دوشنبه ۱۳ شهریور ۱۳۸۵ - ۲۰:۴۳
۰ نفر

همشهری جوان - مجید رئوفی: استیو مک لارن، آب پاکی را روی دست بکام و هوادارانش ریخت و جان تری را به عنوان کاپیتان جدید تیم ملی انگلیس معرفی کرد. بکام حتی کاپیتان دوم هم نبود.

استیون جرارد، پسرک ساده لیورپولی، جانشین تری در تیم ملی است. اما موضوع حادتر از این حرف هاست. مک لارن، نام بکام را در لیست تیم ملی برای دیدار مقابل یونان قرار نداد و حتی در گفت وگو با سان اعلام کرد که با بکام صحبت کرده و به او گفته که در برنامه های او جایی ندارد.

 او اعلام کرد که قصد دارد با جوانان، تیم جدیدی بسازد و از مهر ه های قدیمی همچون او و سول کمپل استفاده نکند.

اما کیست که تفاوت بکام و سول کمپل را نداند. کمپل حتی دیگر در آرسنال هم جایی نداشت و نهایتا به تنها انتخاب اش یعنی پورتس موث پیوست. اما بکام، ابر ستارة کهکشانی رئال مادرید و شاید مشهورترین چهرة انگلیسی، همچنان در عالی ترین سطح باشگاهی مشغول بازی است. مک لارن در واقع، بکام را به این دلیل از تیم ملی کنار گذاشت تا جو معمولی انگلیس را به نفع خود تغییر دهد.

جوی عموما ضد بکام. رسانه ها و به ویژه گاردین به شدت منتقد بکام و اریکسون بودند و حالا خوشحال اند که به سیبل زده اند و هر دو هدفشان را ناک اوت کرده اند. سان هم که بهترین مرجع برای دنبال کردن اخبار جنجالی و ساخت حاشیه  های ناتمام است.

به همین دلیل هم در این مقطع، روزی نیست که عکس و خبری از بکام در صفحة یک سان دیده نشود. به هر حال، او زمانی محبوب ترین بود و حالا...
 
 
تمام برش های جذاب زندگی دیوید بکام، مردی که فقط یک پا دارد
دیوید بکام در 2 می 1975 در لیتون استون به دنیا آمد. او در سال 1991 به مدرسه فوتبال منچستریونایتد پیوست. در سال 1993 با یک قرارداد حرفه ای دو ساله به لوآن پرستون رفت و تا سال 1996 که مجددا به منچستریونایتد بازگشت، در این تیم بازی کرد. در همان سال، او با منچستر قهرمان جام خیریه شد و برای مسابقه با مولداوی به تیم ملی انگلستان دعوت شد.

گل او از روی خط نیمه میدان علیه ویمبلدون، او را به یک چهره جدید در میان رسانه ها تبدیل کرد. در سال 1997، یک قهرمانی دیگر با منچستریونایتد به دست آورد و جایزة بهترین بازیکن جوان لیگ برتر را به خود اختصاص داد.

اما روزگار، چهره بدش را هم به او نشان داد. پس از تکل احمقانه او بر روی دیه گو سیمونه و اخراجش از بازی در مقابل آرژانتین، او به یک چهره منفور تبدیل شد. پس از بازگشت از فرانسه، او در هر استادیومی در انگلیس با بدترین دشنام ها مواجه می شد.

در سال 1999 همه چیز فراموش شد. اولین پسر او به دنیا آمد و او نامش را بروکلین گذاشت.در سال،1999 تاریخی ترین اتفاق باشگاه منچستر رخ داد و این تیم، قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد.

اما همه چیز در سال 2000 دوباره تکرار شد. او از تیم منچستر در دیدار مقابل لیدز کنار گذاشته شد. گزارش ها حکایت از آن داشت که علت کنار گذاشتن او از تیم، درگیری لفظی با سرالکس بوده است. با وجود کسب چهارمین قهرمانی لیگ برتر، پس از باخت به پرتغال عکسی از او چاپ شد که عکس العمل زشت او خطاب به هواداران انگلیس را نشان می داد.

