او که بالاخره گردنش را زدند و خیلی از ما از مرگش ناراحت شدیم همان کشاورز دوست داشتنی خودمان بود و بعدتر پدرسالار خودرای و سختگیر را که بلای جان بچه‌هایش بود هر شنبه شب روی صفحه تلویزیون ظاهر می‌شد، ما با او و گریم‌ها و شخصیت‌های گوناگونش بزرگ شدیم، مدت ها با او بودیم و ساعت‌های مشخصی از روز که جلوی تلویزیون می‌نشستیم و او را می‌دیدیم که در نقش تازه‌ای جولان می‌دهد.
اما حالا مدت‌هاست که دیگر او را نمی‌بینیم، اینطور فکر می‌کنیم که لابد به‌خاطر سن و گرفتاری‌های خاصش دیگر نمی‌تواند سر صحنه حاضر باشد اما سن برای بازیگر دلیل مناسبی نیست، حتما دلایل قویتری می‌طلبد، اینکه شاید او دیگر دل و دماغ کار کردن نداشته باشد یا کاراکترها را در خور بازی کردن نداند. می‌گویند حرفه‌ای‌ها بعد از آنکه از مرحله‌ای در شغلشان بگذرند انگار که تا ته دریا را رفته باشند دیگر میلی برای دوباره فرو رفتن ندارند.
خود کشاورز در یکی از گفت‌وگوها درباره نبودش در سینما گفته بود: « در سینما کمتر کار می‌کنم. بیشتر کارهایم را گذاشته‌ام روی برنامه‌های تلویزیونی چون به‌هرحال هر‌کس سلیقه‌ای دارد، تعصبی نسبت به کار خود دارد و این است که سناریوها کمی ضعیف است.
باید سناریوها قوی شود.»با این‌حال او سال گذشته پس از 30 سال دوری از تئاتر قرار بود در نمایشنامه‌ای با عنوان «مسافری درتاریکی» نوشته مارشا نورمن و به کارگردانی روح‌الله جعفری بازی کند و به‌خاطرش در مطبوعات گفت‌وگوهایی هم شد اما به‌دلایلی مانند سالن و... کارگردان با مرکز هنرهای نمایشی به توافق اجرا نرسید و دیدن دوباره کشاورز روی صحنه همراه شد
با سکوت با این حال او در گفت‌وگوهایش خبر داده بود که قرار است نمایشی را نیز خودش کارگردانی کند اما ازنام نمایش و اطلاعات دیگر خود داری کرده بود. الان یکسال از آن مصاحبه‌ها می‌گذرد و هنوز پیشنهاد کارگردانی کشاورز برای مرکز هنرهای نمایشی مشخص نشده است.
محمد‌علی کشاورز، هنرمند اصفهانی متولد 1309، فارغ‌التحصیل هنرستان هنرپیشگی تهران و دانشکده هنرهای دراماتیک است. فعالیت هنری‌اش را از سال ۱۳۳۹ با حضور در نمایش «ویولن ساز کره‌مونا» آغاز کرد و تا به حال در ده‌ها نمایش، فیلم و سریال بازی کرده است.
در فیلم‌هایی که جزو یادگارهای شیرین تاریخ سینمای کشورمان بلکه حتی بخشی از تاریخ سینمای ایران شده‌اند. فیلم «خشت و آینه» ابراهیم گلستان، «شب قوزی» فرخ غفاری، «رگبار» بهرام بیضایی و «مادر» علی حاتمی بازی که برای آن نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد هم شد.
حاصل همه این سال‌ها را کشاورز در کتاب خاطرات « اکسیرنقش » نوشت. هفته گذشته در جشن تئاتر اردیبهشت‌ماه استان اصفهان یکی از برنامه‌های ویژه تقدیر و تجلیل از این هنرمند همشهری بود.
جشن در تالار فرشچیان با حضور ایمانی خوش خو معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد، علیرضا حسینی مدیرکل ارشاد اصفهان و جمعی از مسئولان و هنرمندان اصفهانی برگزار شد. در ادامه فیلمی از کارنامه هنری کشاورز نشان داده شد و سپس از محمد‌علی کشاورز تقدیر به‌عمل آمد. کشاورز روی صحن رفت و گفت: « من در محله سیچان اصفهان متولد شدم و مقطع ابتدایی را در مدرسه « گل مریم و چند مدرسه دیگر» گذراندم و در مدرسه ادب هم دیپلم گرفتم. »
بازیگر نقش شبون استخوانی گفت: « من برای نخستین‌بار در مدرسه شاه عباس یعنی در همان دوره ابتدایی با هنر تئاتر آشنا شدم و همین‌جا از معاون ارشاد فرهنگ درخواست می‌کنم که این مدرسه را به‌دلیل دارا بودن نخستین صحن به سبک ایتالیایی در کشور حفظ کند.»
محمد‌علی کشاورز درباره مقاطع فعالیتش گفت: در قبل از انقلاب به‌دلیل معتقد نبودن به سینمای آن زمان در این عرصه حضور نیافتم و با اعتقادی که به تئاتر داشتم به هنر تئاتر اکتفا کردم و در این زمینه با کمک اساتید خود بسیار موفق شدم. او خواست تا وزیر ارشاد دست جوانان فعال تئاتر را بگیرد و به آنان برای پیمودن این راه دشوار کمک کند.
کشاورز در آخرین صحبت‌های خود گفت: هنر تئاتر ایران روز به‌روز در حال پیشرفت است و در اصفهان چه به لحاظ دانش و چه فرهنگ، دارای پیشینه عظیم تئاتر هستیم که حفظش نیازمند یاری مسئولان است. در ادامه برنامه از 13 هنرمند تئاتر اصفهان تقدیر شد که جایزه‌هایشان را کشاورز اعطا کرد.
از حسین زرین‌فر بهعنوان پیشکسوت نسل اول تئاتر اصفهان، پری کربلایی بهعنوان پیشکسوت تئاتر زنان، رضا کشانی بهعنوان نخستین تحصیلکرده تئاتر اصفهان و محمد علی میان دار، ملک شاه عبداللهی، جمشید خانیان، فریدون سورانی، رسول هنرمند، مجید کیمیایی‌پور، الهام رضایی، احمد رضایی و احسان رحیمی بهعنوان فعالان تئاتر دفاع مقدس و اسماعیل صرامی بهعنوان فعال تئاتر خیابانی تقدیر به‌عمل آمد.
همشهری استانها
