امرسون منانگاگوا رئیس جمهور فعلی زیمبابوه در توئیتر مرگ موگابه را بدون اشاره به زمان دقیق وقوع آن تایید کرده و نوشت: "موگابه یک طرفدار آفریقا بود که عمرش را صرف قدرتمندسازی و آزادی مردم زیمبابوه کرد."
منانگاگوا در ادامه نوشت: "رفیق موگابه یک تمثال آزادی و یک طرفدار آفریقا بود که حیاتش را صرف قدرتمند کردن و آزادسازی مردمش کرد و مشارکت‌های او در تاریخ کشور و قاره ما هرگز فراموش نخواهد شد. ما امیدواریم روح او غرق در آرامش باشد."
رویترز از مرگ موگابه در کشور سنگاپور خبر داده است. سال گذشته گمانه‌زنی‌های در خصوص وخامت وضعیت جسمانی موگابه و مراجعات مکرر او به کشور سنگاپور به منظور انجام معالجات و درمان منتشر شد.
به گزارش پرس اسوسیشن، رابرت موگابه که زاده کشور رودزیای سابق است و در سال ۱۹۶۳ پایه‌گذار جنبش "اتحاد ملی آفریقای زیمبابوه" موسوم به "زانو"(ZANU) بود که به عنوان جنبش مقاومتی علیه حاکمیت استعمارگرانه بریتانیا در آن منطقه فعالیت می‌کرد. این جنبش در ادامه در کشور تازه تاسیس زیمبابوه تبدیل به حزب حاکم "اتحاد ملی آفریقای زیمبابوه-جبهه میهن پرست" یا به اصطلاح حزب "زانو-پی‌اف" بدل شد؛ حزبی که تا زمان استعفای موگابه از قدرت در سال ۲۰۱۷ تحت رهبری وی قرار داشت.
موگابه در سال ۱۹۸۰ نخست وزیر کشور تازه تاسیس جمهوری زیمبابوه شد و هفت سال بعد از آن به ریاست جمهوری این کشور رسید؛ ریاست جمهوری که تا سال ۲۰۱۷ ادامه پیدا کرد.
او در سال ۲۰۰۰ کمپینی را برای خلع ید کشاورزان سفید پوست در زیمبابوه از اراضی‌شان به راه انداخته و در ادامه این اراضی را به سیاهپوستان زیمبابوه‌برگرداند هر چند که این کمپین او منجر به وقوع یک قحطی شد.
موگابه در دوران حضورش در قدرت در زیمبابوه با رویکرد تسلط آهنین و سفت‌وسخت و تقریبا مادام‌العمر بر قدرت عمل کرد هر چند که تلاش می‌کرد با برگزاری انتخابات‌های مناقشه‌برانگیز که بعضا از سوی مخالفان با اتهام وقوع تقلب همراه می‌شد، به قدرتش مشروعیت بخشد.
با این حال سرانجام در نوامبر ۲۰۱۷ موگابه تحت فشارهای حاکمان ارتش مجبور به استعفا در سن ۹۳ سالگی شد. در نامه‌ای منسوب به موگابه که در پارلمان زیمبابوه قرائت شد آمده است: تصمیم من برای استعفا داوطلبانه بوده و ناشی از نگرانی من نسبت به رفاه مردم زیمبابوه و تمایلم برای اجرای یک انتقال قدرت غیر خشونت آمیز و آرام در کشورم بوده است.
در دوران حضور موگابه در قدرت در زیمبابوه مردم این کشور شرایط اقتصادی سختی را تجربه کردند و این کشور بعضا با تورم‌های نجومی و وضعیت ناگوار اقتصادی دست به گریبان بود.
برخی رسانه‌ها گزارش دادند که گروه‌هایی از مردم در زیمبابوه با شنیدن خبر درگذشت موگابه شادمان شده و با خودروها در خیابان به بوق زدن پرداختند.
رهبری حدودا ۴۰ ساله موگابه بر زیمبابوه دورانی همراه با سرکوب مخالفان سیاسی، وقوع اتفاقات خشونت آمیز و برگزاری انتخابات‌هایی با مناقشه برگزاری تقلب و سواستفاده‌های حقوق بشری و فساد همراه بوده است.
نظر شما