براساس بیانیه انجمن قلب آمریکا که در مجله اینترنتی این انجمن به چاپ رسید، سالانه بالغ بر 250هزار نفر از مردم آمریکا به علت ترمبوز وریدی عمقی در بیمارستان‌ها بستری می‌شوند. پیش از این، رهنمودهای محدودی در مورد برخی از عارضه‌های جدی‌تر ناشی از ترمبوز وریدی عمقی، هنگامی که لخته‌های خون در وریدهای عمقی تشکیل می‌شوند، وجود داشت.
این گزارش می‌افزاید، بیانیه انجمن قلب آمریکا توصیه‌هایی را به متخصصان قلب و تعدادی از پزشکان دیگر که این اختلال را درمان می‌کنند، ارائه می‌کند. این توصیه‌ها به منظور شناسایی و درمان افراد مبتلا به آمبولی ریه شدید و نسبتا شدید (انسداد خطرناک وریدهای ریهها)، ترمبوز وریدی عمقی ایلیوفمورال (انسداد ورید اصلی لگن و ساق پا) و افزایش فشارخون ترمبوآمبولیک ریوی مزمن (بالا رفتن شدید فشارخون ریهها در اثر لخته خون) ارائه شده است.
پروفسور‌ام سین مک‌ورتی، نایب‌ر‌ئیس گروه نویسندگان این بیانیه در این خصوص گفت: بسیار حائز اهمیت است که پزشکان قادر به شناسایی شدت این اختلالات و انتخاب فردی باشند که ممکن است مستعد درمان‌های هجومی‌تر نظیر داروهای ضد لخته و جراحی باشد. ترومبوآمبولی وریدی بسیار شایع و اغلب از عوارض بیماری‌های دیگر است.
وی افزود: با آنکه اکثر بیماران تنها به داروهای رقیق‌کننده خون نیاز دارند اما ممکن است درمان‌های تهاجمی‌تر برای بیماران مبتلا به انواع شدید ترومبوآمبولی وریدی مفید واقع شود.
گفتنی است این بیانیه گزینه‌های درمانی چندگانه را ارائه می‌کند که شامل این موارد است: کاربرد داروهای فیبرینولیتیک (داروهای حل‌کننده لخته‌های خون)، مداخلات کتتری (وارد کردن یک لوله پلاستیکی کوچک به داخل شریان برای باز کردن آن)، درمان جراحی به منظور خارج کردن لخته‌های خون و استفاده از پیوندهای مصنوعی موسوم به فیلترهایی که مانع مهاجرت لخته از وریدهای ساق پاها به ریهها، در جایی که آنها می‌توانند بر قلب فشار وارد کنند، می‌شود.
ساینس دیلی
