گفته می‌شود به دلیل غیبت کره‌ای‌ها، مسابقات گزینشی ویتنام شانس بیشتری را به دیگر تیم‌های آسیایی داده تا آسان‌تر از همیشه به سهمیه حضور در المپیک 2008 پکن دست یابند که این مسئله نمی‌تواند با توجه به وضعیت تکواندو در قاره پهناور آسیا، چندان تأثیرگذار باشد.
امروز تمام آسیایی‌ها سرمایه‌گذاری‌های بسیاری را در تکواندو انجام داده‌اند و دیدیم در مسابقات جهانی پکن، چگونه هادی ساعی مقابل حریف افغانی‌اش تن به شکست داد. حالا کشورهای حاشیه خلیج‌فارس هم به دلیل نزدیکی با ایران که در حال حاضر یکی از قطب‌های اصلی تکواندوی آسیاست، با بهره‌مندی از دانش فراوان ایرانی‌ها در این رشته حرف‌های فراوانی برای گفتن دارند.
هوشی‌مینه، آخرین فرصت برای تکواندوی ایران است. پیش از این نمایندگان ما در دو صحنه رقابت‌های پکن و منچستر، از کسب سهمیه برای شرکت در بازی‌های المپیک ناکام ماندند. برای ورزش ما و اهالی آن غیرقابل تصور است که نمایندگان تکواندوی ایران که از دو دوره حضور در المپیک صاحب یک مدال طلا و دو برنز شده‌اند، این بار نتوانند حتی به این بازی‌ها برسند. هادی ساعی و بهزاد خداداد با توجه به اهمیت این رقابت‌ها، به خوبی خود را آماده شرکت در این مبارزات کرده‌اند. یقیناً شانس برای مردان اعزامی ایران باز هم بیشتر از زنان است.
رضا مهماندوست، سرمربی جدید تیم ملی می‌گوید: به دلیل وضعیت خاصی که در ویتنام داریم، همه برنامه‌های غیرضروری تکواندو را حذف کرده‌ایم.
اما او هم که مثل میلیون‌ها ایرانی نگران این حضور است، می‌گوید: زمان اندکی در اختیارمان بود. با توجه به اینکه تکواندوکاران ایرانی در سال‌های اخیر توانسته‌اند به عنوان قدرتی در جهان و آسیا مطرح شوند، به طور جدی مورد توجه رقبا قرار دارند. باید بدانیم کره دیگر تنها رقیب ایران نیست، بلکه کشورهای دیگری نیز توانسته‌اند در این رشته صاحب‌نام و صاحب سبک شوند و باید هر حریفی جدی گرفته شود. سرمربی جوان تیم ملی اوج دلمشغولی خود را از این بابت این‌گونه نشان می‌دهد: ویتنام برای ما حکم راند طلایی است.
مشکل اصلی ساعی
هادی ساعی، شناخته‌شده‌ترین چهره تکواندوی ایران و جهان است. او در المپیک 2000 سیدنی صاحب مدال برنز شده و در بازی‌های المپیک 2004 هم مدال طلا را کسب کرده است.
مشکل اصلی ساعی در مسابقات اخیر نوع مبارزه و تکنیک‌هایش بوده که امروز سرمشق بسیاری از تکواندوکاران جهان است. به همین دلیل زمانی که مقابل حریفان جهانی خود قرار می‌گیرد با انگیزه مضاعف رقبایش روبه‌رو می‌شود.
او می‌داند که المپیک 2008 می‌تواند پایان دوره قهرمانی‌اش باشد. البته اگر ساعی به این بازی‌ها برسد، صاحب رکورد در تکواندو هم می‌شود. او تنها تکواندوکار ایرانی است که تجربه حضور در 3 دوره بازی‌های المپیک را می‌تواند در کارنامه‌اش ثبت کند. ساعی در یک سال اخیر کارنامه موفقی نداشته و خوب می‌داند اگر در ویتنام نتیجه نگیرد، ادامه کار برایش سخت خواهد شد.
او پیش از شروع مبارزات گزینشی ویتنام می‌گوید: با توجه به اینکه هیچ‌کدام از حریفان آسیایی در مسابقات منچستر موفق به کسب سهمیه المپیک نشده‌اند، همه آنها به کسب سهمیه در میدان ویتنام می‌اندیشند. بنابراین کار دشوار و حساسی را در پیش دارم. با در نظر گرفتن تمامی این مسائل، بسیار خوب تمرین کرده‌ام تا نتایج زحمات خود را بگیرم.
وی با اشاره به اینکه در حال حاضر حدود 76 کیلوگرم وزن دارد و با همین وزن نیز در مسابقات شرکت خواهد کرد، گفت: فیلیپین، قزاقستان، ازبکستان و قطر حریفان اصلی من در هوشی‌مینه خواهند بود. ضمن اینکه تصور می‌کنم حریف افغانستانی نیز در وزن سوم شرکت خواهد کرد.
فیلم مسابقات جهانی و بازی برابر این حریف افغان را بارها در اردو مشاهده و آنالیز کرده‌ام و در اصل با اختلاف 2 امتیاز مقابل وی برنده شده‌ام (ساعی در مسابقات جهانی پکن در راند طلایی با نظر داوران مقابل حریف افغانی خود بازنده شد). البته او این را هم اضافه می‌کند که در مسابقات ویتنام دیگر اشتباهات مسابقات جهانی را تکرار نخواهد کرد.
خداداد: ویتنام، جای اشتباه نیست
بهزاد خداداد، ملی‌پوش وزن اول تکواندوی ایران ذاتاً ورزشکار کم‌شانسی است. او خیلی دلش می‌خواست با حضور در مسابقات گزینشی منچستر تکلیف کار را یکسره کند و در همین مسابقات، سهمیه المپیک را به دست آورد اما مصدومیت به او این اجازه را نداد. خداداد دوره مصدومیت را پشت سر گذاشته وبا آمادگی فراوان خود را آماده حضور در مسابقات ویتنام کرده است.
خداداد در مورد مسابقات ویتنام می‌گوید: در هوشی‌مینه به مصاف 4، 5 حریف خوب که دارای مدال‌های جهانی و آسیایی هستند، خواهم رفت، از جمله حریف تایلندی که دارای مدال جهانی، المپیک دانشجویی و بازی‌های آسیایی دوحه است.
حریف ویتنامی به عنوان میزبان و دارنده مدال برنز جهانی 2005، تکواندوکار اردنی دارنده طلای دوحه و حریف قزاق که دارای عناوین آسیایی و قهرمانی دانشجویان جهان است. رقیبان اصلی من در مسابقات به دنبال کسب سهمیه المپیک هستند. میدان ویتنام، آخرین فرصت برای کسب سهمیه المپیک است و جای هیچ اشتباهی نیست و هیچ حریفی را نمی‌‌توان دست‌کم گرفت. من در تمامی مسابقات خود با صددرصد توان و انگیزه‌ام ظاهر می‌شوم تا به موفقیت برسم.
