بالاک که در گورلیتس به دنیا آمده، در جام‌جهانی 2002کره-ژاپن، تیمش را به مقام دوم رساند. 4سال بعد بالاک و آلمان در خاک خود در جام‌جهانی 2006سوم شدند. موفقیت‌های او البته با آلمان تمامی نداشت و آنها در سال 2008در جام ملت‌های اروپا بعد از اسپانیا دوم شدند.
بالاک که 3 بار مرد سال فوتبال آلمان شده و عضو باشگاه صد فیفا هم هست (لیست 125چهره بزرگ تاریخ فوتبال به انتخاب پله اسطوره فوتبال جهان که به مناسبت صدمین سال تاسیس فیفا انتخاب شد) با فیفا درباره دوران حرفه‌ای‌اش، برنامه‌های آینده‌اش، تیم فعلی آلمان و جام‌جهانی 2014صحبت کرده است.
- میشائیل، شما در اکتبر 2012 از فوتبال خداحافظی کردید و شش‌ماه بعد در مسابقه‌ای بزرگ که ستاره‌های بزرگی در آن حاضر بودند مراسم خداحافظی گرفتید. حالا چقدر دلتان برای فوتبال تنگ شده است؟
من به اندازه کافی خوش‌شانس بودم که بتوانم انتقال روانی خوبی داشته باشم. بعد از دوره بسیار طولانی و جذابی که در فوتبال حرفه‌ای حضور داشتم، واقعا مهم بود که بتوانم از نظر روانی با این مسئله کنار بیایم. به‌عنوان یک جوان، آدم فداکاری‌های زیادی انجام می‌دهد تا فوتبال بازی کند و همیشه از این کار لذت می‌برد و بعد یک روز بیدار می‌شود و می‌بیند که دیگر فوتبال بازی نمی‌کند. در این مواقع آدم از خودش می‌پرسد که خب حالا باید چه کار کنم؟ چطور می‌توانم با این مسئله کنار بیایم؟ من دست‌کم از نظر روانی توانستم بدون هیچ مشکلی این کار را بکنم و با زندگی بدون فوتبال کنار بیایم. مطمئن بودم که باید مدتی به‌خودم استراحت کامل بدهم، چیزی که قبلا برایش برنامه‌ریزی کرده بودم. بعد باید به اندازه کافی صبر کنید که ببینید آیا این احتمال وجود دارد که به فوتبال برگردید یا نه. البته ظرفیت هر کسی متفاوت است و خودش باید تصمیم بگیرد.
- آیا الان می‌دانید که قرار است در آینده چه راهی را دنبال کنید؟
نه من نمی‌خواهم تحت چنین فشارهایی باشم. باید به‌صورت سازماندهی‌شده اتفاق بیفتد. باید این احساس را به‌دست بیاورید که بدانید چه چیزی شما را ترغیب می‌کند و از چه چیزی خوشتان می‌آید. من الان از اینکه کارهای دیگری می‌کنم کاملا خوشحالم. هرچند فوتبال بخش بزرگی از زندگی من است و همیشه هم خواهد بود.
- جام‌جهانی حدود دو‌ماه دیگر در برزیل شروع می‌شود. از تورنمنتی که در چنین کشور عشق فوتبالی برگزار می‌شود چه انتظاری دارید؟
خب شما انتظار دارید که یک فوتبال عالی را ببینید. انتظار دارید که برزیلی‌ها میزبانانی عالی باشند. انتظار دارید که برزیلی‌ها بتواند آن اتمسفری را که با زندگی کردن و نفس کشیدن فوتبال ساخته‌اند به همه منتقل کنند. شما به‌عنوان یک هوادار، چه در برزیل باشید چه بازی‌ها را از تلویزیون تماشا کنید، امیدوارید این اتفاق بیفتد. برزیلی‌ها مردمانی احساساتی هستند، فوتبال برای آنها بسیار مهم است و من فکر می‌کنم همه ما می‌توانیم انتظار یک جام‌جهانی شگفت‌انگیز را بکشیم. چه‌کسی بیشتر از برزیلی‌ها برای فوتبال زندگی می‌کند؟ فکر می‌کنم وقتی که بنشینیم و بازی‌ها را نگاه کنیم، همه‌مان بسیار هیجان‌زده خواهیم شد.
