بازیگران: صابر ابر، سارا بهرامی، پوریا رحیمی سام، با هنرمندی پانته‌آ پناهی ها و با حضور: بهرام شاه محمدلو، احترام برومند و روشنک گرامی و بازی: یسنا میرطهماسب، عرفان ناصری، خسرو احمدی، الهه افشاری، محمد ساربان, بازیگر کودک حامی ترابی، در این فیلم هستند.
بازیگران مطرح و آشنای سینما برجذابیت این فیلم افزوده اند،بازی صابر ابر در نقش(آرش)که نقش اصلی و محوری این داستان است و انتقال عالی حس های مختلف و شخصیت پردازی این کاراکتر مخاطب را درگیر موضوع می کند.
تدوین فیلم در اوایل فیلم ریتم کندی دارد، تدوین، داستانی و ساده پیش می‌رود ولی در بعضی سکانس ها تدوین با کات های سریع سعی در انتقال ضربتی اطلاعات به تماشاگر دارد.
با اینکه ریتم کند پیش میرد ولی استفاده از تصاویر بصری زیبا نمیگذارد حوصله مخاطب سربرود و خسته شود.
استفاده از فضای سیرک و نقش برادر زن درلباس دلقک نمادی از بازی دادن ،نیرنگ و گمراه کردن آرش است، این لوکیشن برای این قصه یکی از بهترین انتخاب های کارگردان می باشد و مفهوم زندگی آرش که بازیچه دست برادر زنش شده است را به خوبی نشان داده است.
تصویر قاب زیبای ابتدای فیلم برجذابیت بصری اش افزوده تصویر دریا با خط افقی ومردی که تنهاروی صندلی نشسته، نشان دهنده آرامش شخصیت،مردی که زخم خورده از سرزنش پدر تا بی مهری همسراست و با استفاده از نور و تغییر فضا کارگردان به خوبی ریتم کند را که شاید نشانه تفکر شخصیت اصلی است نشان داده و شاید این آرامش قبل از طوفان است…
سناریو و داستان فیلم پیچیدگی خاصی ندارد و ملودرامی درباره روابط ومشکلات اعضای خانواده که گاهی منجر به سالها رنج دوری و تنهایی برای اعضای یک خانواده می شود.
بقیه بازیگران تیپ هستند و شخصیت پردازی خاصی نشده اند ولی بازی حامی ترابی در نقش (فرشاد)و نقش پدر و مادر در عین کوتاهی ولی عالی ظاهرشده ،باورپذیری خوبی به مخاطب می‌دهد.
از نقاط قوت داستان پایان بندی است که حقایق با رفتن کاوه (برادر زن) و جمع شدن سیرک روشن می شود و انتخاب کارگردان عالی بوده برای این صحنه در انتها اطلاعات رگباری به مخاطب گفته میشود و تقریبا سرنوشت شخصیت های قصه مشخص میشود، دیالوگ مفهومی مونا(سارا بهرامی) علت رفتن رو روشن کرد (خسته شدم برای اینکه ابزاری بشم برای پر کردن جای خالی عشق سابقت...)و بازیچگی او را نشان داد.
این فیلم که اولین ساخته بلند آقای نجاتی است توانست رضایت مخاطب را داشته باشد و نگذارد تا انتها مخاطب سالن را ترک کند.
صدیقه هداوندی (کارشناس ارشدکارگردانی)
نظر شما