به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از فارس، رضا رضایی‌قشمی، مدیرعامل شرکت تعاونی کشتیرانی خیبر خلیج‌فارس در این رابطه به خبرنگار ما گفت: شناور دارها هفت ماه در خصوص کاهش ظرفیت مسافر گیری برای رعایت فاصله اجتماعی همکاری کردند. با توجه به استمرار ویروس کرونا و در نظر گرفتن هزینه‌های شناور دارها عملاً ادامه این همکاری برایشان مقدور نیست و در صورت اجبار به تداوم کاهش ظرفیت مسافر گیری، تعدیل نیرو امری بدیهی است چنانکه تاکنون نیز دربری موارد با تعدیل نیرو انجام‌شده است.
ستاد مدیریت بیماری کرونای استان هرمزگان در مورخ ۱۵ شهریورماه امسال در سی و سومین جلسه خود لزوم رعایت فاصله اجتماعی در شناورهای مسافربری مسیرهای دریایی جزایر خلیج‌فارس را لغو کرده است. در این مصوبه تصریح‌شده است: «بنا به گزارش اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی و درخواست شرکت تعاونی شناورهای تندرو دریایی در راستای جلوگیری از تعدیل نیروی کار فعال و حمایت از شرکت‌های ناوگان دریایی مقرر شد جابجایی مسافران از مرکز استان به جزایر و بلعکس توسط شرکت‌های تعاونی حمل‌ونقل مسافر دریایی با رعایت کامل پروتکل‌های بهداشتی و گندزدایی با ظرفیت کامل انجام شود.»
از ابتدای شیوع کووید-۱۹ همواره رعایت فاصله اجتماعی در کنار استفاده از ماسک و شستن مداوم دست‌ها به‌عنوان مثلت ایمنی در برابر ویروس کرونا از سوی کارشناسان مربوطه به مردم گوشزد شده است. به همین واسطه افکار عمومی چنین مصوبه‌ای را دارای تناقض آشکار می‌داند و انتظار می‌رفت مسئولان امر پیش از اجرای چنین مصوبه‌ای و حذف این پروتکل مهم بهداشتی، از ظرفیت رسانه‌ها برای تبیین مسئله و اقناع افکار عمومی همراه با ارائه راهکارهایی برای حفظ سلامت مسافران در شناورها بهره می‌گرفتند.
مسافران مسیر دریایی قشم-بندرعباس و بلعکس در هر سفر دریایی باید حدود یک ساعت در فضایی محصور، دم و بازدم یکدیگر را تحمل کنند که رعایت فاصله اجتماعی می‌توانست احتمال ابتلا به ویروس را تا سطح قابل‌توجهی کاهش دهد. بااین‌وجود به نظر می‌رسد در چالش «سلامت، معیشت» ناشی از کویید-۱۹ همواره معیشت بر سلامت ترجیح داده می‌شود همان‌گونه که نگاه به هرم نیازهای مازلو نیز بر آن صحه می‌گذارد. حال جای سؤال است که واکنش این ستاد در قبال درخواست‌ها برای حذف فاصله اجتماعی در سایر وسایط نقلیه نظیر تاکسی، قطار و هواپیما چه خواهد بود؟
آیا متولیان امر در شرایط موجود و قیمت‌های افسارگسیخته‌ای که قدرت خرید مردم را تا حد زیادی کاهش داده است قادر به ایجاد تعادل در بین سلامت و معیشت جامعه خواهند بود؟ رسانه‌ها به‌عنوان مؤثرترین ابزار در اقناع جامعه و ایجاد شفافیت از منظر مسئولان دارای چه جایگاهی است؟ اتخاذ تصمیمات حساس و کلیدی برای جامعه تا چه زمان بدون بهره‌گیری از این ظرفیت وارد فاز عملیاتی می‌شود؟
نظر شما