در اینکه تهران به پل، اتوبان و مترو نیاز دارد شکی نیست، اما این همه، در نهایت با هدف ایجاد محیط امن و سالمی برای زیست شهروندان تدارک دیده‌می‌شود؛ امری که البته تنها با ساخت‌وساز پل و اتوبان میسر نمی‌شود. با این نگاه است که مدیران شهری خود را نسبت به حیات اجتماعی - فرهنگی شهر مسئول می‌بینند و از این‌روست که شهردار تهران در یکی از آخرین سخنرانی‌های خود از همکارانش می‌خواهد که خود را حتی نسبت به دغدغه‌ها و نگرانی‌های پدر و مادرهای تهرانی نسبت به آینده فرزندانشان مسئول بدانند. چنین نگاهی اگر در مسیر برنامه و اجرا قرار بگیرد، مرهمی خواهد شد بر زخم‌های اجتماعی شهر که کم هم نیستند و در قالب اقداماتی نمایان می‌شود نظیر ستادهای توانمندسازی زنان سرپرست‌خانوار، ساخت کتابخانه و تجهیز مدارس و افزایش سرانه فرهنگی شهر.
مدیریت شهری تنها نیست و چهره‌هایی نیز هستند که کار خیر خود را در قالب کمک به ساخت اماکن فرهنگی یا پروژه‌های اجتماعی به اجرا می‌رسانند. تعدادی از این گروه، چندی پیش در جشنواره خیرین مدرسه‌ساز مهمان شهرداری منطقه 16 تهران و فرهنگسرای بهمن بودند؛ جایی در جنوب شهر که از نظر سرانه آموزشی و فرهنگی نسبت به بسیاری از نقاط تهران فقیرتر است. در برنامه، مهمانانی چون دکتر حافظی، رئیس جامعه خیرین مدرسه‌ساز کشور، قربانی، مدیر عامل مجمع خیرین مدرسه‌ساز شهر تهران، دکتر علی جانی، مشاور مدیر اداره کل آموزش و پرورش، حسین حیدری خیری که 14مدرسه احداث کرده است، تیموری، معاون امور اجتماعی - فرهنگی شهرداری منطقه 16 و عباباف، رئیس فرهنگسرای بهمن در کنار جمعی دیگر از خیرین مدرسه‌ساز حضور داشتند.
آن روز تصویری که عادل خالقی، مدیر آموزش و پرورش منطقه 16 از وضعیت سرانه‌های فرهنگی آموزشی این منطقه از جنوب شهر و وضعیت دانش‌آموزان ارائه داد، اهمیت تلاش خیرین و مدیران شهری را بیشتر نمایان کرد.
خالقی گفت: منطقه 16، یکی از جنوبی‌ترین مناطق تهران به‌شمار می‌آید. در این منطقه حدود 44هزار دانش‌آموز در 126مدرسه تحصیل می‌کنند و این منطقه در این زمینه آخرین رتبه را به خود اختصاص داده که نشان‌دهنده آن است که یکی از مستحق‌ترین مناطق به فضای آموزشی به شمار می‌آید.
مشکلات عدیده‌ای در منطقه ما وجود دارد . مدرسه مامنی برای دانش‌آموزان به شمار می‌آید. بسیاری از دانش‌آموزان از آسیب‌ها و ناهنجاری‌هایی در خانواده خود رنج می‌برند و به همین دلیل تنها امید آنها به مدرسه است.
به گفته او از این‌رو باید برای این دانش‌آموزان فضایی متفاوت‌تر ایجاد کرد. با حمایت بسیاری از خیرین تعدادی از مدارس مستهلک، نوسازی و خیلی شاد طراحی شده‌اند و امروز دانش‌آموزان در این مدارس احساس آرامش می‌کنند.
مدیر آموزش و پرورش منطقه 16 ادامه داد: مدارس منطقه ما دانش‌آموزان فوق‌العاده بااستعدادی را در خود جای داده‌است به گونه‌ای که سال‌گذشته مدرسه رشد، مقام دوم المپیاد جهانی را کسب کرد. همه این دانش‌آموزان در مدارسی درس می‌خوانند که به دست خیرین ساخته شده‌است. این بچه‌ها خود را مدیون آنها می‌دانند.
