به گزارش همشهری آنلاین،^او در صحبت با بهروز افخمی از برنامههایی که در این سه سال در وزارت ارشاد دنبال کرده و دستاوردهایی که در سینما و تئاتر و شبکه نمایش خانگی داشته است، صحبت کرده است. بخش هایی از این گفتوگو را میخوانید:
۱
-من از دوران آستان قدس، با رئیس جمهور شهید همکاری کرده بودم. به همین دلیل به من اعتماد داشت و اگر موفقیتی در این سه سال داشته ایم، ناشی از همین اعتماد فی مابین بوده است. بسیاری از کسانی که کار در وزارت ارشاد را تجربه کردهاند، می گویند هیچوقت چنین اعتمادی بین یک وزیر و یک یک رئیس جمهور وجود نداشته است.
۲
-سالی که وزارت ارشاد را در دست گرفتم، ۱۲۰۰ میلیارد بودجه داشت. در همان روزهای اول یعنی شهریور ماه و در روز ملی سینما ۵۰۰ میلیارد از رئیس جمهور برای کمک به صندوق هنر، پول گرفتم که به هنرمندان داده شود.
۳
-به دلیل عدم تحرکی که در زمینه نمایش خانگی در وزارتخانه بود، دوستانی که در این حوزه بودند و می خواستند کار را به ما تحویل بدهند می گفتند صفر تا صد کار نظارت بر شبکه نمایش خانگی از دست ما خارج شده و به تلویزیون منتقل شده است. چون به هر حال باید یک نهاد تنظیم گر در این حوزه وجود میداشت. اما در دوره ما بیش از ۹۵ در صد از حکمفرمانی در حوزه های مختلف را به وزارت ارشاد برگرداندیم. چه در حوزه حمایتی و چه زیرساختی و از نظر بودجه.
۴
-هر وقت در حاکمیت بین دولت و اسناد بالادستی و نظام کلان حکمرانی اتفاق نظر در حوزه فرهنگ نباشد و از دو دیگاه متفاوت به آن نگاه شود، طبیعتا نهاد تنظیم گر دولتی ضعیف میشود.
۵
-به ما می گفتند، مثل روزنامه که دورهاش تمام شده و همه در فضای اینترنت دنبال خبر هستند، دوره سینما هم تمام شده است. می گفتند وزارت شما در پایان این ۴ سال به موزه تبدیل خواهد شد. امروز هر نماینده مجلسی که به اتاق من می آید درخواستش یا پلاتو برای تئاتر است یا سالن سینما.
۶
-من نهضت پلاتوسازی را در تئاتر شروع کردم. از اداره تئاتر قدیمی تهران بازدید کردم. پلاتوهای خصوصی تئاتر دور از نظارت هستند من در همین اداره تئاتر ۸ پلاتو راه انداخته ام. در برج آزادی ۲ سالن تئاتر راه افتاد. هم از تبصره های ۱۶ رو ۱۸ بودجه سال قبل و هم با مشارکت ها و کمک هایی که گرفته ایم، اگر با همین روند ادامه پیدا کند، تا انتهای امسال تعداد سینماهای ایران به هزار تا خواهد رسید.
۷
-یکی از کارهای مهم من در دیپلماسی فرهنگی، فعال کردن حوزه فرهنگی در بریکس بود. داشتیم دبیرخانه هایش را به تهران منتقل می کردیم. سینمای بریکس یعنی نصف جمعیت جهان که شامل برزیل، چین روسیه، آفریقای جنوبی و هند. همه منطقه شرق در این پیمان جمع شدهاند و میتوانیم از آن استفاده کنیم.
۸
-در اتفاقات سال ۱۴۰۱ گرفتار وضعیتی شده بودیم که هیچوقت فکر نمی کردیم نقطه ثقل آن حوزه فرهنگ و هنر باشد. بسیاری از بازیگران درگیر این اتفاق شده بودند و خیلی ها سردمدار بودند. در مورد ممنوع الکاری من پای هنرمندان ایستادم و هنرمندان هم همکاری کردند. اگر می خواستیم به روش های قبل برخورد کنیم، فقط در حوزه موسیقی باید صد نفر را ممنوع الکار می کردیم. اما امروز تعداد ممنوع الکارها در همه حوزه ها کم تر از انگشتان دو دست است
نظر شما