به گزارش همشهری آنلاین، فیلم دیدن یکی از تفریحات روزمره است اما اینکه وقت و هزینه تون رو صرف دیدن چه فیلم هایی کنید مهم است. در این مطلب ۱۰ فرمان برای دیدن و لذت بردن هرچه بیشتر از تماشاهای هنر هفتم یعنی سینما را برایتان شرح دادیم.
۱-چگونه فیلم‌ها را برای تماشا انتخاب کنید
فریب آدم‌های بدسلیقه و جوگیر را نخورید؛ فرقی نمی‌کند یک دوست صمیمی باشد یا منتقدی اسم‌ورسم‌دار. این‌جور آدم‌ها انتخاب خودشان را به شما تحمیل می‌کنند و روی قضاوتتان تأثیر می‌گذارند. معیارهایی فردی برای خودتان تعریف کنید و براساس آنها روی فیلم‌ها دست بگذارید. کتاب‌ها، مجلات و اخبار سینمایی می‌توانند چراغ راهتان باشند. از خودتان بپرسید چرا فیلم‌ها را تماشا می‌کنید. برای وقت‌تلف‌کردن، برای آموختن، برای شناخت سینما یا حتی برای پزدادن و عقب‌نماندن از قافله؟ اگر به استقلال فکری برسید خیلی زود عیار فیلم‌ها را تشخیص می‌دهید و فریب تبلیغات غلط‌انداز را نمی‌خورید. اگر رودست خوردید عقب ننشینید. کار خودتان را بکنید و در سالن‌های تاریک سینما به دنبال اثر دلخواه خود بگردید. هیچ‌چیز به اندازه‌ی کشف یک فیلم درخشان حال یک سینمادوست را خوب نمی‌کند.
۲-چگونه فیلم‌ها را درست تماشا کنید
به سینما احترام بگذارید و هر فیلمی را در هر موقعیتی و با هر حس‌وحالی تماشا نکنید. وقتی به هر دلیلی بی‌حوصله هستید و به زمین و زمان فحش می‌دهید، چرا باید فیلمی عمیق با مضامین فلسفی را برای تماشا انتخاب کنید؟ وقتی پلک‌هایتان دائما روی هم می‌افتد یا گرسنگی امانتان را بریده، چرا یک فیلم احتمالاً مهم را قربانی وضعیت نامناسبتان می‌کنید؟ فیلم‌ها برای یکپارچه‌دیدن ساخته شده‌اند؛ برای تماشا در فضایی آرام و به‌دور از استرس‌های روزمره. فیلم‌دیدن را یک آیین بدانید و برایش تقدس قایل باشید. آنها را با هرکسی و در هرجایی تماشا نکنید. وقتی روی فیلمی برای تماشا دست می‌گذارید خودتان را مهمان یک جهان جدید می‌کنید. پس آداب مهمانی را رعایت کنید.
۳-چگونه از تماشای فیلم‌های بد لذت ببرید
اشتباه نکنید. سینما فقط در فیلم‌های خوب خلاصه نمی‌شود. هر فیلمی از همان سکانس‌های اول مشخص می‌کند که چطور باید با آن مواجه شویم؛ یک اثر تأمل‌برانگیز، یک فیلم سرگرم‌کننده یا یک محصول خیره‌کننده. مهم این است که از هر فیلم در حد خودش انتظار داشته باشیم. فیلم‌های بد الزاما آثار اعصاب‌خردکنی نیستند؛ خصوصا اگر آنها را یک کارگردان اسم‌ورسم‌دار یا پرمدعا ساخته باشد. این فیلم‌های بد مایه‌ی مضحکه‌ی عام و خاص می‌شوند و آدم را از خنده روده‌بر می‌کنند. نمونه‌اش یه عاشقانه‌ساده‌ی سامان مقدم که وقتی پارسال در جشنواره‌ی فجر به نمایش درآمد ایده‌ها و دیالوگ‌های خود را تا مدت‌ها به موضوع شوخی‌های منتقدان تبدیل کرد. اگر با این دید به استقبال فیلم‌های بد برویم، اگر لذت نبریم حداقل حرص نمی‌خوریم.
