همشهری آنلاین- دکتر حسن شفیعی: در مقایسه‌ها، هویت شخصی ویژگی بی‌همتای فرد را تشکیل می‌دهد و هویت اجتماعی در پیوند با گروه‌ها و اجتماعات مختلف قرار می‌گیرد. اینترنت صحنه فرهنگی و اجتماعی است که فرد خود را در موقعیت‌های متنوع نقش‌ها و سبک‌های زندگی قرار می‌دهد.
در این فضای عمومی، مهارت فرهنگی جدیدی لازم است تا با تنظیمات نمادین بتوان بازی کرد. پایگاه و صفحات شخصی نمونه‌ای مدرن است که چگونه کاربر اینترنت خود را برای مخاطبان جهانی معرفی می‌کند برای بیان افکار، احساسات، علایق و آرا، از متن مناسب، گرافیک، صدا و فیلم استفاده می‌کند.
«میلر» هنگام ذکر اهمیت و پیوندهای پایگاه شخصی می‌گوید: «به من بگو لینک‌هایت چیستند تا بگویم که چه شخصی هستی.» با امکانات و گزینه‌های فراوانی که رسانه‌های عمومی ازجمله اینترنت در اختیار جوانان می‌گذارد، آنان دائماً با محرک‌های جدید و انواع مختلف سبک رفتاری آشنا می‌شوند. چنین فضایی هویت نامشخص و دائماً متغیری را می‌آفریند، خصوصاً برای نسلی که در مقایسه با نسل قبل با محرک‌های فراوانی مواجه است.
همچنین از طریق رسانه‌های جمعی، افراد خط مفروض میان فضای عمومی و خصوصی را تجدید سازمان می‌کنند و این امکانی است که جوانان فعالانه از آن استفاده می‌کنند. جوان، به‌خصوص در دوران بلوغ که مرحله شکل‌گیری هویت اوست و همواره به‌دنبال کشف ارزش‌ها و درونی‌کردن آنهاست، با اینترنت و حجم گسترده، حیرت‌انگیز و گوناگون اطلاعات مواجه می‌شود و ناچار است که در این دنیای مجازی، هویت خویش را از این طریق پیدا کند.
لذا ممکن است اینترنت در ایجاد هویت‌یابی جوانان اثر منفی داشته باشد. از سوی دیگر، گاهی برخی از ویژگی‌های شخصیتی مانند: سن، تحصیلات، محل سکونت و حتی جنسیت در اینترنت از بین می‌رود؛ به‌عنوان نمونه، بسیاری از افرادی که در اتاق‌های چت مشغول گفت‌وگو با یکدیگر هستند، با مشخصاتی غیرواقعی ظاهر شده و از زبان شخصیتی دروغین که از خود ساخته‌اند و آن را به مخاطب یا مخاطبان خود معرفی کرده‌اند، صحبت می‌کنند و همین شخصیت‌های ناشناس تأثیرات شگرفی را بر یکدیگر می‌نهند.
نظر شما