به عقیده بسیاری از متخصصین شب ادراری کودکان چندان نگران کننده نیست، چون شب ادراری به دلیل این است که مغز برخی کودکان پیام مربوط به بیدار شدن را، وقتی کیسه مثانه پر می‌شود، نمی‌گیرد.
مهم است مطمئن شوید که آیا کودک واقعا نمی‌تواند شب ادراری مزمن خود را کنترل کند یا این اتفاق از اشتباه وی نیست. در حقیقت ممکن است این یک مشکل ژنتیکی باشد. به عقیده کارشناسان هر کودکی که بستگان نزدیکش دچار مشکل شب ادراری باشند، احتمال زیادی وجود دارد که کودک نیز با این مشکل مواجه شود.
به هر حال، این موضوع شاید کودک شما را آرام نکند. ضمن اینکه شاید اگر او یک کودک 3 ساله بود، نسبت به خیس کردن خودش بی اهمیت بوده، اما الان برایش خیلی مهم است و باعث خجالتش می‌شود. این موضوع می‌تواند روی زندگی اجتماعی وی نیز تاثیر بگذارد و حتی ممکن است او را نسبت به رفتن به مهمانی یا اردویی که شب را هم باید آنجا بگذراند، بی میل کند .
راههای مختلفی وجود دارد که بشود به این کودکان کمک کرد. ابتدایی‌ترین و مهمترین نکته اینکه همواره با وی مثبت برخورد کنیدو زمانی که جایش خشک است روی خوش نشان دهید اما این بدان معنی نیست که وقتی رختخوابش را خیس کرد،وی را تنبیه کنید.
دوم اینکه، به کارهای بعد از ظهر کودک دقت و نظارت کنید. یعنی طوری برای کودک برنامه ریزی کنید که در طول روز بیشتر مایعات مصرف کند و هنگام غروب مصرف مایعات را کم کرده و حتما قبل از خواب دستشویی برود.
گام بعدی ایجاد و استحکام ارتباط بین مغز و مثانه کودک است تا بدین ترتیب هر زمان که کودک نیاز به دستشویی داشت بطور اتوماتیک بیدار شود. یکی از راههای تحکیم این ارتباط بیدار کردن کودک چند ساعت پس از خواب است . اگر هنوز جایش خشک است، او را به دستشویی ببرید تا بتواند مثانه‌اش را تخلیه کند. و اگر خودش را خیس کرده بود. شب بعد او را یک ساعت زودتر بیدار کنید. و آنقدر این زمان بیدار کردن را جلو بکشید تا بالاخره زمانی برسد که وقتی او را بیدار می‌کنید، جایش خشک باشد.
می‌توانید از زنگ هشدار رطوبتی استفاده کنید. عملکرد آن بدین شکل است که به محض اینکه دستگاه رطوبت را حس کند، زنگ بلندی به صدا در می‌آید و هر چقدر هم که خواب کودک سنگین باشد، وی را بیدار می‌کند. با این کار مغز کودک شروع به ایجاد هماهنگی بین بیدار شدن و زمان دستشویی می‌کند.
در بسیاری موارد، این روش‌ها نتیجه می‌دهد اما اگر به هر دلیلی موفق نشدید حتما با پزشک متخصص کودکان مشورت کنید.
اما اگر کودکی ناگهان دچار این مشکل شد، یعنی ارتباط بین مثانه و مغز سال‌ها در وی وجود داشته، پس علت این شب ادراری باید با نظر پزشک متخصص مشخص شود و حتما پزشک را در جریان بگذارید که این عادت به تازگی برای کودک ایجاد شده است.
به عقیده متخصصین تغییر در توانایی کودک برای عدم شب ادراری، می‌تواند حتی نشان از یک مشکل روحی باشد و در واقع واکنشی به یک استرس در زندگی وی است.
اگر شب ادراری کودک با نشانه های دیگری مثل تب و سوزش ادرار همراه باشد کمی خطرناک‌تر است و می‌تواند علامت بیماری عفونت ادراری باشد. یا حتی اگر با تشنگی مفرط کودک، تکرر ادرار و کاهش وزن همراه شود می‌تواند نشانه بیماری دیابت باشد.
به خاطر داشته باشید اگر شب ادراری فرزند شما ناگهانی شروع شده باشد و حتی همراه نشانه‌های بیماری هم باشد، بدان معنا نیست که مشکلی جدی وجود دارد ، بلکه باید با مشاوره پزشک مشکل شناسایی شده و حل شود.
