از قلعه الموت و آب انبارها بگیرید تا مناطق حفاظت شده و دامنه‌های سرسبز.
بعد از قلعه الموت یکی دیگر از معروفترین میراث طبیعی قزوین دریاچه اوان است که در نیمه‌های شمالی الموت، در دامنه‌های خشچال همچون زمردی درخشان می‌درخشد و با چشم‌اندازی منحصربه‌فرد چشم هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌کند. این دریاچه تنها از آب چشمه‌های زیرزمینی موجود در بستر دریاچه تغذیه می‌کند و بخش ناچیزی از آن هم هنگام بارندگی تامین می‌شود.
آب این دریاچه به حدی صاف و زلال است که در فصل تابستان در محل ماهیگیری می‌توان ماهی‌ها را که در عمق کمی از سطح آب شنا می‌کنند، دید. هرچند که بی‌توجهی برخی ماهیگیران، مسافران، گردشگران و قایقرانان باعث آلودگی سطحی بخش‌هایی از آن شده است.
اما هنوز هم این دریاچه زلال در تابستان پذیرای شناگران و قایق‌سواران، در پاییز مأمن پرندگان مهاجر مانند قو، غاز، مرغابی و در زمستان با توجه به یخ‌زدن سطح آن باب طبع اسکی‌بازان است.
این دریاچه که رسماً به‌عنوان یکی از مناطق پرجاذبه گردشگری جهان شناخته شده غیر از آبرسانی به گونه‌های درختی دست‌کاشت نظیر بید، چنار، تبریزی، سیب، آلبالو، گیلاس، سنجد، فندق و گردو و گیاهان علفی مانند گون، کنگر، شیرین‌بیان، گونه‌های مختلف دیگر از خانواده گرامینه و لگومینیوزه را هم در حوزه آبخیز داری خود نگاه داشته است.
بد نیست بدانید که همین دریاچه و محیط پیرامون آن، زیست‌بومی طبیعی برای پلنگ، خرس قهوه‌ای، روباه، شغال، گرگ، گراز، شنگ، سیاه‌گوش (گربه وحشی)، انواع عقاب‌ها، دال، دلیچه، شاهین، جغد، کبک، فاخته، دارکوب، سبزقبا، زاغی و انواع گنجشک‌سانان، قورباغه، لاک‌پشت و خرچنگ به وجود آورده است
هرچند که برخی از این گونه‌ها همچون کل و بز به علت شکار بی‌رویه و تخریب زیستگاه آنان کاهش چشمگیری یافته‌اند اما هنوز هم این زیست‌بوم، محیطی امن برای ساکنانش محسوب می‌شود.
اما برای رسیدن به این دریاچه باید از مسیر اصلی الموت حدود 10 کیلومتر دور شوید و از جاده‌ای آسفالته به روستای زرآباد برسید. در کنار این روستا دریاچه مستطیل شکل اوان پیداست، این دریاچه همچنین در میان چهار روستای اوان، وربن، زواردشت و زرآباد قرار دارد.
یکی از گردشگران در مورد اقامت خود در این محل می‌گوید: با اینکه اوان بسیار زیبا و دیدنی است اما بیشتر از چند ساعت نمی‌توان در این محل ماند، زیرا اقامتگاه مناسبی برای مسافران وجود ندارد.
این در حالی است که به گفته مسئولان علاوه بر روستاهای اطراف، فضای کافی برای چادر زدن جهت استراحت وجود دارد. اما شاید بهتر باشد سازمان گردشگری برای رفاه بیشتر گردشگران فضا‌های مناسبی را در این محل ایجاد کند و صد البته این موضوع نباید سبب آسیب رساندن به محیط‌زیست منطقه شود.
همشهری استانها
