به گزارش فارس، فرشید مثقالی هنرمند نقاش، تصویرساز و طراح گرافیک به‌عنوان یکی از داوران نخستین دوسالانه دیوارنگاری شهری و گرافیک محیطی که از سوی سازمان زیباسازی شهرداری تهران برپا شده است، حضور دارد. وی درباره تعریف نقاشی دیواری و اهمیت آن می‌گوید: این هنر در هر دوره اجتماعی کارکرد خاص خود را داشته که بحثی طولانی دارد اما در کل می‌توان گفت که این هنر یک نمایشگاه بزرگ برای مردمی است که با هدف قبلی به دیدن آن نمی‌روند بلکه در مناسبات روزمره و اجتماعی ممکن است با آن روبه‌رو شوند. بنابراین باید به اهمیت کار و تأثیری که این هنر در ناخود آگاه بینندگان می‌گذارد به‌خوبی آگاه باشیم.
وی درباره موضوعات مناسب برای نقاشی‌های دیواری سطح شهر معتقد است: دسته‌بندی انواع دیوارنگاری اجتماعی، تزئینی، هنری و... به تصمیم‌گیری و نظر کارشناسان سازمان زیباسازی مربوط می‌شود. این ارگان باید پس از بررسی‌های لازم زیبایی‌شناسی، روانشناسی و جامعه‌شناسی و براساس نیازهای اجتماعی و احوالات مردم، دیوارها و یا ساختمان‌ها را طراحی کند. وی درباره وضعیت کنونی نقاشی‌های دیواری سطح شهر تهران می‌گوید: آثار کنونی که در سطح شهر دیده می‌شود، از لحاظ موضوعی، مکانی و نسبت‌های سوژه با محیط نیاز به بازنگری دارد. من در بررسی چهره‌نگاری شهدا، رزمندگان و بزرگان سیاسی برخی سهل‌انگاری‌ها دیده‌ام که باید به آن توجه شود. همه این مسائل احتیاج به بررسی و تحقیق داشته است اما الزاما این تحقیق نباید به سرعت نتیجه دهد. بررسی‌های سازمان زیباسازی در حوزه هنر محیطی شهر مانند یک مؤسسه تحقیقاتی است که کار خود را آهسته و پیوسته انجام می‌دهد.
وی با اشاره به عدم‌حضور هنرمندان بزرگ در زمینه طراحی آثار شهری ادامه می‌دهد: متأسفانه در این دوره جای مشاهیر و بزرگان نقاشی در خلق آثار هنری برای شهر تهران بسیار خالی است و این جای بسی پرسش دارد. درحالی‌که در اوایل انقلاب نمونه کار یکی از بزرگ‌ترین نقاشان ایرانی، مرحوم هانیبال الخاص را روی سفارت سابق آمریکا داشتیم و همچنین دیگر بزرگان برای این کارها دعوت می‌شدند اما امروزه از حضور بزرگان خبری نیست. مثقالی با اشاره به برگزاری نخستین دوسالانه دیوارنگاری شهری و گرافیک محیطی می‌گوید: آنچه برگزاری این دوسالانه ثابت کرد، اهمیت و اعتبار این حوزه در هنرهای محیطی است.
به هرحال توجه سازمان زیباسازی به اهمیت نقاشی دیواری و برگزاری همایشی ویژه آن، جای تقدیر و ستایش دارد. این سخن من به این معنی نیست که دیوارنگاری پیش از این بی‌اعتبار بوده بلکه به این معنی است که به‌زودی شاهد برطرف شدن برخی بی‌ملاحظگی‌‌ها در حوزه هنر شهری خواهیم بود. این هنرمند نقاش بر این اعتقاد است که یکی از کارهایی که این سازمان با آرای کارشناسانش می‌تواند انجام دهد، تفکیک و برجسته‌کردن ویژگی‌های نقاط مختلف شهر با اتکا به دیوارنگاری است.
وی می‌افزاید: هم‌اکنون در اقصی نقاط شهر شاهد یکسری تصاویر مشترک هستیم که این به‌نظرم چندان مناسب نیست و موجب یکسان شدن فرهنگ‌های محله‌ای می‌شود. وی با تأکید بر شخصیت‌پردازی برای هر محله در شهر تهران می‌گوید: ماهیت و محتوای هر محله‌ای می‌تواند با همین نقاشی‌های دیواری و آثار محیطی مستقل شده و دارای شخصیت شود. این نکته‌ای است که شهرداری از آن غفلت کرده، درصورتی که می‌تواند شناسنامه فرهنگی هر محله‌ای را با آن رقم بزند.
