سیاهچالهای با جرم چهار برابر جرم خورشید و اندازه‌ای در حد یک شهر بزرگ
به گزارش خبرگزاری رویترز اما این سیاهچاله کوچک که J1650 نام دارد، به گفته پژوهشگران در اجلاسی در لس‌آنجلس هنوز می‌تواند یک شخص را با قدرت کشش خود به "یک رشته اسپاگتی" بدل کند.
نیکولای شاپوشنیکوف از مرکز پرواز فضایی گدارد سازمان فضایی آمریکا در گرین‌بلت مریلند در این باره گفت: "این سیاهچاله واقعا حدود قبلی را پشت سر می‌گذارد. سال‌ها است که ستاره‌شناسان به دنبال آن بوده‌اند که کوچکترین اندازه یک سیاهچاله را بدانند، و این سیاهچاله کوچک گام بزرگی برای پاسخ به این پرسش است."
این سیاهچاله نیز مانند سایر سیاهچاله‌ها بوسیله ستاره‌ای که سوختش به پایان رسیده است و به خاطر جاذبه‌اش روی خودش سقوط کرده است، به وجود می‌آید.
احتمال دارد که سیاهچاله‌‌هایی بزرگتر و قوی‌تر در مراکز کهکشان‌ها وجود داشته باشد.
شاپوشنیکوف و همکارش در مرکز گدارد، لف تیتارچوک، از ماهواره Rossi X-ray Timing Explorer ناسا و شیوه جدیدی برای تخمین اندازه این سیاهچاله استفاده کردند که در منظومه‌‌‌ای در صورت فلکی آرا در کهکشان راه شیری خودمان یافت شده بود.
آنها در اجلاس شعبه اخترفیزیک پرانرژی جامعه ستاره‌شناسی آمریکا در لوس‌آنجلس گفتند این شیوه نوسان گازهای داغ انباشته‌شده در نزدیک سیاهچاله در حالیکه ماده را می‌بلعد، اندازه می‌گیرد.
آنها تخمین می‌زنند که این سیاهچاله جرمی به اندازه 3.8 برابر خورشید و حدود 24 کیلومتر قطر دارد.
شاپوشنیکوف گفت: "این سیاهچاله یکی از کوچکترین اجرامی است که در خارج از منظومه شمسی ما کشف شده است."
کوچکترین سیاهچالهای که پیش از این کشف شده بود، GRO 1655-40 است که جرمی حدود 6.3 برابر خورشید دارد.
ناسا در بیانیه‌ای در این مورد گفت: "شگفت‌آور این است که معادلاتی از آلبرت اینشتین پیش‌بینی می‌کند که سیاهچالهای با جرمی به اندازه 3.8 برابر جرم خورشید باید قطری به اندازه 24 کیلومتر داشته باشد."
پژوهشگران گفتند که ستاره‌ای درحال سقوط روی خود که کوچکتر از J1650 باشد، احتمالا ستاره‌ای نوترونی را تشکیل می‌دهد و نه یک سیاهچاله.