- شما در جام‌جهانی 2006یکی از بزرگان تیم آلمان بودید. بازی کردن در جام‌جهانی در خاک خودی، چه احساسی دارد؟
این کاملا به‌خود شما بستگی دارد. آماده شدن برای جام‌جهانی خانگی در کنار تیم با اینکه خودتان را به‌صورت فردی برای جام‌جهانی آماده کرده‌اید تفاوت دارد. وقتی که جام برای کسی که در خانه‌اش بازی می‌کند شروع می‌شود، امکان دارد همه‌‌چیز به هم بریزد چون این تجربه واقعا جدیدی است. بسیاری از بازیکنان به بازی در سطح بالای فوتبال عادت دارند و امسال تیم برزیل هم بسیاری از این بازیکنان را دارد با این حال هیچ کدام از آنها در جام جهانی‌ای که در برزیل برگزار شده بازی نکرده‌اند و انتظارها از آنها واقعا زیاد خواهد بود. آنها باید با این واقعیت روبه‌رو بشوند. قطعا می‌توانند این کار را بکنند اما همین که جام نزدیک‌تر می‌شود، آنها به‌عنوان بازیکنان فوتبال بیشتر در معرض توجه قرار می‌گیرند و تمرکز کردن روی فوتبال وقتی که شرایط اینطور است همیشه آسان نیست. من فکر می‌کنم کسانی که مسئول بازیکنان هستند به خوبی از آنها حمایت خواهند کرد تا آنها بتوانند تا آنجا که می‌توانند روی بازی در زمین فوتبال تمرکز کنند و به سطح بالای آمادگی برسند. اما این به‌خود بازیکن بستگی دارد. اگر با نگاهی مثبت به شرایط نگاه کنید، آن وقت یک جام‌جهانی خانگی می‌تواند شما را به جلو ببرد. وقتی که جام‌جهانی در کشوری برگزار می‌شود، یک حس رضایتمندی در آن کشور وجود دارد. دست‌کم در کشور من که اینطور بود. هر وقت که در خیابان راه می‌رفتیم، همیشه اتمسفری را که ایجاد شده بود احساس می‌کردیم. این می‌تواند شما را تا اندازه زیادی تقویت کند و شما را تحریک می‌کند که بیشتر تلاش کنید و زحمت بکشید.
- فکر می‌کنید برزیل می‌تواند قهرمان جام‌جهانی بشود؟
بله. آنها اخیرا چند سال سخت را با تیم ملی داشته‌اند و هیچ شکی در این نیست. همیشه از برزیل انتظارهای زیادی وجود دارد. اما در جام کنفدراسیون‌ها، ثابت کردند که می‌توانند در خانه عملکرد خوبی داشته باشند. به این خاطر است که آنها یکی از مدعیان کسب جام قهرمانی هستند.
- آلمان هم یکی از مدعیان قهرمانی به شمار می‌رود. فکر می‌کنید آلمان چه کارهایی می‌تواند در برزیل بکند؟
موفقیت در آمریکای جنوبی برای هر تیمی سخت است. هیچ کشوری از اروپا نتوانسته در آنجا قهرمان بشود و این روزها هم کار برای آنها به همان اندازه گذشته سخت است. اما آلمان در کنار اسپانیا، تیمی است که در یک سطح دیگر قرار دارد. باید صبر کنیم و ببینیم که آیا آنها می‌توانند دوباره این را ثابت کنند یا نه، اما باید یادمان باشد که آنها استعداد چنین کاری را دارند. آلمان تیمی است که از نظر سبک بازی، پیشرفت واقعا زیادی داشته است. و با توجه به بازیکنانی که دارد، شایسته این است که یکی از مدعیان قهرمانی باشد. با این حال، این بار آنها باید ثابت کنند که در بازی‌هایی مثل فینال و نیمه نهایی- اگر به این مراحل برسند- آن میزان اندک شانسی را که برای موفقیت لازم است را هم دارند. من فکر می‌کنم این تیم می‌تواند تا این مراحل بالا برود چون بازیکنان خوبی دارد. من منتظر این هستم که ببینم دیگر مدعیان چه کار می‌کنند اما آلمان قطعا شایسته این است که یکی از مدعیان باشد.
