دیپلماسی پارلمانی، دیپلماسی روان و قابل دسترسی است که در عین حال تسهیل‌کننده دیپلماسی در سطح دولت‌هاست و می‌تواند فضا را برای گسترش روابط در سطوح سیاسی و اقتصادی فراهم کند.
براساس این دیپلماسی پارلمان کشورها می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و اساسا دولت‌های خود را به نوعی به‌گسترش روابط تشویق کنند و در تصمیمات دولت‌های خود برای گسترش روابط تاثیرگذار باشند.
دیپلماسی پارلمانی در جهان امروز دیپلماسی جا افتاده و تعریف شده‌‌ای است و می‌تواند همسو با سایر شقوق دیپلماسی در یک سناریوی از پیش تعیین شده با یک هدف، در جهت مشخص و در راستای منافع و امنیت ملی کشور حرکت کند.
سفر رئیس مجلس شورای اسلامی به بحرین یکی از نمونه‌های به کار‌گیری دیپلماسی پارلمانی در ارتباط با کشورهای همسایه است.
از آنجا که اولویت جدی سیاست خارجی ایران، گسترش روابط با کشورهای همسایه است، این سفر می‌تواند در پیشبرد این هدف بسیار مؤثر واقع شود. اشتراکات زیاد تاریخی، فرهنگی و دینی ایران با کشورهای حاشیه خلیج‌فارس و منافع سیاسی، اقتصادی این کشورها با یکدیگر، زمینه‌های همکاری بیشتری را در افق روابط این کشورها می‌گشاید.
از سوی دیگر طبیعی است تلاش برای یافتن علاجی برای چالش‌ها و آسیب‌های مشترک، کشورهای حاشیه خلیج‌فارس را برای همکاری بیشتر به سمت یکدیگر سوق می‌دهد. امروز قدرت‌های فرامنطقه‌ای با حضور خود در این منطقه خاورمیانه، تلاش می‌کنند عملا کشورهای حاشیه خلیج‌فارس را از یک وحدت و انسجام برخوردار بازدارند.
تلاش آنها این است که برخی موارد ساختگی اختلافی را در منطقه به نوعی مطرح کنند و اساسا بین کشورهای منطقه ایجاد اختلاف کنند؛ لذا همه این موارد ضرورت‌هایی است که ما را رهنمون می‌کند به اینکه بیشتر با یکدیگر گفت‌وگو، مشاوره و رایزنی در سطوح مختلف داشته باشیم. سفر رئیس مجلس شورای اسلامی به یکی از کشورهای حاشیه خلیج فارس، می‌تواند به‌عنوان ظرفیتی تلقی شود که نظام می‌تواند از آن به‌خوبی بهره‌برداری کند.
سفرهایی از این دست و اینگونه نشست‌ها با مسئولان کشورهای مختلف، به‌ویژه کشورهای حاشیه خلیج فارس، باعث می‌شود ادعای دشمنان مبنی بر خطرناک‌بودن ایران برای کشورهای حوزه خلیج فارس خنثی شود.
*مخبر کمیسیون امنیت ملی
