چمن، همه‌جا همین رنگ است

به همین دلیل ونگر از دنیس برگ کمپ، هلندی باتجربه تیم خواست که هدایت هموطن جوانش را به‌ عهده بگیرد. فان‌پرسی هنوز هم به خاطر می‌آورد که چگونه با سئوالاتش، برگ کمپ را کلافه می‌کرد: «دنیس عادت داشت که به سئوالات من می‌خندید ولی این سنت هلندی است. اگر چیزی را نمی‌دانید، سئوال می‌کنید.»

مصدومیت‌های طولانی، پیشرفت این پسر کنجکاو را به تاخیر انداخت. او در فصل 2007 – 2006 به دلیل شکستن استخوان‌های روی پایش، شش ماه غایب بود. در فصل گذشته هم، کشیدگی رباط‌های زانو در بازی ملی، موجب غیبت طولانی او شد.

«خودم را بابت این حادثه کمی سرزنش می‌کنم.»فان پرسی با لحنی اندوهگین ادامه می‌دهد: «قبل از این اتفاق، با بازیکنی که در فاصله پنج دقیقه دو بار با آرنج به من ضربه زد، جروبحث می‌کردم. در محوطه جریمه با او روبه‌رو و وارد مشاجره شدم. بلافاصله بعد از آن ضربه کرنر را زدند و من کاملا تمرکز نداشتم و زانویم پیچ خورد. پس از آن دوران سختی بود، ولی پاسخ سئوالات زیادی را گرفتم. حالا چیزهای زیادی درباره بدنم می‌دانم. اینکه تغذیه خوب چه تاثیری در قویتر شدن شما دارد و تا چه حد می‌تواند مانع آسیب‌دیدگی شود.

اینکه در شروع تمرینات باید شوت بزنید یا خودتان را خوب گرم کنید. پسری هم که به من آرنج زد، پاسخ‌های زیادی به من داد. من در این فصل دیگر با سایر بازیکنان مشاجره نمی‌کنم.»

او با لحنی غرور‌آمیز می‌گوید: «یکی از بازیکنان رم دائم به من مشت می‌زد و من فقط به او خیره می‌شدم. تو نمی‌توانی ذهن مرا از بازی منحرف کنی. من در دو فصل گذشته سختی زیادی کشیدم و احساس می‌کنم که این فصل به من تعلق دارد. با تمام وجود تلاش می‌کنم، بیش از آنکه قادر به توضیحش باشم.»

او که در بازی رفت زننده تک گل بازی بود امشب هم باید مقابل رم بازی کند، ولی نگران برخورد بازیکن حریف نیست: «او باز هم مرا خواهد زد، ولی من نگران نیستم. من عاشق چنین چالش‌هایی هستم، به ویژه وقتی فاصله دو تیم نزدیک است. بازی‌هایی را که نمی‌دانید چه اتفاقی می‌افتد، بیشتر از همه دوست دارم. ما رم را یک بر صفر شکست دادیم و حالا دوباره با آنها روبه‌رو می‌شویم. همه سرپنجه‌ و هیجان‌زده هستند. در چنین شرایطی اوج توانایی‌ام را بروز می‌دهم.»

نوسان‌های آرسنال

این همان انتقاد اساسی است که نسبت به آرسنال وجود دارد. با تیمی که منچستریونایتد را شکست می‌دهد ولی به استوک می‌بازد. آیا آنها برای بازی مقابل تیم‌های کوچک انگیزه کافی ندارند؟ فان پرسی تضمین می‌دهد که شخصا برای مبارزه با هر تیمی با نشاط است، ولی او هم این وضعیت را درک نمی‌کند: «بازی مقابل هال سیتی را ببینید. آنها در ورزشگاه خانگی ما، بهتر بودند این غیر ممکن است. چطور چنین اتفاقی می‌افتد؟ کجای کار اشتباه کردیم؟ چطور باید این وضع را ترمیم کنیم؟»

 او بعد از آن، دومین بازی فصل را به خاطر می‌آورد که آرسنال در خانه فولام با یک گل شکست خورد: «با خودم فکر می‌کردم که آنها بهتر از ما بودند. این آزاردهنده است. این اتفاقات در گذشته دیده نمی‌شد. در گذشته، حتی وقتی می‌باختیم هم معمولا تیم برتر بودیم. این موضوع تامل‌برانگیز است.»

این ابهامی است که هواداران ورزشگاه امارات هم در فصل جاری با آن روبه‌رو هستند. فان‌پرسی هم تا حدودی با هواداران معترض، موافق است: «آنها می‌خواهند که تیم خوب بازی کند و آن را برنده ببینند و اگر این اتفاق نیفتد، ناراحت‌کننده است. من هم احساس مشابهی دارم. وقتی چهره مردم را پس از یک تساوی دیگر می‌بینم، احساس می‌کنم که روبه‌روی 60 هزار آینه ایستاده‌ام.» او از گفتن اینکه هیچکس از وضعیت فعلی آرسنال راضی نیست، ابایی ندارد: «بازی برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان کافی نیست.