طعم فراموش‌نشدنی آن لذت
ساعتی پس از آغاز برنامه، بعد از آنکه اعلام شد شهرداری تهران و شهرداری منطقه 16 نیز 700میلیون تومان برای کمک به مدرسه‌سازان اختصاص داده‌اند، یکی از خیرین که تاکنون توانسته 14مدرسه در تهران و شهرستان بسازد، پشت تریبون رفت و گفت: «من در همین منطقه متولد شده‌ام. هم در شهر همدان و هم در منطقه 16 مسئولیت مجمع خیرین مدرسه‌ساز را به عهده دارم. امروز نیز تعهد کرده‌ام که یک مدرسه در خزانه بخارایی بسازم. من، یک تولید‌کننده و سرمایه‌گذار هستم. به همین دلیل دوست دارم برای آخرت خودم هم سرمایه‌گذاری کنم. مدرسه‌سازی برای من لذت خاصی دارد».
حاج‌حسین حیدری ادامه داد: «یک روز نامه‌ای از همدان به دستم رسید که لذت آن برایم وصف‌ناشدنی بود. در آن نامه پسری نوشته بود: شغل من پزشکی است و خواهرم هم دانشجو و برادرم محصل. هرسه ما در مدرسه‌ای که شما آن را ساخته‌اید درس خوانده‌ایم و می‌خوانیم و هر کدام در تحصیلات خود موفق بوده‌ایم.»
حیدری در سخنرانی خود اعلام کرد که تصمیم گرفته است تا ثلث دارایی خود را در امور خیریه صرف کند و تا به حال توانسته است با کمک خدا این تصمیم را عملی کند. او از آن خیرینی است که اعمال خیر خود را تنها به مدرسه‌سازی محدود نکرده‌است. حسین حیدری که در ساماندهی محله شوش با مدیریت شهری همکاری دارد، در برنامه‌های خیریه متفاوتی شرکت کرده‌است. او علاوه بر مدرسه‌سازی و ساخت درمانگاه و کتابخانه، در ساخت کمپ معتادان در حال ترک اعتیاد، ساخت کارگاه خود‌اشتغالی بانوان بی‌سرپرست با همکاری شهرداری در تهران و همچنین ساخت محلی برای استراحت زائران حرم حضرت علی(ع) مشارکت کرده است، ضمن اینکه ساخت دانشگاه پیام نور در شیرین‌سو ی همدان هم از تعهدات اوست. او در مورد ساخت مرکز کارآفرینی بانوان در تهران توضیح می‌دهد که حالا هر کدام از آن بانوان توانسته‌اند هزینه خانواده خود را تأمین کنند و ماهانه 400هزار تومان درآمد دارند.
حسین حیدری مدرسه‌سازی را سال 1372 با ساخت مدرسه راهنمایی الغدیر در روستای آبمشکین شروع کرد. او در این‌‌باره گفت: « آن موقع پسری روستایی برای کار پیش من آمده بود. یک‌روز از او پرسیدم که چرا درسش را ادامه نداده است و او گفت که روستای آبمشکین مدرسه راهنمایی ندارد و بچه‌هایی که به سن راهنمایی می‌رسند باید برای ادامه تحصیل به روستای دیگری بروند. من چون نمی‌توانستم از روستایمان بروم به ناچار درسم را ول کردم. از او پرسیدم که اگر مدرسه بسازم حاضر است ادامه تحصیل بدهد؟ گفت نه، چون حالا دیگر از سن و سال من گذشته است. همین موضوع باعث شد به خاطر بچه‌هایی که هنوز به فکر ترک تحصیل نیفتاده‌اند، در روستای پدری‌ام مدرسه راهنمایی بسازم». حیدری آن مدرسه را به تنهایی و بدون کمک دولت ساخت و یکساله هم تحویل داد.
خیرین هنوز در جنوب تهران گرد هم بودند که نوبت اعلام تعهد جدید برای ساخت مدارس تازه از سوی آنان شد. حاج‌حسین حیدری تعهد کرد تا مدرسه‌ای در خزانه‌بخارایی بسازد، فاطمه عرب و آقای شمس، ساخت مدرسه عطیه و مرضیه یزدی و حاج آقا یزدی، (زوج خیر)نیز ساخت 2 مدرسه ایثار و انقلاب را در محله‌های شوش و خزانه تقبل کردند.
همچنین ایراندخت شاه‌سمند با همکاری سازمان نوسازی قرار شده مدرسه سلمان‌فارسی را راه‌اندازی کند. معصومه حاجی‌زاده و آذر چوبینه نیز از کسانی بودند که ملک خود را وقف برای ساختن مدرسه کرده‌اند و در اختیار مجمع خیرین مدرسه‌ساز قرار داده‌اند.
