انتخاب نماینده عالی اتحادیه اروپا در امور خارجی و سیاست امنیتی یا آن‌طور که در ایران مسوول سیاست خارجی این اتحادیه خوانده می‌شود، همواره یکی از چالش‌برانگیزترین تصمیماتی بوده که رهبران اروپایی با آن روبه‌رو بوده‌اند؛ چراکه گرایش‌های سکاندار این مقام می‌تواند مسیر تعاملات بین‌المللی اروپا را تعیین کند.
از این‌رو، با نزدیک شدن به اتمام دوره مسوولیت کاترین اشتون، ائتلاف‌ها و تلاش برای جلب حمایت‌ها در مورد نامزدهای مختلف این پست در بین احزاب مختلف در اروپا شدت گرفت و هر یک از کشورهای عضو این اتحادیه تلاش کردند کاندیدای موردنظر خود را به عنوان بهترین فرد برای این مقام معرفی کنند.
در نهایت با برگزاری انتخابات در 30 اگوست سال 2014 (8 شهریور) فدریکا موگرینی، وزیر خارجه ایتالیا توانست بر دیگر نامزدها غلبه کند. موگرینی که از یکم نوامبر سال 2014 (10 آبان 1393) مسوولیت خود را به عنوان مسوول سیاست خارجی و نایب‌رئیس شورای اروپا به طور رسمی آغاز خواهد کرد، فارغ‌التحصیل علوم سیاسی از دانشگاه لاساپلنزای رم است.
او فعالیت سیاسی خود را با پیوستن به احزاب چپ‌گرای ایتالیا ازجمله شاخه جوانان حزب سوسیال - دموکرات این کشور آغاز کرد. وی همچنین روابط نزدیکی با سوسیالیست‌های اروپا دارد. از سوی دیگر، وی از مناسبات قابل تاملی با حزب دموکرات ایالات‌متحده برخوردار است؛ به گونه‌ای که مدت‌ها معاون انجمن دوستی ایتالیا- ایالات‌متحده بود.
او همچنین مدتی نماینده ایتالیا در مجمع پارلمانی کشورهای عضو ناتو بوده است. در دسامبر سال 2013 وی این سمت را به منظور برعهده گرفتن مقام وزارت خارجه ایتالیا ترک کرد. موگرینی 41 ساله، سومین و جوان‌ترین زنی بود که به وزارت خارجه این کشور رسید.
در عرصه سیاست خارجی، یکی از مناطق مورد توجه موگرینی خاورمیانه، به‌ویژه عراق و افغانستان است. این علاقه باعث شده وی رساله دکترای خود را در مورد اسلام سیاسی و رابطه دین و سیاست تدوین کند.
از دیگر حوزه‌های مورد علاقه او، مباحث مربوط به خلع‌سلاح و مبارزه با نژادپرستی و دیگرستیزی است. انتخاب موگرینی به سمت مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، موافقان و مخالفان بسیاری داشت.
از یک‌سو، کشورهای شرق اروپا ازجمله لتونی، لیتوانی، استونی و لهستان به دلیل مواضع نرم وی در قبال بحران اوکراین و به ویژه تعاملات او با روسیه در جریان این بحران، وی را گزینه مناسبی برای احراز این سمت نمی‌دانستند و برخی دیگر بر ناشناخته بودن و کم‌تجربگی او برای برعهده گرفتن چنین مقامی تاکید می‌کردند.
از سوی دیگر، موافقان وی را فردی می‌دانند که با توجه به حوزه مطالعاتی مورد علاقه‌اش می‌تواند در هدایت سیاست خارجی اروپا و به‌ویژه در تعاملات آن با کشورهای خاورمیانه نقش مثبت و موثری ایفا کند.
از مهم‌ترین حامیان موگرینی در اتحادیه اروپا برای احراز این پست، آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان و نمایندگان فرانسه در این اتحادیه بوده‌اند.
وی در نخستین کنفرانس خبری خود در سمت جدیدش، نگرانی ایران و دیگر کشورهای منطقه درباره تهدیدهای گروه تروریستی داعش را به رسمیت شناخت. وی همچنین ابراز امیدواری کرد، توافقات ایران و گروه 1+5 تا پیش از اتمام مهلت مقرر به نتیجه برسد.
منبع: همشهري‌ديپلماتيك
نظر شما