اگر کودکی همیشه در صحبت کردن مشکل دارد و موقع حرف زدن مکث می‌کند یا بخشی از یک کلمه یا عبارتی را تکرار می‌کند، ممکگن است مشکل لکنت زبان داشته باشد.
توجه داشته باشید گاهی این حالت‌ها ممکن است مربوط به دوره گذار رشدی کودک باشد که اکثر کودکان وقتی در حال یادگیری صحبت کردن هستند این دوره را سپری می‌کنند.
به هر حال، اگر کودکی در بیشتر از 20 درصد صحبت‌هایش لکنت دارد و در سخن گفتن دچار تنش می‌شود، با سعی و تلاش می‌خواهد که بدون لکنت حرف بزند، برای احتراز از لکنت، کلمات را عوض می‌کند یا برای شروع به حرف زدن از اصوات زاید استفاده می‌کند، این کودک دچار اختلال لکنت زبان است.
قطع کامل سخن،نسبت به تکرار یا کشیدن کلمات، مشکل لکنتی شایع‌تری است.
این کودکان اغلب به علت مشکلی که در تکلم دارند، وقتی می‌خواهند با همسالان یا دیگران صحبت کنند به شدت هول و دست پاچه می‌شوند و این پدیده می‌تواند منجر به اضطراب اجتماعی جبران ناپذیری در آنان شود.
بهترین شیوه درمان و کمک به کودکانی که دچار لکنت زبان است سعی در برخورد آرام با این کودکان است، برای شنیدن سخنان آنها به اندازه کافی وقت بگذارید تا مانع از اضطراب بیشتر در آنها بشوید. به کودک کمک کنید تا حساسیت‌اش نسبت به لکنت زبانی که دارد کم شود. به او کمک کنید تا با جملات کوتاه اما صحیح سخن بگوید و به تدریج به طول جملات‌اش بیافزاید .
