به گزارش همشهری آنلاین به نقل از شرق، آفتاب آمد دلیل آفتاب. جواد آرین‌منش، نماینده پیشین مردم مشهد در مجلس به ایسنا گفته «یکی از گزینه‌های اصلی اصولگرایان برای ۱۴۰۰، آقای قالیباف است که دارای سوابق اجرائی متعددی است و جزء افرادی هم هست که قاعدتا شورای نگهبان او را تأیید صلاحیت خواهد کرد؛ بنابراین دور از ذهن نیست که از بین نمایندگان مجلس، گزینه اول برای نامزدی انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ آقای قالیباف باشد».
این گفته نماینده سابق مبنی بر تمایل رئیس مجلس برای ورود به کارزار ۱۴۰۰ نه پیش‌بینی است نه گمانه‌زنی؛ توضیح واضحات است. اینکه همه تحلیل‌ها مبنی بر اینکه نقشه راه قالیباف برای رسیدن به پاستور از بهارستان می‌گذشته اظهر من‌الشمس بوده است. اینکه قالیباف در بزنگاه انتخابات مجلس یکباره حاضر نشد در جلسات وحدت برای ماجرای انتخاب رئیس مجلس حاضر شود، به‌ویژه وقتی بحث میثاق‌نامه جبهه پایداری پیش کشیده شد، روی ترش کرد از همین بابت بود.
میثاق‌نامه‌ای که قرار بود به قالیباف حق انتخاب بدهد؛ ریاست بهارستان یا ریاست پاستور. جبهه پایداری و برخی جریان‌های موضع‌دار با قالیباف در اصولگرایان نمی‌خواستند شهردار سابق تهران آنها و مجلس را پله بلندپروازی سیاسی خود کند.
قالیباف اما خودش را در جایگاهی بالاتر از آن می‌دید که دیگران بخواهند برایش شروط تعیین کنند. او اصولگرایان را به خود بدهکارتر از این حرف‌ها می‌دانست؛ چراکه دوبار برای ریاست‌جمهوری او را جلو انداختند اما دست آخر حاضر به اجماع نهایی بر سر او نشدند؛ بنابراین از نگاه قالیباف حالا نوبت به تعیین شروط او و عمل دیگران رسیده بود؛ هم ریاست بهارستان را می‌خواست و هم پاستور را. بهارستان برای دست‌گرمی و تقابل با رقیب قبلی و پاستور هم به‌عنوان غایت نهایی و اصلی. اما این گفته آرین‌منش که قالیباف گزینه قطعی اصولگرایان است، به نظر نمی‌رسد که چندان دقیق باشد. حداقل تا این لحظه و چند ماه مانده تا انتخابات، قطعا قالیباف گزینه قطعی نیست و بسیاری از اصولگرایان اتفاقا از نقشه راهی که قالیباف برای رسیدن به پاستور برای خود چیده و ریاست مجلس را طعمه ریاست پاستور قرار داده، از او دلخورند.
به‌ویژه که بخش زیادی از آنها هم به دنبال یک رئیس‌جمهور جوان حزب‌اللهی می‌گردند که مشخصاتش را به‌هیچ‌عنوان در ناصیه رئیس مجلس نمی‌بینند. همه اینها درحالی است که به نظر می‌رسد کار برای فرمانده سابق نیروی انتظامی حتی از ۹۲ و ۹۶ هم سخت‌تر است. این‌بار تنها ماجرا بر سر اجماع‌کردن یا نکردن در ۱۴۰۰ بر سر او نیست؛ چراکه داعیه‌داران فراوان‌اند و رقیب اصلی هم وجود ندارد.
پس احتمال اینکه آنها با تکثر نامزد و آرا وارد گود انتخابات شوند و لزومی به وحدت نبینند زیاد است. قالیباف این‌بار جنگ سخت‌تری نسبت به سال‌های قبل پیش‌رو دارد؛ چراکه باید شورای وحدت و شورای ائتلاف نیروهای انقلاب را مجاب کند و حتی در این صورت هم باز تنها تک‌تیرانداز نخواهد بود. با خیلی از نامزدهای دیگر مانند ضرغامی، دهقان، سعید محمد، محسن رضایی و....روبه‌رو خواهد بود.
نظر شما