به گزارش همشهری آنلاین عاطفه نخستین زن اسکی‌باز ایرانی است که به این مرحله از مسابقات جهانی رسیده. در مسابقات قهرمانی جهان اسکی آلپاین کورتینای ایتالیا، اسکی ایران ۴نماینده زن داشت؛ مرجان کلهر و صدف ساوه‌شمشکی که به خط پایان نرسیدند، فروغ عباسی نفر شصت‌وسوم شد و به مانش دوم نرسید اما عاطفه در مانش دوم اسکی کرد و در رتبه۴۶ قرار گرفت. اهمیت کاری که عاطفه انجام داده را فقط زرگری می‌تواند نشان دهد. او در استوری اینستاگرام در تمجید از شاگردانش نوشت: «همیشه پیست‌های ما برف تازه دارد و کم پیش می‌آید ایرانی‌ها روی چنین یخی تمرین داشته باشند. در ۲هفته‌ای که شیراز بودیم یخ بود ولی با یخی که امروز مسابقه دادند، متفاوت بود. پیست دختران ما هم با این پست فرق داشت. پیست ما ۱۴۰متر بیشتر نبود اما پیست مسابقه ۴۰۰متر بود. نتیجه برای من راضی‌کننده است.» عاطفه و هم‌تیمی‌هایش امروز در مارپیچ کوچک مسابقه دارند. او امیدوار است نتیجه بهتری بگیرد. عاطفه در گفت‌وگو با همشهری از همین تفاوت‌ها می‌گوید و از ترسی که از ازدواج دارد.
- فامیلی‌ات احمدی است و به‌نظر می‌رسد اهل شمشک و دیزین نیستی.
با افتخار می‌گویم من نه شمشکی‌ام، نه دیزینی و نه دربندسری. من بچه آبعلی‌ام. خیلی از دوستان از این بابت ناراحت می‌شوند. حتی در این چند روز که من به مانش دوم رسیدم، برایم انرژی منفی فرستادند و حسادتشان را بروز دادند. من فقط با خودم در رقابت هستم و انرژی‌های منفی را جذب نمی‌کنم.
- با این توضیح باید با فروغ عباسی که شیرازی است بیشتر از همه دوست باشی.
خانم عباسی هم از خط پایان مسابقات گذشت ولی به فینال راه پیدا نکرد. ما بچه شمشک و دیزین نیستیم ولی با آنها بزرگ شده‌ایم و با آنها اسکی کرده‌ایم. ما با کسی مشکلی نداریم، بعضی‌ها با ما مشکل دارند. بعضی از دوستان فکر می‌کنند اسکی و فدراسیون برای خودشان است.
- در صفحه اینستاگرامت درباره پدرت زیاد نوشته‌ای. چقدر او در موفقیت‌هایت نقش دارد؟
من از ۳سالگی اسکی را شروع کرده‌ام و مربی‌ام پدرم بود و هست و خیلی برایم زحمت کشیده. یکی از بهترین اسکی‌بازان ایران و تیم ملی بوده. همه‌جوره از من حمایت کرده‌است. البته من مربی دلسوزتر از پدرم هم دارم؛ خانم زرگری که مثل یک خواهر، مثل یک مادر و مثل یک دوست همیشه همراهم بوده و امیدوارم بتوانم حداقل بخش کوچکی از زحماتش را جبران کنم.
- در مارپیچ کوچک چه اتفاقی می‌افتد؟ به نتیجه خوب امیدوار باشیم یا همه انرژی‌ات را برای مسابقه اول گذاشتی؟
برای مارپیچ کوچک خیلی امیدم بیشتر است؛ چراکه شانس بیشتری دارم. با اینکه در دو رشته نفر اول ایران هستم اما مارپیچ کوچک رشته اختصاصی‌ام است. همه انرژی‌ام را برای این مسابقه می‌گذارم. موضوع قابل بحث این است که اصلا شرایط ما با شرایط اینجا و کسانی که اینجا هستند یکی نیست.
- همیشه در اسکی این بحث مطرح است. اینکه شرایط ما یکی نیست. این تفاوت شرایط چقدر است؟
ما این یخی را که روی آن مسابقه دادیم، اصلا در ایران نداشتیم و نخواهیم نداشت. برای آمدن به این مسابقات هم هیچ تمرینی را در کمپ‌ها و پیست‌های خارج از ایران نداشته‌ایم. نداشتن این تمرینات باعث شد عملکرد ما روی یخ خیلی ضعیف شود. ما ایرانی‌ها همیشه خلأ نبود تمرین را با انرژی مثبت و امید به خدا پر کرده‌ایم. ما ماکزیمم ۲ماه برف داریم ولی رقبا ۹ماه تمرین می‌کنند. برف ما طبیعی است و نرم. دستگاه‌های برف‌ساز و پیست‌کوب برای ساختن برف و یخ نداریم، پیست اختصاصی نداریم و... آسیایی‌هایی مثل ژاپن و کره هم از نظر فنی سطح‌شان از ما خیلی بالاتر است؛ پیست یخ دارند، بالابرشان با بالابر ما فرق می‌کند، روی پیست سفت اسکی و تمرین می‌کنند و وقتی وارد مسابقاتی در این سطح می‌شوند، شوکه نمی‌شوند یا از یخ نمی‌ترسند. ما ایرانی‌ها این پیست یخی را شاید تا ۲سال دیگر که مسابقات قهرمانی جهان برگزار شود، نبینیم. چشممان به این یخ عادت ندارد. همه اینها باعث می‌شود که ما رتبه۴۶ جهان باشیم. اروپایی‌ها نمی‌دانند که ما در چه شرایطی اسکی می‌کنیم اگر بدانند به اسکی‌کردن ما افتخار می‌کنند و به ما غبطه می‌خورند. آنها با سیستمشان جلو می‌روند و ما با تلاشمان.
- اگر بدانند مدالشان را به شما می‌دهند؟
مدال که چه عرض کنم، خودشان می‌آیند تا ما را ساپورت کنند.
- سرمربی تیم کنارتان نبود ولی از ایران پیگیر مسابقه‌تان بود. با هم در ارتباط بودید؟
خانم زرگری نبودند ولی مدام پیگیر کار ما بودند. حتی صبح مسابقه هم با او در ارتباط بودم. چون ما قبل از مسابقه به بازدید از پیست نرسیدیم، ایشان از ایران به ما گفت دروازه چطور است و چطور اسکی کنیم.
- نبودش اذیت نکرد؟
سه چهارسال مربی ماست به بودنش عادت داریم و قلق کار همه را می‌داند. او زن است و اگر بود شرایطمان خیلی بهتر بود. فشار کار هم از روی آقای باقر کلهر (سرمربی تیم مردان) برداشته می‌شد.
- بعضی‌ها می‌گویند زنان تا زمانی که در ورزش قهرمانی هستند نباید ازدواج کنند تا دچار مشکلی که زرگری شد، نشوند.از ازدواج نمی‌ترسی؟
ازدواج نه. فعلا بهش فکر نمی‌کنم، سخت است. نه زمان ازدواج مهم است و نه اینکه در چه سنی ازدواج کنی، مهم این است کسی کنارت باشد که همپا باشد.
نظر شما