داستان بدین صورت است که طیور در بدن خود مولکولی به نام IGY دارند که جد باستانی مولکولی مشابه به نام IGE در انسان محسوب می‌شود. یعنی همان مقصر اصلی حملات آسم و واکنش‌های حساسیتی.
حالا دانشمندان به‌دنبال پاسخ این سؤال می‌گردند که چرا IGE در انسان باعث واکنش‌های حساسیتی می‌شود در حالی‌که IGY برای مرغ چنین مشکلی ندارد؟ از نظر محققان کالج سلطنتی این مولکول به فسیلی زنده با یک سرگذشت تاریخی می‌ماند که مطالعه آن رد پای بیماری حساسیت را تا ۱۶۰ میلیون سال پیش نشان می‌دهد.
در انسان آنچه باعث شعله کشیدن واکنش‌های حساسیتی می‌شود اتصال مولکول‌های IGE به گلبول‌های سفید خون است که سیستم ایمنی را وادار به واکنشی فوق العاده می‌کند. در حالی‌که چنین اتصالی در IGY مرغی دیده نمی‌شود.
کشف چرایی این موضوع و پیدا کردن راهی برای جلوگیری از چسبیدن IGE به گلبول سفید می‌تواند نسل آینده داروهای ضد‌حساسیت را تبدیل به داروهایی اساسی جهت درمان این بیماری کند.
محققان این طرح می‌گویند احتمالا مقابله با نوعی عفونت باکتریایی در گذشته‌های دور باعث تکامل مولکول IGE در انسان و پستانداران شده است؛ مولکولی که همچون شمشیری دو لبه همواره یک روی تیز و خطرناک نیز رو به انسان دارد.