نام او به عنوان کاپیتان تیم ملی انگلیس، در دیدار دوستانه مقابل ایتالیا مطرح شد؛ زمانی که پیتر تایلور، مدت کمی سرمربی انگلیس بود.

با فرصت های تجاری جدید، موقعیت او به عنوان یک سوپراستار، هم برای رئال مادرید سودآور بود و هم برای خودش

او نقش کاپیتانی را در دوره اسون گوران اریکسون هم به خوبی بازی کرد. در دیدار انگلیس در مقابل آلمان که با نتیجة شگفت آور پنج -یک همراه بود، نقش کلیدی ایفا کرد و در دیدار مهم انگلستان در مقابل یونان، با ضربة آزاد، یک گل استثنایی به ثمر رساند. آن گل باعث شد انگلیس بازی را دو ـ دو مساوی کند و به جام جهانی کره و ژاپن صعود کند.

در آوریل،۲۰۰۱ او در بازی مقابل لاکرونیا در مرحلة یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان، با دو تکل پیاپی بر روی پدرو داشر از بازی اخراج شد و منچستر از لیگ قهرمانان حذف شد.

مسؤولان به این دلیل به او اعلام کردند که او به مدت شش تا هشت هفته از تیم اخراج است. اما فرگوسن به او اطمینان داد که کاری خواهد کرد تا صد در صد در ترکیب تیم ملی انگلیس در جام جهانی حاضر باشد.

در مسابقات مقدماتی یورو 2004، دو گل به اسلواکی و مقدونیه زد، اما به علت مصدومیت، سه هفته از زمین  های بازی دور ماند.

در همین اثنا بود که جراحتی بر روی ابروی چپش به وجود آمد که علتش پرتاب کفش از سوی فرگوسن در رختکن منچستریونایتد بود.

از ترکیب اصلی منچستر در دیدار مقابل رئال مادرید خارج شد. وقتی وارد بازی شد، یک گل زیبا به رئال زد و یک توپ را نیز به تیر دروازة آن ها کوبید. چهره عصبانی او هنگام ورود به زمین، عطش بی نهایتش به بازی و گلزنی را نشان می داد.

حاشیه ها دربارة انتقال او به میلان یا بارسلونا، در صدر اخبار روزنامه های ورزشی اروپا قرار داشت. بکام در همان زمان در سفری به سازمان ملل متحد، دیداری با کوفی عنان داشت.

بکام در برنامه اهدای جوایز MTV شرکت کرد و به همراه ویکتوریا همسرش به شدت مورد توجه رسانه ها قرار گرفت.

موضوع رابطه او با دستیار شخصی اش ربه کا لوس در روزنامه ها منتشر شد. او یک sms از بکام دریافت کرده بود و آن را به عنوان مدرک به روزنامه ها نشان می داد.

در ذهن مردم، بکام یک گناهکار بود. او سعی داشت خود را از اتهامات مبرا نشان دهد اما موفق نمی شد.

با وجود تمام اتهامات، او خود را آماده می کرد تا رهبری تیمش در یورو 2004 پرتغال را برعهده بگیرد.

اما او با از دست دادن پنالتی در دیدار اول مقابل فرانسه، آغاز بدی داشت. او در یورو 2004 کاملا تحت الشعاع نوجوانی به نام وین رونی قرار گرفته بود. برای اولین بار، تصویر او از صفحة اول روزنامه های انگلیس برداشته شد و وین رونی به ستارة انگلستان تبدیل شد.

بکام پنالتی مقابل پرتغال را از دست داد و انگلستان از مسابقات کنار رفت. خیلی ها، او را مقصر حذف انگلستان از یورو 2004 می دانستند.

در تابستان، بکام و اریکسون، هر دو مرکز توجهات بودند. آن ها با افشای مسائل خصوصی شان تحت شدیدترین انتقادات به کار خود ادامه دادند. روزنامه ها و به ویژه سان دست بردار نبودند.

با وجود اتهامات مختلف، به مسؤولان کمک کرد تا پروسه میزبانی لندن در المپیک 2012 سریع تر عملی شود. او به همراه سر استیو ردگریو و دیلی تاپسون به عنوان سفیران این شهر انتخاب شدند.