این هدف من نیست، بلکه هدفی است که فعلا باید به آن برسیم. اگر بار دیگر در نبرد قهرمانی باشیم، برای من یک دنیا ارزش خواهد داشت. این فعلا اتفاق نمی‌افتد ولی اگر با تمام وجود بازی کنیم، می‌توانیم به این وضعیت برسیم. می‌خواهیم برای سال آینده تیم فوق‌العاده‌ای بسازیم، ولی فراموش نمی‌کنیم که امسال هم می‌تواند فوق‌العاده تمام شود. باور قلبی من این است که می‌توانیم قهرمان لیگ قهرمانان شویم.»

فان‌پرسی نمی‌تواند به یک پایان خوش در فصل جاری فکر نکند: «گفتن اینکه می‌توانیم قهرمان لیگ شویم ساده‌لوحانه است، ولی هنوز در جام حذفی و لیگ قهرمانان حاضریم. هنوز می‌توانیم سهمیه لیگ قهرمانان را بگیریم. هنوز دو جام باقی مانده و می‌توانیم حضورمان در یک جام در فصل بعد را هم تضمین کنیم. بنابراین در سه ماه باقیمانده تا پایان فصل، دلایل زیادی برای مبارزه داریم.»

رقابت با آستون ویلا

کسب سهمیه لیگ قهرمانان پس از ناکامی‌های اخیر آستون‌ویلا که فاصله دو تیم را به 3 امتیاز کاهش داده، آسان به نظر می‌رسد. فان‌پرسی هم با بررسی تقویم بازی‌های دو تیم، پیش‌بینی می‌کند که آنها می‌توانند خیلی زود از تیم مارتین اونیل سبقت بگیرند: «آنها با تاتنهام، لیورپول و منچستریونایتد بازی دارند. ما با بلکبرن، نیوکاسل و منچسترسیتی کار سختی داریم ولی اگر از آنها پیش بیفتیم آنها کار خیلی سخت‌تری برای گرفتن ما خواهند داشت چون به چنین وضعیتی عادت ندارند. البته آنها توان چنین کاری را دارند و بابت عملکرد خوب‌شان قابل تحسین‌اند ولی کار آنها بسیار سخت به نظر می‌رسد.»

امتیاز دیگری که فان‌پرسی برای آرسنال قائل است، بازگشت بازیکنان خلاق پس از مصدومیت‌های طولانی است: «قبل از همه ادواردو می‌رسد. او در محوطه جریمه باورنکردنی است. او حدود یک سال غایب بود و به محض بازگشت گل زد. او بازیکنی استثنائی است چون در اولین بازی‌اش پس از یک سال، چیزی نمانده بود هت‌تریک کند. ما فابرگاس را هم داریم که قلب تپنده تیم ماست. جای خالی او خیلی احساس می‌شد و او تا چند هفته بازمی‌گردد.  من همینطور عاشق بازی روسیچکی هستم. او بازیکن جذابی است و جای خالی او را احساس می‌کنیم. امیدوارم او هرچه زودتر لذت بازی مقابل 60 هزار نفر را دوباره تجربه کند.»

فان‌پرسی دقیقا می‌داند که از فوتبال چه می‌خواهد و درباره اهدافش می‌گوید: «من خیلی جاه‌طلب هستم و فکر می‌کنم خواسته‌های من واقع‌بینانه باشد. می‌خواهم تیم باشگاهی‌ام در سطحی باشد که جام‌های زیادی ببریم. می‌خواهم هر سال یک یا دو جام ببریم نه اینکه هر چهار یا پنج سال یک جام. فکر می‌کنم این باشگاه چنین پتانسیلی دارد. من با فاینورد قهرمان جام یوفا و با آرسنال قهرمان جام حذفی شده‌ام. دیدم که این قهرمانی‌ها چه تاثیری روی خانواده بزرگ ما (کل باشگاه و هواداران) داشت و زندگی را آسان‌تر کرد. شاید برخی فکر کنند که حرف‌های من افراطی است، ولی این چیزی است که من می‌خواهم. من فردی نیستم که تسلیم شوم، در غیر این‌صورت اینجا نبودم.»

با این وضعیت آیا فان‌پرسی فصل بعد هم در آرسنال خواهد بود: «بله. من تا سال 2011 قرارداد دارم.» درباره تمدید چطور؟ «هنوز نمی‌توان چیزی گفت. ولی بگذارید جواب‌تان را طور دیگری بدهم. دوستی دارم که می‌گوید همیشه چمن خانه همسایه سبز‌تر از چمن خانه شما به نظر می‌رسد. فکر می‌کنم حق با او باشد.»

ونگر اخیرا گفته که فان‌پرسی به استانداردهای برگ‌کمپ نزدیک شده، ولی شماره 11 آرسنال چنین نظری ندارد: «فکر نمی‌کنم هنوز آنجا باشم. دنیس بازیکن ویژه‌ای بود. ولی اگر زمان بیشتری در باشگاه بمانم و جام‌های دیگری ببرم، می‌توانیم در این مورد بحث کنیم.»