به گزارش پرس تی وی، وزارت دادگستری رواندا همچنین 33 نفر از مقامات فرانسوی را به مشارکت مستقیم در واقعه نسل کشی در رواندا متهم کرده است. از جمله این مقامات که توسط دولت رواندا مورد اتهام قرار گرفته‌اند می‌توان به فرانسوا میتران که از سال 1981 تا 1995 رئیس جمهور فرانسه بوده است، دومینیک دوویلپن و ادوارد بالادور نخست وزیران سابق فرانسه اشاره کرد.
دولت رواندا ضمن متهم کردن این مقامات فرانسوی به مشارکت مستقیم در فاجعه نسل‌کشی که طی ماه آوریل 1994 تا ژوئیه همین سال رخ داد، خواستار تحت پیگرد قرارگرفتن این مقامات فرانسوی شده است.
در جریان نسل کشی سال 1994 شبه نظامیان هوتو اقلیت توتسی و سیاستمداران میانه‌رو قوم هوتو را قتل عام کردند، بر اثر این نسل کشی800 هزار نفر کشته شدند.
در گزارش وزارت دادگستری رواندا که به موجب آن 33 مقام فرانسوی متهم به مشارکت در نسل کشی رواندا شده‌اند، همچنین به این نکته اشاره شده است که عدم پیگیری پرونده مربوط به نسل کشی باعث خواهد شد سطح روابط فرانسه و رواندا که از سال 2006 تیره شده است، بیش از گذشته در مخاطره قرار گیرد.
دولت فرانسه در مقابل اظهار نظر خاصی درباره گزارش وزارت دادگستری رواندا نکرده است. فرانسه پیشتر چندین بار مشارکت در نسل کشی رواندا را رد کرده است. البته پاریس به اشتاباهات خود در زمان وقوع فاجعه نسل کشی در رواندا اذعان کرده اما هرگونه مسئولیت در قبال کشتار در این کشور را رد کرده است.
یکی سخنگوی وزارت امورخارجه فرانسه نیز در مصاحبه با بی‌بی‌سی گفته است که دولت فرانسه تنها پس از بررسی گزارش جدید وزارت دادگستری رواندا به اتهامات جدید مطروحه در ارتباط با پرونده نسل کشی رواندا پاسخ خواهد داد.
تا رسیس کاروگاراما وزیر دادگستری رواندا به هنگام انتشار گزارش 500 صفحه‌ای مربوط به نسل کشی در رواندا اعلام کرده است که نیروهای فرانسوی به طور مستقیم توتسی‌ها و هوتو‌هایی که به پنهان کردن توتسی‌ها متهم شده بودند را به قنل می‌رساندند.
کاروگاراما اعلام کرد: کشورش قصد ندارد بلافاصله ادعانامه‌ای را علیه مقامات فرانسوی در ارتباط با نسل کشی در این کشور تنظیم کند، با این حال گزارش اخیر می‌تواند مبنای اتهامات قوی علیه مقامات و دولت فرانسه قرار گیرد.
وزیر دادگستری رواندا همچنین به این نکته اشاره کرد که کمیسیونی ویژه دوسال وقت صرف تحقیق درباره مداخلات دولت فرانسه در واقعه نسل کشی رواندا کرده است.
در گزارش وزارت دادگستری رواندا همچنین آمده است که دولت فرانسه از مقدمات نسل کشی آگاهی داشت و در طرح ریزی قتل عام و کشتار نقش فعالانه‌ای ایفا کرده است.
در پایان گزارش وزارت دادگستری رواندا نیز به این نکته اشاره شده است که با توجه به جدی بودن جرایم از مقامات مرتبط خواسته شده است که سیاستمداران و نظامیان فرانسوی متهم به مشارکت در نسل کشی را به پای میز محاکمه فرا خوانند تا عدالت در مورد آنان اجرا شود.
قتل عام رواندا
اقوام هوتو و توتسی اقوام اصلی رواندا هستند. میان این دو قوم همیشه اختلاف نظر وجود داشته‌است، اما تخاصم میان آنها از زمانی که این کشور مستعمره شد به طور چشم‌گیری افزایش یافت.
در واقع، شباهت‌های میان دو قوم هوتو و توتسی زیاد است. آنها به یک زبان تکلم می‌کنند و مکان زندگی و سنن آنها نیز مشترک است. بر اساس یک فرضیه تقسیم‌بندی هوتو و توتسی فاقد ریشه‌های نژادی است و در سال‌های میانی دوران استعمار بر اساس توانگری مالی ساکنین منطقه ایجاد شده‌است.
در این تقسیم‌بندی کسانی که مالک بیش از پنج راس دام یا معادل آن بودند یا دارای ریشه‌های فئودالی قوی و ارتباط بهتر با استعمارگران بلژیکی بوده‌اند توتسی و سایرین هوتو نام نهاده شده‌اند.
اما زمانی که بلژیکی‌ها در سال ۱۹۱۶ وارد این کشور شدند هوتوها و توتسی‌ها را دو موجودیت مجزا از هم تلقی کردند و حتی شناسنامه‌ها را بر اساس قومیت دسته‌بندی کردند.
بلژیکی‌ها توتسی‌ها را قومی ارجح بر هوتوها دانستند و توتسی‌ها خشنود از منزلت برتر خود، به مدت بیست سال پس از آن تاریخ در مقایسه با همسایگان هوتوی خود از سطح بهتر آموزشی و شغلی بهره‌مند شدند.
با افزایش تدریجی حس انزجار در میان هوتوها، رشته‌ای از شورش‌ها در سال 1959 رخ داد. در آن زمان، بیش از 20 هزار توتسی کشته شدند و بسیاری دیگر به کشورهای همسایه بروندی، تانزانیا و اوگاندا گریختند.
در ششم آوریل سال 1994، هواپیمای حامل جونوال هابیاریمانا، رییس جمهوری وقت رواندا که از اعضای قبیله هوتو بود و سیپرین نتاریامیرا، رییس جمهوری بروندی، در اثر شلیک موشک زمین به هوا در نزدیکی فرودگاه کیگالی، پایتخت رواندا، سقوط کرد.
در پی کشته شدن رییس جمهوری، هوتوهای تندرو این واقعه را به مخالفان توتسی نسبت دادند و به حملات گسترده علیه اقلیت قومی توتسی و هوتوهای میانه‌رو دست زدند.
قتل عام رواندا یکصد روز به طول انجامید تا سرانجام نیروهای شورشی، که افراد توتسی در آن اکثریت داشتند، توانستند کنترل اوضاع را در دست بگیرند.
گفته می‌شود که در خلال این یکصد روز، حدود هشت‌صد هزار تن از اعضای قبیله توتسی و هوتوهای میانه رو به دست هوتوهای افراطی کشته شدند. تسلط شورشیان بر اوضاع به فرار حدود دو میلیون تن از اعضای قبیله هوتو به کشور جمهوری دمکراتیک کنگو منجر شد.