۴-چگونه تجربه‌ی حضور در سینما را بازسازی کنید
تماشای فیلم‌های سینمایی در خانه مثل رانندگی با یک ماشین مدل‌بالا در خیابانی پر از سرعت‌گیر است. فیلم‌ها برای تماشا در سالن سینما ساخته شده‌اند و دیدنشان در تلویزیون‌های غول‌پیکر و مانیتورهای بزرگ فقط می‌تواند تجربه‌ی حضور در سالن سینما را تا حد کمی بازسازی کند. اگر به هر دلیلی از فرصت تماشای آنها محروم هستیم نباید به دیگر الزامات تماشایشان پشت‌پا بزنیم و آثار اسم‌ورسم‌دار سینمایی را در اتاقی روشن روی مانیتورها و تلویزیون‌های کوچک ببینیم. آن هم با زیرنویس‌های سرهم‌بندی‌شده و غیرقابل اعتمادی که معلوم است مترجمشان از درس زبان دبیرستانش هم به‌راحتی نمره نگرفته. حساب کسانی هم که بی‌توجه به اهمیت باند صدا به تماشای نسخه‌های دوبله‌شده‌ی فیلم‌ها می‌نشینند و براساس آنها نظرات ظاهراً کارشناسانه می‌دهند با کرام‌الکاتبین است.
۵-چگونه با خواندن نقد، لذت تماشای فیلم‌ها را مضاعف کنید
صبور باشید و نقدها را قبل از تماشای فیلم‌ها نخوانید. با این کار فقط لذت خود را از تماشای فیلم‌ها از بین می‌برید و هنگام تماشایشان برای حرفهای منتقد دنبال مصداق می‌گردید. قبل از دیدن فیلم‌ها فقط ریویو بخوانید و تا حد ممکن بدون پیش‌فرض وارد سینما شوید. تازه بعد از تماشای فیلم است که می‌توانید به سراغ نقدها بروید و به مکالمه‌ای دونفره با نویسنده‌شان مشغول شوید. جمله‌های نویسنده را از فیلتر ذهنتان بگذرانید و به‌جای قبول صددرصدی آنها با دریافت‌های ذهنی‌تان مقایسه کنید و به یک ارزیابی دقیق برسید. البته همان‌قدر که نقد خوب می‌تواند لذت تماشای فیلم را دوچندان کند نقد بد می‌تواند حسابی حرص آدم را دربیاورد. اما تاریخ سینما با هیچ‌کس به اندازه‌ی منتقدان غرض‌ورز و نان به نرخ روز خور بی‌رحم نبوده.
۶-چگونه تماشای فیلم را به یک کلاس درس تبدیل کنید
درست است که سینما کلاس درست نیست اما هیچ‌چیز به اندازه‌ی تماشای فیلم‌های خوب و ماندگار نمی‌تواند سلیقه‌ی سینمایی‌تان را تربیت کند و اصول فیلمسازی را به شما بیاموزد. هر فیلم خوب یک کارگاه فیلمسازی بی‌دردسر و کم‌هزینه است که استادش نه عبوس و سخت‌گیر بلکه دوست‌داشتنی و صبور است. کم نبوده‌اند فیلمسازانی که با تماشای چندباره و دقیق فیلم‌های بزرگان سینما و عقب و جلوکردن سکانس‌های آنها خودشان هم به یکی از بزرگان هنر هفتم تبدیل شده‌اند. نمونه‌اش اورسن ولز که قبل از ساخت همشهری کین ۴۰ بار دلیجان فورد را دیده بود یا استیون اسپیلبرگ که هنوز هم قبل از شروع هر فیلمی یک‌بار دیگر به تماشای هفت سامورایی کوروساوا می‌نشیند. شک نکنید که هیچ استادی بهتر از سینما برای یادگرفتن سینما وجود ندارد.
