قسمت دوم قصه علی دایی؟

فرهاد مجیدی در حالی از سرمربیگری تیم ملی امید استعفا داد (یا برکنار شد) که عمده شکایتش از مداخله‌های فنی صورت گرفته در کارهای آن تیم بود. همه ایران هم فهمیدند منظور فرهاد، حمید استیلی است که سمت مدیر تیم را در اختیار داشت. بعد در چنین شرایطی مجیدی می‌رود و خود استیلی به‌عنوان سرمربی کار را دست می‌گیرد؛ بامزه نیست؟ حالا کاری نداریم که انتخاب فرهاد برای این پست از اول کار درستی بود یا نه، اما انصافا استیلی به چه امیدی با این وضع بد و با آن قرعه خراب، سرمربیگری امید را پذیرفت و دستیاران قبلی را هم برگرداند؟ موضوع شبیه لیگ یازدهم است که استیلی با شرایطی مشابه جای علی دایی را گرفت و آنقدر انرژی منفی به‌وجود آورد که عمر مربیگری‌اش تقریبا تمام شد!