زنگ خطر تولید میگو برای پرورش دهندگانی که بخش بزرگی از آنها در استان بوشهر مستقر هستند، با واردات میگوی چینی به صدا درآمد. این در حالی است که خسرو آیین جمشید رئیس پژوهشکده میگوی کشور با ابزار تعجب از اتخاذ این تصمیم می‌گوید: اگر اینکار برای رفع نیاز بازار داخلی است که رقم ناچیزی بوده و مشکلی را حل نمی‌کند، اگر با هدف تحقیقات وارد شده است که مرکز تحقیقات میگو اطلاعی از این امر نداردتولید میگو در ایران از اوایل سال 71 به صورت محدود آغاز شد و ا سال 83 روند تولید به مرور افزایش یافت و تولید کل کشور در این سال به 8 هزار و 889 تن رسید.
اما بیماری لکه سفید که از کشورهای جنوب شرق آسیا آمده بود شوک بزرگی را به پرورش‌دهندگان میگو وارد کرد و تولید به 3 هزار و 583 تن در سال 84 کاهش یافت. در حال حاضر نیز استان‌های خوزستان، بوشهر، هرمزگان و سیستان و بلوچستان با بیماری لکه سفید در مزارع پرورش میگو مواجه هستند.
این بیماری باعث شد تا تولید میگو در سال 85 به 5 هزار و 700 تن و سال 87 به 4 هزار و 300 تن برسد. برای مقابله با بیماری لکه سفید گونه جدید میگو به نام وانامی وارد ایران شد که به گفته آیین جمشید مقاوم به این بیماری است. میانگین تولید میگوی وانامی در سایر کشورها 65 تن در یک هکتار و در جنوب شرق آسیا 20 تن در یک هکتار است.
رئیس پژوهشکده میگوی کشور ادامه می‌دهد: به این ترتیب توانستیم رکورد تولید میگو را به دلیل تراکم پذیری بالای گونه وانامی به 12 تن در هکتار برسانیم که حدود 25 قطعه در مترمربع می‌شود، منتهی تا 300 قطعه نیز قابلیت افزایش را دارد. رخدادهای زیست‌محیطی و بیماری لکه سفید پرورش دهندگان بوشهری را در شرایط دشواری قرار داد، دریافت تسهیلات بانکی و عدم توان بازپرداخت وام، بالا نبودن سرانه مصرف میگو و سنتی بودن روش‌های تولید همگی دست به دست هم دادند تا این گروه تا حدودی انگیزه تولید خود را از دست بدهند.
رئیس پژوهشکده میگوی کشور با اشاره به افزایش توان تولید میگو در استان‌های جنوبی کشور می‌گوید: با توجه به رشد تولید میگو و روند صعودی که داشت تا قبل از سال 83 برآورد می‌کردیم تولیدمان در سال 87 به 14 هزار تن برسد اما بیماری امان تولیدکنندگان را گرفت. با این حال به گفته اسکندر گلستانی مدیرعامل اتحادیه پرورش‌دهندگان میگو استان بوشهر تولید میگو متناسب با نیاز کشور است ولی باید تلاش کرد تا سرانه مصرف افزایش یابد. سرانه مصرف کل آبزیان در ایران 35/7 کیلوگرم و سرانه ماهی برای هر نفر کمتر از 20 گرم در سال است.
اما واردات 15 تن میگوی چینی در اواخر فروردین ماه که از نظر مقدار رقم ناچیزی است باعث تعجب و نگرانی پرورش‌دهندگان میگو که با ورود گونه جدید وانامی به دنبال برنامه‌ریزی برای افزایش تولیدشان بودند روبروشد. گویا قرار است تجربه تلخ واردات محصولات بی کیفیت چینی که به دلیل ارزان بودن توان رقابت تولیدکنندگان داخلی را گرفتند این بار برای پرورش‌دهندگان نوپای میگو تکرارشود.
مدیرعامل اتحادیه پرورش دهندگان میگو استان بوشهر با بیان این که ظاهرا مزه و کیفیت میگوی چینی در مقایسه با نوع ایرانی تفاوت چندانی ندارد می‌گوید: میگوی چینی در حالی کیلویی 3 هزار تومان عرضه می‌شود که هزینه تمام شده برای مشابه داخلی آن حداقل 5 هزار تومان است. خسروآیین معتقد است: ارزان بودن نیروی کار در چین و بالا بودن نرخ تورم در ایران همگی باعث شدند تا میگوی ایرانی به‌رغم کیفیت بهتر بازی را به میگوی چینی ببازد.
رئیس پژوهشکده میگوی کشور می‌گوید: این صنعت تا زمانی که نتوانسته است روی پای خود بایستد باید مورد حمایت قرار بگیرد نه این که با واردات تیشه به ریشه تولیدکنندگان بزنیم.در حالی که شنیده‌ها حاکی از عرضه میگوی چینی با قیمت 3 هزار تومان است، اما هزینه میگوی پرورشی در مرحله اول 3 هزار تومان تمام می‌شود که با عمل‌آوری قیمت تمام شده به 4هزارو 500 تا 5 هزار تومان می‌رسد، بنابراین عرضه کمتر از این رقم برای پرورش‌دهندگان سودی ندارد.
خسرو آیین با بیان این که قیمت جهانی میگو تغییری نکرده است از واردات 15 میگوی چینی ابراز تعجب می‌کند و آن را کار اشتباهی می‌داند و می‌گوید: با توجه به این که هم‌اکنون پرورش‌دهنده‌های فعالی داریم که سرمایه خود را صرف این صنعت کرده‌اند، باید به تقویت آن بپردازیم. مدیرعامل اتحادیه پرورش‌دهندگان میگو استان بوشهر هم با وی هم عقیده است و می‌گوید: اتخاذ این سیاست ضربه مهلکی به صنعت صیادی میگو وارد می‌کند و باعث دلسردی پرورش دهندگان می‌شود؛ چرا که بسیار ارزان‌تر از نوع ایرانی و بی‌کیفیت‌تر از آن است.
گلستانی که برورد خسارت ناشی از واردات میگوی چینی را هنوز زود می‌داند، خاطرنشان می‌کند: با توجه به این که فصل پرورش میگو از یک ماه دیگر آغاز می‌شود باید منتظر آثار اتخاذ این تصمیم و تاثیر آن بر نحوه عملکرد پرورش دهندگان میگو باشیم. هزینه پرورش میگو در استخری به وسعت یک هکتار حدود 10 میلیون تومان است، حال با توجه به این که مزرعه‌های پرورش میگو در کشور متفاوت است و معمولا مزرعه‌های 20 هکتاری 14 هکتار از فضای مفیدشان را به پرورش میگو اختصاص می‌دهند باید 125 میلیون تومان برای 14 هکتار هزینه کرد.
خسرو آیین با اشاره به اختلاف قیمت عرضه میگوی چینی و ایرانی می‌گوید: عرضه میگوی 3 هزار تومانی باعث می‌شود تا تولیدکنندگان برای از دست ندادن بازار خود محصولشان را 4 هزار تومان یعنی زیر قیمت بفروشند. وی که واردات میگوی چینی را با هر هدفی کاملا اشتباه می‌داند، تاکید می‌کند: از آنجا که این صنعت در ایران پیشرفت چندانی نکرده است بنابراین فعلا نیازی به واردات احساس نمی‌شود، قبل از هر چیز باید پایه‌های تولید داخلی را محکم روی زمین بگذاریم و سپس با واردات به رقابت بپردازیم.
همشهری استان‌ها
