همشهری - شبنم سید مجیدی: سکوتی که حول موضوع توالت و فاضلاب شکل گرفته، عواقب مرگباری را رقم می‌زند. بیماری‌های اسهالی یکی از پیامدهای مستقیم عدم‌دسترسی به سیستم فاضلاب است که هر سال بیشتر از جمع بیماری‌های ایدز، مالاریا و سرخک، کودکان را قربانی می‌کند. در سال ۲۰۱۵ روزانه حدود ۱۴۰۰ کودک به‌خاطر بیماری‌های اسهالی ناشی از نبود دسترسی به توالت و سرویس بهداشتی جان خود را از دست دادند. ۷۰۰میلیون نفر از هدف جهانی توسعه بهداشت و فاضلاب عمومی بی‌نصیب مانده‌اند. کشورهای با کمترین توسعه، به هیچ کدام از اهداف دسترسی به سیستم فاضلاب دست نیافتند و از سال ۱۹۹۰فقط ۲۷درصد جمعیت این کشورها به سیستم‌های آب و فاضلاب بهبودیافته، رسیده‌اند.
دستورالعمل سازمان ملل برای رسیدن به «توسعه پایدار تا سال ۲۰۳۰» دسترسی به آب پاکیزه و سرویس‌های بهداشتی را به‌عنوان هدف ششم قرار داده است. با آنکه دسترسی به سرویس‌های بهداشتی از سال ۲۰۰۰ بهبود پیدا کرده است، اما برای رسیدن به هدف جهانی سال ۲۰۳۰ باید این کار سرعت بگیرد. از هر ۱۰کشوری که حداقل ۵درصد جمعیت آنها به سیستم‌های فاضلاب بهداشتی دسترسی ندارند، فقط یکی به سمت هدف سال ۲۰۳۰ قدم برمی‌دارد. در پایان سال ۲۰۱۷ معادل ۲میلیارد نفر در جهان همچنان امکانات آب و فاضلاب مناسب نداشته‌اند. از این تعداد ۶۷۳میلیون نفر هنوز در مکان‌های باز قضای حاجت می‌کنند که نتایج آن به‌صورت مستقیم سلامت انسان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. بنابراین در پاسخ به این سؤال که چرا سازمانی جهانی برای توالت وجود دارد و روزی جهانی را به این موضوع اختصاص داده‌اند، باید گفت: چرا که نه؟
- وضعیت کشورها
- طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت
۱۰۰ % کشورهای آمریکا، پالائو، سنگاپور، مالتا، عربستان سعودی، استرالیا، ژاپن، موناکو، کره‌جنوبی، اتریش، کویت، ازبکستان و قبرس به سرویس‌های بهداشتی مناسب دسترسی دارند ۹۱% تا ۹۹% البته آمار کشورهایی که ۹۱ تا ۹۹درصد جمعیت آنها به سرویس‌های بهداشتی دسترسی دارند، زیاد است. علاوه بر کشورهای بزرگ اروپایی، برخی کشورها مثل بحرین، اردن، مصر، قطر و امارات در این طیف قرار گرفته‌اند. ایران در آمار سال ۲۰۱۰ وضعیتی به‌مراتب بهتر از کشورهای نام‌برده، داشت، اما در آمار سال۲۰۱۵ همه آن کشورها وضعیت خود را بهبود دادند و از ایران جلوتر رفتند.
ایران ۹۰% ۹۰درصد مردم ایران در سال ۲۰۱۵ به سرویس‌های بهداشتی دسترسی داشته‌اند. البته ایران در این آمار با وجود اینکه رتبه ۸۷ را دارد باز هم از کشورهایی مثل ارمنستان، آذربایجان، عراق، مکزیک، برزیل، لبنان، چین، روسیه و... بالاتر قرار گرفته است.
- کشورهایی با کمترین سرانه تعداد توالت درصد جمعیتی که به سرویس‌های بهداشتی دسترسی دارند
اریتره ۱۵.۷درصد
نیجریه ۱۰.۹درصد
چاد ۱۲.۱درصد
غنا ۱۴.۹درصد
کونگو ۱۵درصد
تانزانیا ۱۵.۶درصد
ماداگاسکار ۱۲درصد
توگو ۱۱.۶درصد
لیبریا۱۶.۹درصد
سیرالئون ۱۳.۳درصد
تعداد افرادی که موبایل دارند از تعداد افرادی که به توالت دسترسی دارند، بیشتر است.
بانک جهانی می‌گوید کمبود توالت سالانه ۲۶۰میلیارد دلار هزینه‌های بهداشتی و اجتماعی به بار می‌آورد.
