یعنی دیگر فقط به این برنمی‌گردد که تغذیه و تحصیل فرزندتان چطور باشد. تحقیقات جدید نشان می‌دهد وضعیت والدین هم می‌تواند بر سلامت بچه‌ها مؤثر باشد.
این بار نتایج یکی از این تحقیقات را بشنوید که درباره خطر ابتلا به سرطان سینه در دختران است.
محققان انگلیسی و فنلاندی در یک طرح مشترک به این نتیجه رسیده‌اند که استخوان‌بندی مادران می‌تواند روی احتمال ابتلا به این بیماری در دختران آنها، تأثیر بگذارد.
به گزارش پایگاه اینترنتی ScienceDaily، گزارش این محققان نشان می‌دهد اندازه استخوان لگن مادران می‌تواند شاخص مهمی در تعیین احتمال ابتلا محسوب شود؛ طوری که زنانی که بزرگترین قطر لگن آنها بیشتر از 30 سانتی‌متر باشد، دختران‌شان تا 3 برابر بیشتر ممکن است به سرطان سینه دچار شوند. شکل لگن هم در این مورد مؤثر است. به این ترتیب که لگن‌های گردتر، می‌تواند تا 5/2 برابر این احتمال را بالا ببرد.
حتما این سؤال برایتان پیش آمده که اندازه لگن مادر چطور می‌تواند روی بیماری سرطان دخترش تأثیر بگذارد؟ محققان مجری این طرح، که از دانشگاه ساوت‌همپتون انگلستان و نیز مؤسسه تحقیقات پزشکی فنلاند هستند، موضوع را این طور توجیه می‌کنند که در زمان بلوغ دختران، یکی از تغییراتی که در بدن آنها اتفاق می‌افتد، رشد دهانه لگن آنهاست.
(که دلیل آن هم روشن است؛ آماده شدن دختر برای زایمان در آینده) میزان این رشد، وابستگی تام دارد به میزان هورمون زنانه‌ای که در زمان بلوغ ترشح آن به صورت جهشی بالا می‌رود.
هرچه میزان این هورمون‌های زنانه مسئول تغییرات در بلوغ بالاتر رود، قطر لگن هم بیشتر خواهد شد. به گفته این محققان، مهم‌ترین شکل بیوشیمیایی مؤثر در این‌باره، هورمونی است به نام «کاتکول استروژن».
اما رابطه این سطح هورمونی بالا در مادر با فرزند دخترش چطور شکل می‌گیرد؟ محققان می‌گویند البته این مطالعه روی جنبه‌های مولکولی قضیه کار نکرده است و تنها یک کار اپیدمیولوژیک بوده است.
یعنی آنها اطلاعات بیش از 6 هزار زن باردار را که اندازه لگن آنها به‌طور معمول برای مراقبت‌های پیش از زایمان اندازه گرفته شده، جمع‌آوری کرده‌اند و در یک مطالعه طولانی‌مدت آینده‌نگر، وضعیت ابتلا به بیماری دختران آنها را بررسی کرده‌اند.
تحلیل این اطلاعات، محققان را به سمت شکل‌دهی این فرضیه هدایت کرده است؛ این که احتمالا این خانم‌ها در زمان بارداری هم سطح هورمونی بالاتر از دیگران دارند و این سطح بالا، روی بافت پستان جنین آنها تأثیر می‌گذارد و باعث به وجود آمدن تغییراتی در مولکول DNA سلول‌های این ناحیه می‌شود و به این ترتیب احتمال سرطانی شدن آنها را بالا می‌برد.
نتایج این مطالعه در نشریه «زیست‌شناسی انسانی» چاپ شده و تأکید دوباره‌ای است بر نقش والدین در سلامت فرزندان‌شان.
ابعاد دیگری از این نقش، پیش از این هم شناخته شده بود. این موضوع دیگر تقریبا به اثبات رسیده که وراثت، به‌خصوص از طرف مادری، می‌تواند تا حد زیادی عامل انتقال بیماری باشد.
از طرف دیگر، نقش چاقی هم در بالا بردن احتمال ابتلابه سرطان سینه، بسیار پررنگ است.
تحقیقات نشان می‌دهد زنانی که نمایه توده بدنی بالاتر از حد طبیعی دارند، یعنی به اضافه‌وزن و چاقی مبتلا هستند، در معرض خطر درگیر شدن با این بیماری هستند.
از جمع این 2نکته می‌توان نتیجه گرفت که مادرانی که اضافه‌وزن دارند، خیلی زود باید برای کنترل این مشکل خود اقدام کنند، چرا که سلامت دختران‌شان را در معرض تهدید قرار داده‌اند.
پزشکان توصیه می‌کنند دختران و خانم‌هایی که به هر دلیل در معرض احتمال بالاتر ابتلا به سرطان سینه هستند، به‌موقع جهت انجام اقدامات تشخیص مراجعه کنند؛ چرا که تشخیص به موقع این بیماری می‌تواند عامل تعیین‌کننده در اثربخشی درمان آن باشد.
