همشهری آنلاین-حمیده پازوکی: هلیلان آنطور که مسئولان استانی می‌گویند شهرستان جدیدی نیست؛ کهره سال‌هاست روی نقشه ایلام وجود دارد و توحید هم چند سالی می‌شود که به آن اضافه شده است. این دو بخش روی هم حدود ۱۷ هزار نفر جمعیت دارند و سال‌هاست مردم‌شان به‌دلیل نداشتن مرکز درمانی مجهز راهی شهرهای دور و نزدیک می‌شوند. یک سال بیشتر است که کرونا مردم را ناچار کرده به مراکز درمانی مراجعه کنند، حادثه هم که خبر نمی‌کند و هر لحظه ممکن است شرایط اورژانسی پیش آید. در این وضعیت ساکنان هلیلان سختی بسیاری را تحمل می‌کنند تا خود را به بیمارستانی برسانند و بتوانند از درمان بهره‌مند شوند.
درمان در کرمانشاه
یک شهروند اهل هلیلان و ساکن ایلام درباره این شهرستان به همشهری می‌گوید: «حدود ۳۵ سال پیش در کهره که آن زمان روستا بود، یک درمانگاه ساخته شد و تا امروز امکانات درمانی دیگری به این بخش اضافه نشده است. فقط در سال‌های گذشته بعضی از جوانان منطقه که در رشته‌های مختلف پزشکی و درمانی تحصیل کرده‌اند، در این درمانگاه شروع به‌کار کرده‌اند.»
سهراب سیدمرادی که معتقد است در یک سال گذشته هلیلان به شهرستان تبدیل و امکانات منطقه کمی بیشتر شده است، درباره نبود امکانات درمانی می‌گوید: «توحید، بخش دیگر هلیلان جدیدتر است و از نظر شهری شرایط بهتری دارد؛ به همین دلیل قرار بود درمانگاه کهره را تعطیل و درمانگاهی در توحید باز کنند که با مخالفت مردم مواجه شد. درست است که هلیلان در تقسیمات کشوری جزو استان ایلام است، اما مردم به‌دلیل نبودن امکانات بهداشتی به کرمانشاه می‌روند که به‌خاطر وجود آزادراه ۴۵ دقیقه با آنها فاصله دارد.»
مشکلات بی‌پایان مردم هلیلان
علی الماسی در بخشداری مشغول به‌کار و ساکن هلیلان است. او که خبرنگاری هم می‌کند، درباره وضعیت این شهرستان به همشهری می‌گوید: «مشکلات هلیلان به نداشتن بیمارستان محدود نمی‌شود؛ زیرا درمانگاهی که امکانات درمانی کافی داشته باشد هم اینجا وجود ندارد. یک مرکز سلامت در توحید هست و در کهره هم امکانات در حد ویزیت عمومی است و مردم باید برای مسائل جدی به کرمانشاه بروند.» او درباره نبود آمار بیماران کرونایی در این شهرستان هم می گوید: «بیشتر کرونایی‌ها به اسلام‌آباد و کرمانشاه می‌روند و آماری هم از آنها منتشر نمی‌شود. شهرهایی که امکانات دارند، وضعیتشان قرمز است و ما که امکانات و آماردهی نداریم نارنجی هستیم. به‌نظرم این موضوع نمی‌تواند درست باشد.»
الماسی اما همین شرایط هلیلان را خوب توصیف و تصریح می‌کند: «باید زردلان را ببینید. محروم‌ترین دهستان کشور است. بخش گرمسیری‌اش یک مرکز سلامت دارد که فقط ساختمان است و امکاناتی در آن نیست. بخش سردسیر هم همین شرایط را دارد و مسیر هم کوهستانی و صعب‌العبور است. اگر کسی را عقرب بزند تا کرمانشاه هم نمی‌توانند بروند و ممکن است بمیرد.»
این شهروند اهل هلیلان که در فضای مجازی و همینطور در همکاری با صداوسیما کار خبری می‌کند، می‌افزاید: «هرجا بتوانیم مشکلات را انعکاس می‌دهیم، ولی فایده‌ای ندارد. همانطور که گفتم مشکل فقط درمان نیست و ۳۱ روستای منطقه آب آشامیدنی ندارند. بعضی‌شان آب را با لوله از چشمه به روستا برده‌اند؛ آن هم چشمه‌ای که حیوانات وحشی از آن آب می‌خورند و بیماری‌های مختلفی تهدیدشان می‌کند. جایی که آب نیست، چطور ممکن است امکانات درمانی باشد؟»
ساخت بیمارستان محلی در هاله‌ای از ابهام
محمد کریمیان، رئیس علوم‌پزشکی استان ایلام در گفت‌وگو با همشهری از ساخت یک بیمارستان محلی در زمینی اهدایی با ۵ هزار مترمربع مساحت خبر می‌دهد؛ مرکزی که در اصطلاح به آن درمان-بستر می‌گویند و بنیاد مستضعفان قرار است
آن را بسازد.
ساکنان هلیلان اما درباره این مرکز می‌گویند که بهمن سال ۹۹ کلنگ‌زنی شده و هنوز چیزی در این زمین ساخته نشده است و خبری از آغاز کار هم نیست. از طرف دیگر بنیاد مستضعفان چنین طرح‌هایی را با مشارکت سازمان‌های دولتی می‌سازد و برای این مرکز درمانی هم علوم پزشکی باید سهم خود را بدهد تا کار به نتیجه برسد.
پیگیر هستیم
فرماندار هلیلان درباره اقدامات این نهاد برای بهبود شرایط درمانی شهرستان به همشهری می‌گوید: «اینجا یک سال است که شهرستان شده و زمانی که من به فرمانداری آمدم، یک درمانگاه بیشتر نداشت. هم‌اکنون با تفاهم‌نامه بین بنیاد مستضعفان و علوم‌پزشکی استان کلنگ یک درمان-بستر زده شده است.»
سعید شهبازی می‌افزاید: «با اینکه مشکلات شهرستان زیاد است، در اواخر کار دولت قرار داریم و انتخابات هم به‌زودی آغاز خواهد شد، موضوع مرکز درمانی هلیلان فراموش نشده است و به‌شدت پیگیر ساخت آن هستیم.
به‌نظر می‌رسد ایجاد یک مرکز درمانی برای جمعیت ۲۰ هزار نفری هلیلان به چاه وعده‌های مسئولان افتاده است. در شرایطی که اخبار خوبی از مشکلات درمانی مردم منطقه به گوش نمی‌رسد و کرونا مدام نقشه کشور را قرمز و نارنجی می‌کند، چنین نیازی آن‌قدر ضروری هست که مشمول زمان نشود و روی کاغذ باقی نماند.
نظر شما