حشمت‌الله فلاحت‌پیشه با اشاره به اقدام دولت این کشور در حمله به پادگان اشرف مقر منافقین به ایسنا گفت: این قانون در مجلس عراق و دولت‌های موقت و دائم عراق به قانون جدید تبدیل شد اما به دلایلی این قانون تاکنون اجرا نشده بود.
وی با اشاره به دلایل تصویب این قانون در شورای حکمی عراق تصریح کرد: علت تصویب این قانون این بود که گروه‌های معارض عراق منافقین را دشمن خود می‌دانستند، به این دلیل که صدام بعد از وارد شدن منافقین به عراق، دست آنها را برای اقدامات تروریستی در ایران باز گذاشته بود.
فلاحت‌پیشه در ادامه گفت‌وگو با ایسنا یادآور شد: در واقع صدام منافقین را برای سرکوب کردها و شیعیان عراق به کار می‌گرفت که اسناد آن به دست آمده است.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه بعد از رفتن صدام، منافقین در عراق معارض شخصی نیز پیدا کرده‌اند، اظهار کرد: معارضان قبائلی و عراقی‌ها در داخل این کشور کمتر از دولت ایران خواستار محاکمه منافقین نبودند؛ به‌طوری که بعد از تصویب این قوانین، فشاری از داخل عراق برای اجرای آن از سوی خانواده‌های عراقی که به دست منافقین کشته شده بودند وجود داشت و خواستار اجرای حکم بودند.
وی با تاکید بر اینکه این قانون به‌دلیل اینکه عراق یک دولت تحت اشغال بود اجرا نشده بود، افزود: براساس فاز اول موافقت‌نامه امنیتی بین دولت عراق و آمریکا، کنترل امنیتی عراق به دست نیروهای نظامی این کشور قرار گرفت و نیروهای آمریکایی به پادگان‌ها و پایگاه‌های مشخص بازگشتند که پادگان اشرف جزو آن دسته از پادگان‌هایی نبود که در اختیار آمریکایی‌ها باشد و در حوزه عملیات و نفوذ عراقی‌ها قرار داشت.
این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس گفت: دولت عراق فرصت 6 ماهه به منافقین داد که از عراق خارج شوند اما بخشی از آنها کماکان در داخل عراق ماندند که در نتیجه نیروهای امنیتی وارد این پادگان شدند.
فلاحت‌پیشه درباره گسترش روابط ایران و عراق و تاثیر آن در این قضیه نیز آن را دلیل دوم این بحث دانست و تاکید کرد: در موافقت‌نامه امنیتی، عراقی‌ها از نیروهای آمریکایی خواستند تا خاکشان به محل اقدامات ایذایی و تهاجمی علیه کشورهای دیگر تبدیل نشود و از سوی دیگر خود عراقی‌ها در طول دوره‌های انتقالی، حسن نیت ایران را درک کردند.
وی معتقد است در شرم‌الشیخ که اوج حمله کشورهای عربی و غربی به دولت مالکی بود و سعی کردند در بیانیه پایانی نقش دولت نوری مالکی به حداقل برسد تا وی امتیازات داخلی را به یکسری گروه‌ها فراتر از مقتضیات جمعیتی آنها در عراق بدهد، در آن زمان ایران تنها کشوری بود که ایستادگی کرد و صدور بیانیه به نفع دولت و ملت عراق را خواستار بود.
این تحلیلگر مسائل سیاسی و خارجی خاطرنشان کرد: عراقی‌ها نیز به خوبی می‌دانند که تنها کشوری که در راستای تثبیت حاکمیت دولت عراق گام برمی‌دارد ایران است، و این چه در حوزه عمل و چه در حوزه دیپلماسی اثبات شده است.