- فکر می‌کنید چرا آلمان نتوانسته است در تورنمنت‌های سال‌های اخیر اول بشود؟
خب برای این کار به عوامل زیادی نیاز دارید: اراده قهرمان شدن، ذهنیت خوب تیمی و چند بازیکن فردی شاخص و مشخصا یک کم شانس هم بخشی از این عوامل است اینکه در لحظه مناسب، شانس مناسبی هم داشته باشید. تجربه هم می‌تواند نقش بازی کند. شما می‌توانید آن را در تیم فعلی اسپانیا ببینید. آنها با ترکیبی از بازیکنان جوان و باتجربه به تورنمنت‌ها می‌روند. اینها عواملی هستند که نقش مهمی بازی می‌کنند. اگر امسال همه‌‌چیز در مسیر درست برود و آلمان هم قرار باشد جام را ببرد، این تیم آلمان بازیکنانی دارد که تجربه زیادی از تورنمنت‌های قبلی دارند. خیلی از آنها در بایرن‌مونیخ قهرمان لیگ قهرمانان شده‌اند و با بوروسیا دورتموند به فینال لیگ قهرمانان رسیده‌اند. این به شما اعتماد به نفس می‌دهد و بازیکنان باید آن را با خود به جام‌جهانی ببرند.
- درباره غنا، پرتغال و آمریکا حریفان مرحله مقدماتی آلمان چه فکر می‌کنید؟
این گروه قطعا آسان نیست، هرچند آلمان مدعی اصلی صعود است. این گروه، متعادل است. یک تیم اروپایی قوی در آن است، یعنی پرتغال و غنا یکی از قوی‌ترین تیم‌های آفریقا را دارد. آمریکا هم زیرنظر یورگن کلینزمن پیشرفت زیادی دارد و همیشه از نظر فیزیکی این آمادگی را دارد که برای تیم‌های بزرگ دردسر ایجاد کند. با همه اینها من فکر می‌کنم که آلمان صعود خواهد کرد.
- شما کدام تیم‌ها را مدعیان اصلی قهرمانی در جام‌جهانی برزیل می‌دانید؟
تیم‌هایی را که در تورنمنت‌های اخیر درخشش زیادی داشته‌اند را باید مدعی قهرمانی دانست. مثلا اسپانیا به‌عنوان مدافع عنوان قهرمانی. من همین ایتالیا را هم مدعی می‌دانم، تیمی که آلمان همیشه برابرش مشکل داشته است. در مورد فرانسه باید ببینیم در ابتدای تورنمنت چه کار می‌کنند چون در مرحله مقدماتی مشکلات زیادی برای صعود داشتند. اما تیم‌های آمریکای جنوبی مانند آرژانتین یا شیلی هم می‌توانند شگفتی‌ساز باشند. آنها خیلی راحت بازی می‌کنند و این احساس را هم دارند که انگار در خانه بازی دارند.
- در نیمه نهایی جام‌جهانی 2002، شما یک کارت زرد گرفتید که دومین کارت زرد شما در تورنمنت بود و به‌خاطر آن فینال را از دست دادید. وقتی که این کارت را گرفتید، چه چیزی از ذهن شما گذشت؟
وقتی این اتفاق می‌افتد، مثل این است که یک تونل جلوی چشمان شما ایجاد می‌شود و نمی‌توانید تحلیل کنید که چه اتفاقی افتاده است. قطعا بسیار ناراحت می‌شوید اما من با بقیه بازیکنان خوشحالی کردم و دوست داشتم که در فینال برنده بشوند. هفته‌ها، ماه‌ها یا شاید سال‌ها بعد است که می‌توانید تحلیل کنید چه اتفاقی افتاده است. رسیدن به فینال واقعا سخت است و وقتی که در چنین دیداری بازی نکنید، بعدا می‌فهمید که چه اتفاق بزرگی را از دست داده‌اید. من واقعا بدشانس بودم، هیچ شکی در آن نیست، اما طبیعت فوتبال همین است. باید به اندازه کافی حرفه‌ای باشید که این را قبول کنید اما در لحظه‌ای که اتفاق افتاد، باورش واقعا سخت بود.
- امسال جام‌جهانی 2014را از کجا دنبال خواهید کرد؟
من به‌عنوان مفسر یک شبکه تلویزیونی در ریو خواهم بود. ریو شهر جذابی است که همیشه دیدنش تازگی دارد. واقعا تصور اینکه این شهر هنگام برگزاری جام‌جهانی چطور خواهد بود سخت است.
