداتی.
نمونه مناسب دیگری از شمال را میتوان در تیم سلتاویگو یافت. پس از به خدمت گرفتن رافا بنیتس در تابستان۲۰۲۳مشخص شد باشگاه با او راه به جایی نمیبرد. آنها میخواستند با این بازیکن برای سهمیهها رقابت کنند اما پس از تنها نیمفصل متوجه شدند بهتر است به جوانان تکیه کنند و بختهای احتمالی را بجویند؛ این یعنی یک برنامه درازمدت برای رقابت با بزرگان. با آوردن کلودیو گیرالدس به تیم اصلی که سرمربی تیم ب والنسیا بود، ورود بازیکن از تیمهای پایه به بزرگسال سرعت گرفت. چیزی که اکنون میبینیم، یک تغییر کامل فرهنگ نسبت به دوران بنیتس است و سلتا در یک دوره ۱۵ساله حداقل یک بازیکن آکادمی را در ترکیب اصلی لیگ به میدان فرستاده است.
این نشانهها در سراسر اسپانیا دیده میشود. الکس بائنا از ویارئال که خلاقترین بازیکن لالیگا در سال۲۰۲۴ بود، میگل گوتیرس از خیرونا که محصول آکادمی رئالمادرید و یک ستاره بیچونوچراست، پابلو باریوس پدیده اتلتیکو، خوان گارسیا از اسپانیول که یکی از بهترین دروازهبانان این فصل از لالیگاست و ستارههای دیگر برای رسیدن به تیم ملی اسپانیا در صف ایستادهاند.
نقش پول و برنامه
همهگیری کووید-۱۹اثرات ماندگاری بر امور مالی داشته و سطح دستمزدها هم در لالیگا پایینتر از لیگهای دیگر است. بنابراین بازیکنان خارجی بزرگ انگیزه کمتری برای آمدن به اسپانیا دارند و چارهای جز اعتماد به جوانان بومی نیست. باشگاههای اسپانیایی نمیتوانند مثل انگلیسیها پول خرج کنند چون قوانین سختگیرانهای برای فیرپلی مالی وجود دارد. حتی ستارههای بزرگ در رئالمادرید هم نسبت به باشگاههایی مثل بایرن یا انگلیسیها دستمزد کمتری میگیرند. اما فقط همینها نیست. لالیگا چند سالی است برنامههای جامعی برای توسعه آکادمیها به باشگاهها داده است. در ۲سال اول پروژه - که برای ۱۰تا ۱۲سال برنامهریزی شده است - لالیگا از رشد ۳۰درصدی عملکرد آکادمی خبر داده. علاوه بر این، بیش از نیمی از ۴۲باشگاه سطح۲کشور ۶۰تا ۷۰درصد از اهداف خود را در مرحله اول این طرح محقق کردهاند.
فوتبال ملی اسپانیا حالا حالاها قصد ندارد جامها را به دیگران تعارف کند.
نظر شما