قضای حاجت در فضای باز، افراد در مناطق شهری نقاطی مثل صحرای آفریقا را در معرض نیش مار قرار می‌دهد.
زنانی که برای قضای حاجت به‌دنبال مکانی امن می‌روند، در معرض خطر تجاوز و آزار جنسی قرار می‌گیرند.
میلیون‌ها زن و دختر در دنیا برای رسیدن به مکانی مناسب به‌منظور قضا کردن حاجت باید چندین بار در روز حداقل ۳۰۰متر از خانه خود دور شوند.
دسترسی ضعیف به تاسیسات بهداشتی بر سلامت مردم تأثیر مستقیم دارد و آنها را بیشتر در تله فقر می‌اندازد.
- فقر توالت در جهان
۴.۵۰۰.۰۰۰.۰۰۰ نفر در دنیا بدون داشتن توالت امن زندگی می کنند
۲.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰ نفر در دنیا به سیستم فاضلاب مناسب دسترسی ندارند
طبق گزارش سال ۲۰۱۷ سازمان بهداشـــت جهانی، بهــــداشت نامناسب با انتقال بیماری هایی از جمله وبا، اسهال، هپاتیت A، حصبه و فلج اطفال مرتبط است و لکنت زبان را تشدید می کند
۸۰% فاضلابی که توسط افراد تولید می شود بدون اینکه بازیابی شوند، دوباره وارد اکوسیستم‌های طبیعی می‌شوند.
۶۷۳.۰۰۰.۰۰۰نفر در دنیا همچنان در فضاهای باز قضای حاجت می کنند
۸۲۷.۰۰۰ نفر سالانه در کشورهای کم درآمد و متوسط به دلیل کمبود آب و نبود امکانات بهداشتی جان خود را از دست می دهند
۱۰% جمعیت دنیا از موادی تغذیه می کنند که با فاضلاب آبیاری شده است
یک مدرسه از هر ۵ مدرسه در دنیا هیچ سرویس بهداشتی ندارند
در این رده‌بندی نیجریه در رتبه آخر یعنی رده ۱۸۹ قرار گرفته است و فقط ۱۰درصد جمعیت آن به سرویس بهداشتی تمیز با امکانات مناسب دسترسی دارند. کشورهای توگو، ماداگاسکار، چاد، سیرالئون، غنا، کنگو و تانزانیا نیز از نظر شرایط بد دسترسی به سرویس بهداشتی در رتبه‌های بعدی قرار دارند.
همچنین هندوستان از کشورهایی است که در زمینه دسترسی به سرویس‌های بهداشتی وضعیت خوبی ندارد. وضعیت این کشور از نظر تعداد افرادی که در خانه‌شان توالت ندارند، از همه کشورهای دنیا بدتر است.
- چرا توالت؟
توالت مهم‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کنید، بیایید نگاهی سریع به بعضی حقایق درباره بحران بهداشت و فاضلاب بیندازیم.
- سرمایه‌گذاری
هر یک دلاری که برای ساخت سیستم‌های آب و فاضلاب هزینه می‌شود، ۵/۵ دلار سودآوری در کاهش هزینه‌های درمانی دارد.
- کودکان
۱۴۰۰ کودک هر روز به دلیل بیماری‌های مربوط به اسهال به خاطر نداشتن سیستم فاضلاب از دنیا می‌روند. می‌توان از این مرگ‌ها جلوگیری کرد.
- قضای حاجت در فضای باز
هدف‌گذاری سال۲۰۱۵ به منظور نصف کردن تعداد افرادی که بدون سرویس بهداشتی زندگی می‌کنند، ۱۵۰سال از برنامه عقب‌تر است. حدود ۱۵درصد از جمعیت دنیا در سال ۲۰۱۵ در فضای باز قضای حاجت می‌کردند.
- تحصیل دختران
دسترسی به توالت های امن و تمیز باعث می‌شود دختران بیشتری در مدرسه باقی بمانند و نرخ حضور آنها در کلاس افزایش یابد. دختران بسیاری دردنیا به خاطر نبود دسترسی به توالت تمیز و امن ترک تحصیل می‌کنند.
اسهال ۱.۸میلیون نفر را سالانه می‌کشد
۹۰درصد قربانیان آن کودکان زیر ۵سال هستند
روزانه ۱۴۰۰هزار کودک فوت می‌شوند
اسهال دومین دلیل مرگ‌ومیر کودکان در کشورهای واقع در صحرای آفریقاست
- در یک گرم از فضولات انسان
1/000/000 | باکتری
50 | بیماری
10/000/000 | ویروس
1000 |کیست انگلی
100 | تخم کرم
نظر شما