۷-چگونه فیلم‌ها را براساس نظمی سینمایی تماشا کنید
برای اینکه به یک سینماشناس حرفهای تبدیل شوید با فیلم‌دیدن‌های پراکنده و باری به هر جهت وداع کنید. فیلم‌ها را باید براساس نظمی منطقی و حساب‌شده تماشا کرد و از همین طریق به تحلیل‌های قابل اعتنا در موردشان رسید. سینما صدواندی سال عمر کرده و هیچ‌کدام از ما آن‌قدر خوش‌شانس نبوده‌ایم که همه‌ی آثار تماشایی را در زمان اکرانشان دیده باشیم. پس باید دست‌به‌کار شویم و در اولین فرصت فیلم‌های جامانده را به فهرست دیده‌شده‌های خود اضافه کنیم. تماشای این فیلم‌ها براساس نام فیلمساز، ژانر، سال ساخت یا حتی کشور سازنده بهترین راه ممکن است. در این صورت ذهنمان را به شکلی کاملاً طبقه‌بندی‌شده با سیر تحول سینما آشنا می‌کنیم و آن را با اطلاعات پراکنده و تصاویر جسته‌وگریخته پر نمی‌کنیم.
۸-چگونه تماشای فیلم رابا تماشای سریال اشتباه نگیرید
فیلم‌ها «آنچه گذشت» ندارند و وقت محدودشان را به خاطر حواس‌پرتی شما حرام نمی‌کنند. تماشای فیلم‌ها بیش از هرچیز به حواس جمع نیاز دارد و ذهن منسجم. نمی‌توان هم روزنامه خواند هم فیلم تماشا کرد. نباید هم غذا خورد و هم به تماشای فیلم نشست. نمی‌شود هم با موبایل وررفت و هم فیلم دید. فیلم‌ها را نباید مثل بعضی از سریال‌ها زیرچشمی یا یک سکانس در میان دید و به تلاش‌های دقیق سازندگانشان خیانت کرد. هرچند این روزها عادت سریال‌بینی بدجور میان همه رواج پیدا کرده و مصون‌ماندن از عوارض آن دشوارتر از گذشته شده اما یک فیلم‌بین حرفهای به‌خوبی می‌داند اگر به آیین تماشای فیلم‌ها پایبند نماند خیلی زود به یک فیلم‌باز پرمدعا تبدیل می‌شود که از فیلم‌ها فقط اسامی‌شان را می‌داند.
۹-چگونه روند فیلم‌بینی خود را ثبت کنید
تمام فیلم‌هایی را که می‌بینید فهرست کنید. فرقی نمی‌کند دفترچه‌ای کوچک را به این کار اختصاص دهید یا یک فایل «وُرد». مهم این است که روند فیلم‌بینی را ثبت کنید و هرچند وقت یک‌بار سری به آن بزنید. اسامی فیلم‌هایی را که دیده‌اید مرور کنید و به تاریخ تماشای هرکدام دقت کنید. وقفه‌های ایجادشده در روند فیلم‌بینی‌تان را به یادبیاورید و از بروز مجدد آنها جلوگیری کنید. برای اینکه توان ارزیابی و تحلیل خود را تقویت کنید نظرتان را در مورد هر فیلم در چند جمله‌ی کوتاه کنار اسمش ثبت کنید. مطمئن باشید چند سال بعد که به فیلمتان سر می‌زنید با یک دفتر خاطرات مواجه می‌شوید که هم حسابی سرگرمتان می‌کند و هم روند رشد سلیقه‌ی سینمایی‌تان را در گذر زمان به‌خوبی نشان می‌دهد.
۱۰-چگونه از فیلم‌هایی که دیده‌اید تعریف کنید
ذوق‌زده نشوید و خویشتن‌دار باشید. هیجانتان را بعد از تماشای یک فیلم خوب کنترل کنید و با تعریف خلاصه‌ی داستان آن برای اطرافیان ناله و نفرینشان را به جان نخرید. هیچ خیانتی در عالم سینما بدتر از تعریف داستان فیلم‌ها برای این و آن وجود ندارد. با این کار یک علاقه‌مند بالقوه را به فردی بی‌تفاوت تبدیل می‌کنید که دیگر نمی‌تواند مواجهه‌ای صحیح با فیلم‌ها داشته باشد. به‌جایش در اولین فرصت نسخه‌ای باکیفیت از فیلم محبوبتان را به دوست مورد نظر برسانید و درحالی‌که با احتیاط کلمه‌های خود را انتخاب می‌کنید تماشای فیلم را به او توصیه کنید؛ بدون مقایسه‌ی آن فیلم با آثار دیگر، بدون اشاره به اوج‌وفرود داستانی آن، بدون اشاره به کیفیت بازی بازیگران، و البته بدون اشاره به پایان‌بندی.
نظر شما