این تصویری است که ممکن است در هر شهری از دنیا دیده شود به غیر از شهر جنگ زده کابل. در کابل اکنون فصل عروسی است. در یکی از عصرهای گرم هفته گذشته وحید‌الله جوان 24 ساله افغانی به همراه عروس جوانش از لیموزین سفید رنگی در مقابل هتل کریستال کابل بیرون آمدند.
این هتل تالاری مجلل دارد برای برگزاری مراسم عروسی با دیوارهای تزئین شده شیشه‌ای و صندلی‌های با روکش ساتن. در فرهنگ افغانی مراسم عروسی اهمیت زیادی دارد و باید خیلی خوب برگزار شود.
مراسم عروسی در سال‌های اخیر همچون یک صنعت و کسب و کار در افغانستان رونق پیدا کرده است. در دوران حکومت طالبان کابل تنها یک تالار عروسی داشت. تالاری خالی بدون پخش موسیقی و بدون میز و صندلی. مهمانها در این تالار بر روی زمین می‌نشستند.
اکنون اما تالارهای چند منظوره در چندین خیابان شهر کابل وجود دارد با نام‌‌هایی چون قصر عروس یا سلطان قلب‌ها که علاوه بر مراسم عروسی جشن‌های دیگر هم در آن برگزار می‌شود.
یکی از مجلل‌ترین این تالارها تالار شام پاریس در ساختمانی چهار طبقه است که ماکت‌هایی از سازه‌‌های مهم و مشهور دنیا همچون برج ایفل در مقابل آن دیده می‌شود.
در مقابل این ساختمان همچنین یک آبشار و یک باغ کوچک با درختان نخل پلاستیکی وجود دارد که در شب با نور نارنجی تزئین می‌شوند. تالارهای این ساختمان در مجموع بیش از 4 هزار نفر را در خود جای می‌دهند.
هر اتاق با گل‌های پلاستیکی رنگی تزئین شده است. مدیر این تالار میگوید، سرمایه‌گذار این تالار چند بار سفری به پاریس داشته و این تالار را شبیه یکی از تالارهای این شهر طراحی کرده است. تالار شب‌های پاریس در این روزها بسیار شلوغ است چون زوج‌های افغان عجله دارند تا قبل از فرارسیدن ماه رمضان مراسم عروسی خود را در این تالار برگزار کنند.
عروسی‌های افغان مراسم سنتی است که از سالها قبل تا کنون دست نخورده باقی مانده و تغییری نکرده است. مردان و زنان در تالاری که با یک دیوار بلند از وسط جدا شده به شادی و صرف شیرینی و شام می‌پردازند. این مراسم را به طور کامل والدین عروس و دامادها برنامه‌ریزی می‌کنند.
تجهیزات این عروسیها به طور کامل مربوط به داخل کشور نیست. معمولاً گل‌ها و لباس عروس از خارج وارد می‌شود. مردان لباس سنتی را کنار می‌گذارند و در این مراسم کت و شلوار رسمی می‌پوشند و موهایشان را به شیوه مردان هندی در فیلم‌های هندی آرایش می‌کنند.
در کل افغانستان 6 دستگاه لیموزین سفید رنگ وجود دارد که برای مراسم عروسی اجاره داده می‌شود. اجاره یک شب استفاده از این لیموزین 70 دلار است. تصویر حرکت لیموزین در خیابان‌های هنوز نیمه ویران کابل بسیار دیدنی است و بیشتر به یک تضاد و کنایه شبیه است. زوج جوان در این لیموزین می‌توانند فیلم هندی ببینند و از یخچال درون ماشین پپسی بردارند و بنوشند.
در کنار آنها 10 تن از اعضای خانواده می‌توانند به صورتی فشرده در ماشین سوار شوند. راننده یکی از لیموزین‌ها که از آمریکا وارد شده میگوید، یک بار خانواده یکی از این عروس و دامادها در عقب لیموزین یک کنسرت کوچک راه انداخته بودند به طوری که راننده احساس می‌کرد ماشین در حال واژگونی است.
در شهر کابل تعداد کمی از مردم از آب و برق به صورت کامل برخوردارند. اما مراسم عروسی اکثر آنها تقریباً در یک سطح برگزار می‌شود. این عروسیها حداقل 400 مهمان دارد و گاه تعداد مهمانها به 1000 نفر هم می‌رسد.
هزینه غذا برای هر نفر بین 5 تا 10 دلار است. این غذا معمولاً شامل گوشت کبابی، یک تکه نان و یک بشقاب برنج است. دیگر هزینه‌های این مهمانی از جمله سفارش چاقوی مخصوص بریدن کیک بسیار سرسام‌آور است.
اکثر مهمانها با کل خانواده در این مراسم حاضر می‌شوند و بعضی حتی محافظان شخصی‌اشان را هم همراهشان به عروسی می‌برند. به همین دلیل وقتی تعداد مهمانها 400 نفر باشد برای تا 600 نفر مهمان باید غذا و تدارکات پیش‌بینی شود. این مراسم برای طبقه فقیرتر جامعه افغان بار سنگینی است.
مثلاً خانواده یک پلیس نمی‌تواند چنین مراسم سنگینی را برگزار کند. یک نیروی پلیس چندی پیش برای برگزاری مراسم عروسی پسر 22 ساله‌اش زمین 600 متری‌اش را فروخت. هزینه 4 هزار دلاری این عروسی بسیار فراتر از حقوق ماهیانه 60 دلاری او بود. مردم افغانستان جنگ زده با شرکت در این عروسیها حداقل برای یک شب مصیبت‌های سالها جنگ را فراموش می‌کنند.
گاردین/ 20 آگوست