او مدرسه فوتبالش برای بچه ها را در لندن بازگشایی کرد. هر از گاهی به آن جا سر می زد و با بچه ها تمرین می کرد.

در کنسرت لایو ایت در هایدپارک لندن و در حضور بزرگان موسیقی دنیا حاضر شد و به عنوان یکی از میهمانان وی‍ژه به روی صحنه رفت. این کنسرت به ابتکار باب گلدوف و برای حمایت از گرسنگان افریقا ترتیب یافته بود.

دوباره با بازی های خوب در رئال و تیم ملی انگلستان در مقدماتی جام جهانی، مورد توجه و حمایت مردم قرار گرفت. آنها اعتقاد داشتند بکام دوباره اوج گرفته است.

علی رغم لغزش انگلستان که به اتریش اجازه داد بازی دو- صفر باخته را دو - دو کند، بکام با یک گل در کلاس جهانی به ولز، در اولدترافورد، یک بار دیگر اوج کارش را نمایش داد. اما این گل، تحت الشعاع جنگ و حاشیه های او و بن تاچر ولزی قرار گرفت.

بکام در نیمه دوم، به علت یک خطای بی مورد، کارت زرد دریافت کرد.

کارت زردی که او در بازی با ولز گرفت، به این معنی بود که بکام سفر به آذربایجان را از دست داده است. منتقدان اصرار داشتند که او برای این که به همراه تیم به آذربایجان نرود، عمدا خطا کرده تا کارت زرد دوم را بگیرد.

 محبوبیت او تا آن جا پیش رفته بود که مجسمة مومی او و همسرش در شعبة نیویورک موزه مادام ترسو قرار گرفت

بکام می گفت مصدوم بوده و به همین دلیل، عمدا بازیکن حریف را زده تا کارت زرد بگیرد. او از این  مساله ناراحت بودکه منتقدان فقط وجه منفی موضوع را در نظر گرفته اند و به مصدومیت او اشاره ای نکرده اند.

سایر بازیکنان حرفه ای هم این حرکات بکام را در دنیای فوتبال، طبیعی عنوان کردند. اما منتقدان دست بردار نبودند و حرکات او را غیرمسؤولانه جلوه می دادند.

جدال در خلال رقابت های مقدماتی ادامه داشت. با وجود بهبود چشمگیر عملکرد او برای رئال، کاپیتان انگلستان متهم بود که در چیدن ترکیب تیم دخالت می کند.

بدتر از آن،  اخراج از دیدار مقدماتی در مقابل اتریش در اولدترافورد بود. با این حال،  انگلستان بازی را برد و به جام جهانی آلمان،  صعود کرد و اسون گوران اریکسون به شدت از او حمایت کرد.

در جام جهانی 2006، انگلیس باز هم در یک رقابت بزرگ در ضربات پنالتی،  در مرحلة یک چهارم نهایی از جام جهانی حذف شد. آن ها یک ـ سه در ضربات پنالتی به پرتغال باختند. بکام،  تورنمنت آرامی را پشت سر نگذاشت، اما باز هم یک گل ارزشمند دیگر از روی ضربة آزاد، وارد دروازة اکوادور کرد. او در نیمة دوم دیدار مقابل پرتغال، لنگ لنگان از بازی خارج شد.

بکام بازوبند را به جان تری داد که از قبل هم به عنوان یک کاپیتان موفق، مورد وثوق بسیاری از انگلیسی ها بود.صحنه های اخم و گریه او در حالی که روی زمین کنار نیمکت نشسته بود، عجیب و دیدنی بود.

در خلال آماده شدن تیم ملی انگلیس برای ترک بادن بادن و بازگشت به خانه، بکام در آخرین کنفرانس مطبوعاتی تیم ملی انگلیس حاضر شد و یک بیانیه از پیش نوشته را خواند. او از تصمیمش برای واگذاری کاپیتانی تیم ملی انگلیس گفت. هرچند اضافه کرد همچنان قصد دارد در تیم ملی انگلستان حاضر باشد.

کد خبر 3502

برچسب‌ها

پر بیننده‌ترین اخبار فوتبال ايران

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز