براساس گزارش CNN، دانشمندان با کمک گرفتن از داده‌های تلسکوپ فضایی کپلر به این نتیجه رسیده‌اند که از هر پنج ستاره، یک ستاره شبه خورشیدی میزبان جهانی شبه‌زمینی است که در منطقه قابل سکونت مدارش واقع شده‌است. منطقه قابل سکونت منطقه‌ای در مدار ستاره‌است که در آن درجه حرارت امکان وجود آب مایع را فراهم خواهد آورد و کلیدی‌ترین ماده برای شکل‌گیری حیات، یعنی آب مایع در آن موجود است.
به گفته اریک پتیگورا از دانشگاه کالیفرنیا برکلی، زمانی که شبها به هزاران ستاره در آسمان چشم می‌دوزیم، ممکن است نزدیک‌ترین ستاره میزبان سیاره‌ای شبه‌زمینی تنها 12 سال نوری از زمین فاصله داشته‌باشد و بتوان آن را با چشم غیر مسلح نیز دید. به گفته وی سیاره‌هایی مشابه زمین در کهککشان راه شیری به وفور یافت می‌شوند.
منطقه مسکونی فضا
منطقه قابل سکونت که به گلدی‌لاک نیز شهرت دارد محدوده فاصله‌ای را از ستاره میزبان توضیح می‌دهد که در آن سطح سیاره‌ها از آب مایع برخوردار خواهند بود. هفته گذشته اخترشناسان اعلام کردند موفق به کشف سیاره‌ای سنگی در مدار ستاره‌ای شده‌اند و این سیاره در فاصله‌ای صدها برابر فاصله زمین از خورشید در حرکت است. درجه حرارت این سیاره میان دو هزار تا دو هزار و 800 درجه نوسان دارد و بخش روز سیاره همواره مذاب است، به بیان دیگر حیات در این کره نیمه مذاب مجالی برای حضور نخواهد داشت.
با این‌همه دانشمندان هشدار می‌دهند یافتن سیاره‌ای در منطقه قابل سکونت یک ستاره لزوما به این معنی نیست که آن سیاره قابل سکونت باشد.
تلسکوپ کپلر که از سال 2009 تاکنون به اخترشناسان در ردیابی سیاره‌های قابل سکونت کمک کرده‌است، در تخمین رقم جدید سیاره‌های قابل سکونت نیز نقش کلیدی به عهده داشته‌است. در ژانویه سال 2013 اخترشناسان با استفاده از داده‌های تلسکوپ کپلر تخمین زدند که 17 میلیارد سیاره شبه‌زمینی در کهکشان راه شیری وجود دارد. با این‌همه هنوز نوع این سیاره‌ها و اینکه آیا واقعا حیات برروی آنها جاری است یا نه مشخص نشده‌است.
محققان تاکنون با بررسی دقیق 42 هزار ستاره موفق به کشف 600 سیاره شبه‌زمینی شده‌اند که از میان آنها 10 سیاره ابعادی مشابه با زمین داشته و در فاصله‌ای مشابه فاصله زمین از خورشید قرار گرفته‌اند. اما بعد‌ها تایید کردند که خطاهای سخت‌افزاری و نرم‌افزاری ممکن است در تخمین تعداد درست این سیاره‌ها نقص ایجاد کرده باشد.
اکنون با توجه به این نکته که ممکن است تعدادی از سیاره‌ها به دلیل نقص نرم‌افزاری نادیده گرفته شوند،و همچنین با توجه به اینکه تنها تعداد کمی از سیاره‌ها توسط تلسکوپ‌ها قابل رصد هستند، دانشمندان تخمین زده‌اند که 22 درصد از ستاره‌های شبه‌خورشیدی در کهکشان راه شیری دارای سیاره‌هایی شبه‌زمینی در منطقه‌ای قابل سکونت از مدار خود هستند.
