در سال ۱۳۹۶ خانه‌های مسافر به عنوان یکی از مصادیق ۱۶گانه تاسیسات گردشگری در جهت تامین رفاه حال مسافران، بهبود، نظارت و کنترل خدمات به گردشگران ایجاد شد. خانه‌های مسافر موضوعی نیست که امروز مطرح شده باشد، بلکه واقعیت و حقیقتی است که سال‌هاست وجود داشته و دستاوردی علمی است. برای اجرای طرح خانه‌های مسافر که شامل واحدهای اقامتی با کاربری مسکونی و مالکیت خصوصی (ویلا، آپارتمان، خانه سوئیت) است، نمایندگی‌هایی در استان‌ها شکل گرفت. در استان اصفهان ۲ شرکت مستقر در شهرهای اصفهان و کاشان متولیان تجهیز، نظارت و امنیت ۱۵۰ خانه هستند و این خانه‌ها را از جوانب حقوقی، اجتماعی و اقتصادی تحت کنترل و نظارت دارند.
خانه‌های مسافر، با توجه به علایق مسافران و با تنوع‌های فرهنگی و اقتصادی و به دلیل قیمت مناسب مورد استقبال خانواده‌ها به‌خصوص عیالوارها قرار گرفته است. از طرفی پراکندگی آنها در نقاط مختلف شهر- برعکس هتل‌ها و مهمانپذیرهایی که در مرکز شهر متمرکز هستند- برای اشخاصی که برای کار، درمان و کارهای حقوقی به سفر آمده‌اند مناسب است. برخلاف بعضی سخت‌گیری‌هایی که برای واحدهای اقامتی رسمی شامل هتل‌ها و مهمانپذیرها وجود دارد، خانه‌های مسافر از مزایایی چون تغییر کاربری، عدم پرداخت مالیات و بیمه برخوردارند و این باعث می‌شود اکثر افراد خانه‌های خود را در این چرخه قرار دهند. این امر، عرضه زیاد خانه‌های مسافر را که روز به روز هم بیشتر می‌شوند در مقابل تعداد کم هتل‌ها در پی داشته است، اما در حال حاضر سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی اعلام کرده که از پذیرش و ثبت خانه‌های مسافر به علت آن‌که دستورالعمل آن در حال بازنگری است، ممانعت به عمل آید.
در استان‌ها برای تصمیم‌گیری و نظارت بر خانه‌های مسافر کمیته هماهنگی وجود دارد که از نمایندگان استانداری، بهداشت، اماکن، جامعه واحدهای اقامتی تشکیل شده است. در واقع جامعه هتلداران مخالف ۱۳ هزار خانه استیجاری است که در طول سال به طور غیرقانونی فعالیت می‌کنند و قانون مشخص و صریحی برای برخورد و پلمپ آنها وجود ندارد؛ چون این منازل شخصی است و نیاز به حکم قضایی دارد. اگر فعالیت این قبیل اقامتگاه‌ها در زیرمجموعه جامعه هتلداران یا مهمانپذیران انجام شود، می‌توان در ساماندهی خانه‌های مسافر موفق شد.
نظر شما