اگر کار اشتباهی بود که الان این همه طرفدار نداشت. اصل موضوع قطعا به یک نیاز بشر پاسخ می‌دهد لذا ما نمی‌توانیم مانع استفاده از این شبکه‌ها بشویم و بگوییم نه ما چنین چیز‌هایی را نمی‌خواهیم، چراکه اصل موضوع جنبه اجتماعی است. حتی اگر در داخل کشور کسی بتواند این شبکه‌ها را توسعه بدهد حمایت می‌شود.»
اینها عین جملاتی است که از سوی دکتر اخوان بهابادی، دبیر شورای‌عالی فضای مجازی بیان شده است. این شورا به‌عنوان بالاترین مرجع سیاستگذار در حوزه فضای مجازی مطرح است و بیان چنین اظهاراتی از سوی دبیر این شورا، باعث شگفتی ناظران حوزه سایبر است.
شگفتی از این جهت که نه‌تنها فیس بوک مدت هاست در لیست پالایش یا همان فیلترینگ قرار دارد بلکه بسیاری از شبکه‌های اجتماعی مجازی نیز به این مشکل دچار شده‌اند و شاید تنها استثنا در میان همه شبکه‌های اجتماعی مجازی، سایت ویکی پدیا باشد که یک دانشنامه آنلاین است و توسط کاربران به روز می‌شود.
اساسا نوع نگرش نسبت به شبکه‌های اجتماعی مجازی به دوقسمت تقسیم می‌شود، نگرش تهدید‌محور و نگرش فرصت‌محور. نگرش اول، به‌طور کلی هرگونه فناوری جدید ارتباطی و اطلاعاتی را دارای ظرفیت‌های تهدید و آسیب‌زا تلقی کرده و به همین دلیل راهکار پیشنهادی آن، مسدود‌کردن راه‌های دسترسی کاربران به این سرویس‌هاست.
نگرش دوم به این دیدگاه معتقد است که می‌توان از ظرفیت‌ها و فرصت‌هایی که این شبکه‌ها برای ما به‌وجود آورده‌اند برای گسترش دانش و توسعه علمی ، اقتصادی و اجتماعی کشور استفاده کرد. البته نگرش دوم در کشور غالب نیست و لذا معتقدان به آن به‌دلیل غلبه نگرش اول بر سازو‌کارهای دسترسی به این ابزارها و سرویس‌ها چاره‌ای جز ایجاد بسترها و زیر‌ساخت های نرم افزاری و سخت‌افزاری مستقل برای توسعه شبکه‌های اجتماعی بومی و داخلی ندارند.
به‌عنوان مثال سازمان تبلیغات اسلامی مدتی است شبکه اجتماعی خاص خود را با نام تبیان راه‌اندازی کرده و زمینه فعالیت کاربران ایرانی را در محیطی داخلی فراهم کرده است. هر چند درباره نوع فعالیت این شبکه و میزان موفقیت و نفوذ آن در میان مردم هنوز قضاوت قاطعی نمی‌توان داشت اما گامی است که برداشته شده و باید مورد حمایت دستگاه‌های مختلف قرار گیرد.
شهرداری تهران نیز ازجمله نهادهایی است که با رویکرد دوم، طی یک سال گذشته اقدام به راه‌اندازی حداقل هفت شبکه اجتماعی بومی کرده است که البته سعی شده حوزه تولید محتوا در این شبکه‌ها با مأموریت‌ها و اهداف حوزه مدیریت شهری تطبیق داده شود. شبکه‌هایی همچون تهران ویکی یا دانشنامه محلات تهران که نسخه داخلی ویکی پدیاست و حتی از همان سورس ویکی استفاده می‌کند، تهران تیوب که فضایی برای به اشتراک‌گذاری فیلم‌ها و کلیپ‌های تولید شده توسط شهروندان تهرانی است، شبکه‌های اجتماعی دیگری مانند نیمرخ محلات،
پژوهشگر محلات، هم‌اندیشی محلات و خبر مکان‌محور که مبتنی بر پلت فرم نقشه جامع تهران است و گردشگری مجازی نیز راه‌اندازی شده که همه این شبکه‌ها در دامنه‌های اینترنتی تحت دامنه اصلی شهرداری تهران در اینترنت فعال بوده و قابل دسترس هستند و همه آنها رویکرد شبکه‌سازی با اهداف مشخص را دنبال می‌کنند.
به‌طور طبیعی هر تعداد کاربر که جذب این شبکه‌های اجتماعی مجازی بومی شوند به نفع کشور خواهد بود. شهرداری تهران این مسئولیت را احساس کرده که در حد خود بتواند محیطی سالم برای کاربران اینترنت فراهم آورد.
آقای دکتر اخوان بهابادی بفرمایید از این شبکه‌ها حمایت کنید!
