این مجموعه پس از تشکیل شرکت هواپیمایی خدمات ویژه در سال ۱۳۵۴ از طریق جلب مشارکت بخش خصوصی و عمومی راه‌اندازی و پس از انقلاب به وزارت جهاد کشاورزی واگذار شد. سال‌های بعد وزارت کشاورزی، به دلیل حجم بالای آلودگی‌های زیست‌محیطی در سمپاشی‌های هوایی نسبت به زمینی، طی مزایده‌ای اقدام به فروش این فرودگاه کرد. در این مزایده، شهرداری قزوین (در دوره مدیریت سابق) این فرودگاه را که جزو شرکت‌های مادرتخصصی وزارت جهاد کشاورزی بود، فروردین سال ۹۱ براساس اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی از طریق فرابورس با امضای قراردادی با اعتباری بالغ بر ۳۳۰ میلیارد ریال خرید تا از این طریق به آرزوی دیرینه مردم استان برای داشتن فرودگاه جامه عمل بپوشاند، ولی یک ماهی به سالگرد این خرید مانده بود که سازمان خصوصی‌سازی در اسفندماه ۹۲ اعلام کرد که به دلیل عمل نکردن شهرداری قزوین به تعهدات خود در معامله، قرارداد فسخ شده است و شهرداری قزوین از تاریخ یادشده به بعد مالکیتی در قبال این فرودگاه ندارد. شهریور ۹۴ سازمان خصوصی‌سازی، در واگذاری مجدد مالکیت این فرودگاه به وزارت جهاد کشاورزی، دوباره به عدم ایفای تعهدات شهرداری قزوین در قبال پرداخت اقساط و غیرکارشناسی بودن واگذاری انجام‌شده اشاره کرد و این پایان نافرجام ماجرای آرزوی پرواز از جغرافیای استان برای قزوینی‌ها بود.
- تمرکز بر حمل‌ونقل جاده‌ای
فراز حسنی، کارشناس ارشد حمل‌ونقل، با اشاره به اهمیت این اتفاق برای قزوین گفت: تمرکز دولت در توسعه حمل‌ونقل در قزوین، به عنوان چهارراه مواصلاتی ارزشمند در مرکز کشور، فقط بر توسعه حمل‌ونقل زمینی است و این موضوع به تنهایی نمی‌تواند جوابگوی نیاز استان در این بخش باشد. وی با اشاره به رشد جمعیت و توسعه راه‌های اصلی و ترافیک جاده‌ای در روزهای پیک سفر در راه‌های مواصلاتی این استان بیان کرد: دولت در تلاش است ترافیک ورودی به مبادی این شهر را به خوبی مهار کند. در این زمینه نیز راه‌آهن قزوین به رشت، ادامه خط مترو از قزوین به هشتگرد و سپس به تهران و ادامه آزادراه همت تا کرج و نهایتا تا قزوین را دنبال می‌کند، ولی تاکنون تمرکزی بر توسعه حمل‌ونقل هوایی در این زمینه نداشته است.
- انتقال محصولات باربری
این کارشناس حمل‌ونقل با اشاره به ظرفیت‌های موجود برای راه‌اندازی یک ترمینال مسافربری کوچک در فرودگاه فعلی استان گفت: با طولانی‌تر کردن و استاندارد کردن باند فعلی فرودگاه می‌توان در آینده پروازهایی را به مقاصد استانی پرتردد شمالی و حتی مشهد نیز برقرار کرد تا بدین‌ترتیب مقداری از بار ترافیکی موجود کم شود. حسنی با اشاره به دیگر ظرفیت‌های قزوین توضیح داد: قزوین یکی از قطب‌های صنعتی کشور است و از این طریق می‌توان با هواپیماهای باربری، محصولات صنعتی و کشاورزی این استان را به دورترین نقاط ایران انتقال داد. تاسیس شرکت‌های هوانوردی تفریحی در فصول غیرپیک مسافری نیز می‌تواند درآمد جانبی مناسبی برای شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری ایران رقم بزند.
- امکان توسعه فراهم نیست
مدیر عملیات پرواز فرودگاه خدمات ویژه قزوین در گفت‌وگو با همشهری در خصوص مشکلات فراروی توسعه این مجموعه اظهار کرد: محصور شدن فرودگاه بین یکی از پرترافیک‌ترین مسیرهای برون‌شهری، ریل راه‌آهن و دکل‌های فشارقوی امکان توسعه برای این مجموعه را در شرایط فعلی محدود کرده است. محمد جمالیان افزود: در صورت استفاده از باند فعلی برای نشست و برخاست هواپیماهای سنگین و پهن‌پیکر باید ۲۵۰۰ متر به باند فعلی افزوده شود ضمن این‌که اجرای تاسیسات زیربنایی، نصب قطعات الزامی الکترونیکی برای صعود و فرود هواپیما و سایر خدمات جانبی ده‌ها میلیارد ریال اعتبار نیاز دارد و همه موضوعات از روز نخست مشهود بود.
- فرودگاه کوچک
معاون حمل‌ونقل و ترافیک شهردار نیز توسعه گردشگری را یکی از دلایل ورود مدیریت شهری به این پروژه ذکر کرد و گفت: با وجودی که این طرح بسیار سنگین و هزینه‌بر بود، اما شهرداری با هدف کمک به خواسته‌هایی که از سوی شهروندان و استانداری احساس می‌شود اعلام آمادگی کرد. وهاب میزانی ادامه داد: با توجه به این‌که فرودگاه امام خمینی (ره) و فرودگاه مهرآباد در شعاع ۱۵۰ کیلومتری استان قرار دارند، وجود فرودگاه‌هایی مانند فرودگاه‌های مشهد و تبریز و نیز ارائه خدماتی در سطح آنها برای قزوین توجیه‌پذیر نیست اما وجود فرودگاهی کوچک مانند آنچه در برخی شهرها وجود دارد، می‌تواند سبب‌ساز برخی خدمات مطلوب به شهروندان شود تا از این طریق بتوانند دسترسی آسان‌تری به سایر مناطق کشور داشته باشند. با این اوصاف، بحث راه‌اندازی فرودگاهی کوچک در قزوین در دستور کار قرار گرفته است.
- طلب شهرداری
اکنون با تمام کش و قوس‌ها شهرداری قزوین هنوز نتوانسته است در این شرایط سخت اقتصادی، مبلغ پرداختی خود را در این قرارداد نافرجام پس بگیرد. مهدی عبدالرزاقی، نایب‌رئیس شورای اسلامی شهر قزوین، با اشتباه خواندن ورود مدیریت شهری در این طرح گفت: در سال ۹۵ شهرداری در قزوین در خصوص واگذاری فرودگاه سم‌پاشی استان قزوین وارد میدان شد و بیش از ۹ میلیارد تومان در این پروژه هزینه کرد. امروز با فسخ این قرارداد هنوز نتیجه این سرمایه‌گذاری معلوم نشده است.
وی یادآور شد: طبق اسناد موجود، شهرداری قزوین برای خرید این فرودگاه ۵/۵ میلیارد تومان پرداخت کرده و نزدیک به ۵/۳ میلیارد تومان دیگر نیز بابت هزینه‌های دیگر پرداخته است در حالی که امروز شهرداری با مشکلات اعتباری مواجه است و هنوز نتوانسته این هزینه‌کرد خود را دریافت کند. شهرداری قزوین حالا باید بکوشد تا، در پیچ‌وخم مراحل اداری، مطالبات خود را از این خرید پر سروصدا از سازمان خصوصی‌سازی پس بگیرد.
نظر شما