همشهری آنلاین - سیدسروش طباطبایی‌پور: بلاگری در دنیای مشاغل جدید که تعریف مشخصی دارد: «فردی که مدیریت یک صفحه مجازی را به‌عهده دارد و با تولید محتوای متنی و تصویری، تلاش می‌کند تا توجه دیگران را به‌خود جلب کند.»
-
بیش‌تر بخوانید:
معدل آزمون نهایی بچه های سال آخر دبیرستان اعلام شد | مدرسه؛ کارخانه یکسان‌سازی!
تا این جای کار، البته بلاگری هیچ نفع مالی ندارد. این کار، وقتی به شغل تبدیل می‌شود که دنبال‌کننده‌های تو، چند «کا» و چند «ام» شوند و همین موضوع باعث می‌شود صاحبان صنایع ریز و درشت به جناب بلاگر، سفارش تبلیغ محصولاتشان را بدهند و البته در ازای این خدمت، وجهی به جناب بلاگر تقدیم کنند که انگار، وجهی قابل توجه هم خواهد بود!
اما تعریف معلمی در معنای واقعی، ورای واژگان است؛ «تربیت انسان» آن هم بدون هیچ چشمداشتی! رفتاری مبتنی بر ارزش‌های عاشقانه که آن را شغل پیامبران می‌دانند و هیچ تناسبی با جلب توجه، کسب درآمد، فضای مجازی و... ندارد.
به‌نظر می‌رسد اصلا نمی‌توان برای شغل بلاگرمعلمی، نمونه‌ای بیرونی متصور شد؛ یعنی کسی را در دنیای واقعی تجسم کرد که به‌جای الگو بودن برای شاگردانش و تسهیل‌گری برای ارتقای فکر و اندیشه آن‌ها، رفتار معصومانه بچه‌ها را دستمایه ارتقای شغلی خود کند!
با این توصیف، قصه فیلمبرداری از کلاس و نشان‌دادن رفتار پاک و معصوم دانش‌آموزان در مقابل چشم دنبال‌کنندگان و احترام به حریم خصوصی بچه‌ها، اصلا بی‌معنی خواهد بود.
نظر شما