این در حالی بود که نمایش «به همین سادگی» به کارگردانی مرتضی سعیدیان و کاری از گروه تئاتر باران که شیوه‌ای نو و خلاقانه در ساخت عروسک با استفاده از طناب‌های رنگی گره‌زده داشت نیز جزء ۳ نامزد دریافت جایزه رئیس افتخاری آسیتج قرار داشت.
سیدمهدی شجاعی در نامه‌ای به رئیس این کنگره جهانی علت حضور نیافتن خود را اعلام کرده و برگزارکنندگان این اجلاس نیز به او پاسخ داده‌اند که متن هر دو نامه چنین است:
ریاست محترم آسیتج
عزیزان همدل و همکار و همپیمان در شانزدهمین کنگره جهانی آسیتج
میزبانان خوش‌قریحه و هنردوست در استرالیای مهربان!سلام گرم مرا به حضورتان بپذیرید.
تمام لحظه‌هایتان سرشار از سبزی و طراوت و حلاوت باد.چه شیرین و دلپذیر است تجدید دیدار با دوستان همدل و صمیمی و همکار!
جمعی که با وجود تعلق به اقلیم‌های گوناگون و اتصال به تاریخ‌های مختلف و بهره‌مندی از زبان و ملیت متفاوت، تنها به‌دلیل داشتن دغدغه‌ها و آرمان‌های مشترک، هر دو سال یکبار، دور هم جمع می‌شوند، پیوند دل‌ها و اندیشه‌هایشان را تجدید می‌کنند، حس‌هایشان را به هم می‌آمیزند و تجربه‌هایشان را به هم انتقال می‌دهند.
معلوم است که محرومیت از حضور در چنین جمعی چقدر می‌تواند غم‌انگیز و حسرتبار باشد. حدود ده ماه پیش که برنامه ریزی سفر را می‌کردیم و قول و قرارهایمان را با میزبانان مهربان می‌گذاشتیم امید من و پیش‌بینی پزشکم این بود که تا تاریخ اجلاس، به میزانی از بهبودی رسیده‌ام که بتوانم ۲ هفته از بیماری‌ام مرخصی بگیرم یا موافقتش را برای سفر به یک مقصد چندهزار کیلومتری جلب کنم.
اما نه پیش‌بینی‌های علمی همواره محقق می‌شود و نه شکوفه‌های امید، به میوه می‌نشیند.
علاوه بر همه جاذبه‌ها که در ذات اجلاس آسیتج نهفته است، نکته‌ای که اشتیاق مرا برای شرکت در اجلاس ۲۰۰۸ شدت می‌بخشید موضوعی است که میزبانان استرالیایی تحت‌عنوان: «دانش قدیم – دنیای جدید» در کانون توجه قرار داده‌اند.
محوریت یافتن این موضوع، این امکان را برایمان فراهم می‌سازد که پیرامون یکی از بزرگترین معضلات و آسیب‌های کودک و نوجوان امروز، بحث و تبادل‌نظر جدی داشته باشیم.
باور من این است که یکی از اصلی‌ترین و مهم‌ترین عوامل پریشانی و سرگشتگی نسل امروز، کمرنگ شدن ارتباط و اتصالش با دیروز است. مقصودم از دیروز مجموعه‌ای است از عقاید، آداب و رسوم، تاریخ، سنن و... که مستقیماً با جان انسان سر و کار داشت و روح آشفته بشر را سامان می‌بخشید.
و انسان از آن زمان که از دیروزش دست شست، دستش برای فردا خالی ماند.
حکایت نسل امروز، حکایت گنجینه‌داران گرسنه است. به امید گنج از گنج گذشته خویش گذشته و هنوز نمی‌دانند که چرا اینچنین نیازمند و گرسنه و سرگشته، شده‌اند؟!
به قول مولوی، شاعر اندیشمند ایرانی:
آنچه تو گنجش توهم می‌کنی
از توهم گنج را گم می‌کنی
بر این اساس و با این نگاه است که موضوع اجلاس آدلاید را انتخابی دقیق و هوشمندانه می‌شمرم و بر این باورم که آسیتج می‌تواند این نیاز حیاتی یعنی رجوع به گذشته با نگاه امروز را توسط تئاتر در وجود کودکان و نوجوانان دامن بزند و آنان را در این سفر حیات‌بخش راهنمایی و همراهی کند.
مایلم به ریاست و اعضای محترم آسیتج این اطمینان را بدهم که سیاستگذاران کودک و نوجوان و همکاران تئاتری‌ام در ایران هرگونه کمک و همکاری در این زمینه را مشتاقانه وظیفه خود می‌شمرند.
پاسخ برگزارکنندگان شانزدهمین
اجلاس جهانی آسیتج در آدلاید استرالیا
ما پیام سید مهدی شجاعی رئیس آسیتج ایران را دریافت کردیم و از اینکه ایشان وقت خود را برای انتقال نقطه‌نظراتشان به همکاران در آسیتج اختصاص داده‌اند سپاسگزاریم.
ما چشم انتظار دیدن ایشان در کنگره بودیم، اما بعد مسافت بین دو کشور و اینکه این سفر برای ایشان مشکلاتی را ایجاد می‌کند برای ما موضوعی قابل‌درک است و ما خوشحال هستیم که ایشان به سلامتی خود می‌اندیشند.از طرف تمامی همکاران آسیتج در استرالیا بهترین‌ها را برای ایشان آرزومندیم.
تونی مک
